DSC K5 verliest van kampioen Voorschoten 3 en wordt 2e (en kampioen in 2025)
Op zaterdag 23 maart speelden we onze laatste wedstrijd van dit seizoen. Onze eerste wedstrijd hadden we nipt verloren en daarna alles gewonnen, wat betekende dat we met ingang van de laatste wedstrijd 2e stonden, met 2 punten achter op Voorschoten 3, onze laatste tegenstander. Bij winst zouden wij kampioen worden, bij gelijkspel of verlies Voorschoten. Het werd een spannende middag, waarbij we uiteindelijk aan het kortste eind trokken. Met een 3,5-4,5 nederlaag eindigden we op 10 punten, 4 matchpunten achter de uiteindelijk terechte kampioen Voorschoten.
De laatste ronde begonnen we met 2 invallers. Shindi heeft de laatste maanden zijn interesse in het schaken verloren en Oscar was druk met school, maar gelukkig hadden we in Mees en Wytze twee capabele invallers die in eerdere rondes ook al met succes hadden ingevallen. We waren ruim op tijd aanwezig en hadden een eigen zaaltje toebedeeld gekregen in Voorschoten voor deze kampioenswedstrijd. Prima locatie waar we hartelijk werden ontvangen.
Iets minder hartelijk ging het er aan toe op de 64 velden, want daar werd op ieder bord strijd geleverd voor ieder (half) puntje. Abel (7) speelde tegen een Caro-Kann, waar hij normaal altijd wel lekker tegen komt te staan, maar nu ging hij al heel snel pijnlijk de mist in.
In bovenstaande stelling speelde Abel het op het eerste oog redelijk logisch lijkende 8. Db5+??, maar na 8...Ld7 heeft de dame opeens geen goede velden meer om te ontsnappen. En hoewel hij nog wel een aantal zetten doorspeelde, was het eigenlijk al direct uit op dit moment. Zonde, want na een ander schaakje zoals 8.Da4+ of zelfs 8.Dc2 heeft wit gewoon nog een klein plusje. We stonden dus snel op 1-0 achter.
Waar het wel goed leek te gaan was bij Ariël op bord 6. Zijn tegenstander ging fanatiek van start en probeerde Ariël's loper in te sluiten. Het werd even best complex en het betere rekenwerk was even nodig. Toen de stofwolken opgetrokken waren stond Ariël 2 pionnen voor en de koning van zijn tegenstander stond nog steeds in het centrum en een veilig onderkomen leek niet aanstaande.
In bovenstaande stelling heeft wit net 21.c3 gespeeld en na iedere logische loperzet heeft Ariël groot voordeel. Hij wilde het hier echter te mooi doen en speelde 21...Pe5? Hij dreigt nu natuurlijk mat, maar na 22.f4 is de matdreiging weg en staan 2 stukken aangevallen. Het materiële voordeel is nu een materieel nadeel geworden en de partij wordt weer spannend. Maar Ariël herpakt zich goed, de koning van de tegenstander blijft kwetsbaar en Ariël gooit al zijn overgebleven stukken in de richting van de witte koning en weet uiteindelijk te winnen.
Hugo (8) had alles nog gewonnen dit jaar (5 uit 5), maar aan die reeks kwam helaas een einde. Hij was zelf niet echt tevreden over zijn spel, kwam moeilijk uit de opening en kreeg zijn stukken niet echt lekker ontwikkeld. Hij verloor ergens een pion, maar had wel veel meer tijd over dan zijn tegenstander en zijn tegenstander kon niet een goed plan vinden om verder te spelen, dus kwamen ze remise overeen.
Tussenstand dus 1,5-1,5 en de eerste 5 borden nog bezig. Wytze (4) leek lekker en makkelijk te spelen. Qua stelling leek het min of meer in evenwicht, maar terwijl zijn tegenstander al bijna zijn eerste 1,5 uur gebruikt had, had Wytze nog ruim meer dan een uur over op zijn klok.
Deze stelling is nog volkomen in evenwicht, maar Wytze sloeg hier de pion op c3 met 34...Txc3? en had waarschijnlijk gemist dat wit nu het sterke antwoord 35.Lxe4 heeft. Dit kostte een stuk en hoewel Wytze het daarna nog wel bleef proberen, is hij dit stukverlies (uiteraard) niet meer te boven gekomen.
We stonden nu dus achter, maar spannend was het zeker nog. Mees stond een kwaliteit voor, Mats stond een pion voor, zelf stond ik geen materiaal voor maar positioneel wel beter, en Sicco stond de hele middag min of meer in evenwicht. Sicco (2) kreeg al vroeg in de partij een belangrijke keuze, waar hij ook ruim de tijd voor nam:
Zou jij hier terugslaan met de b- of de d-pion? Het is bepalend voor het karakter van het verdere verloop van de partij. Enigszins voor mij verrassend sloeg Sicco met de d-pion terug, waarna dames geruild worden en zwart solide staat, maar het wordt tegelijkertijd ook lastiger om op de winst te spelen. Aan de andere kant zijn we pas op zet 8 en uiteraard is er nog ruimte en tijd genoeg om je tegenstander weg te spelen, maar eigenlijk heeft het er in de loop van middag niet meer in gezeten. In het eindspel toen hij nog een loper en tegenstander een paard had, accepteerde hij het remise-aanbod - want een winstplan was ook echt niet te vinden in de stelling.
Gelukkig ging het bij Mees (3) wel de goede kant op. In het begin stond hij nog wat gedrongen, maar toen hij eenmaal zijn stukken wist te activeren liet hij zien dat hij best een goed begrip heeft van waar die stukken dan heen horen te gaan. Eerst won hij een kwaliteit, en later nog een stuk. Zijn tegenstander had nog wel behoorlijk wat activiteit en gevaar richting Mees' koning, maar langzaam maar zeker wist Mees ook dat gevaar te neutraliseren en haalde hij het punt binnen.
Toen was het 3-3 en waren Mats en ik nog bezig. Ik had een groot deel van de middag een betere stelling en kon ieder moment remise maken, maar mijn tegenstander verdedigde zeer taai. Ik hoopte dat Mats nog zou weten te winnen en dan kon ik de remise binnenhalen, maar zolang daar nog geen beslissing viel zou ik het blijven proberen. Helaas raakte Mats zijn pluspion kwijt en kwam in een eindspel van toren+loper en 3 pionnen voor beide.
In deze stelling speelde Mats 49. Lxc7? en dat verliest zelfs de partij nog. Lopers op het bord houden zou tot een eenvoudige remise moeten leiden. Maar nu kan zwart min of meer geforceerd de d-pion van wit winnen, waarna het resterende pionneneindspel verloren is voor Mats. Na 49...Kxc7 volgde 50. g3? waarna 50...c4 eenvoudig won.
Helaas dus 4-3 voor Voorschoten en dat betekende het einde van onze kampioensdromen. De motivatie voor mij om mijn stelling dan nog te blijven uitmelken brokkelde hiermee ook af. Ik probeerde het nog wel even, maar ik zag eigenlijk geen goede winstpogingen meer en kwam na 75 zetten remise overeen. Hoewel ik dacht dat mijn tegenstander goed verdedigd had en al mijn tactische mogelijkheden uit de stelling had gehaald, gaf hij naderhand aan dat hij enorm had geblunderd met 29...Db6??
En inderdaad, hier wint 30. Lxf5 heel eenvoudig. Ik miste dit helemaal en speelde 30.Tg5?? Daarna ben ik de hele middag naar dit soort tactics op zoek geweest, maar er was dus een hele grote winstkans geweest. En áls ik dit had gezien, dan had Mats misschien wel eerder remise overeen gekomen en... Maar ja, een seizoen kan altijd anders lopen als dingen net iets anders waren gelopen. Uiteindelijk moeten we concluderen dat Voorschoten 3 na 7 rondes gewoon net iets sterker was dan de rest en de welverdiende kampioen van klasse 6G zijn geworden met 14 punten uit 7 matches. Felicitaties aan Voorschoten!
En wij gaan volgend jaar een nieuwe poging doen om kampioen te worden van de 6e klasse. Vorig jaar in ons debuutseizoen werden we 3e, nu zijn we 2e geworden, dus volgend jaar wordt ons jaar!
