DSC H3 goed op dreef tegen HSV 1

Op maandag 15 januari speelde DSC H3 thuis tegen HSV1. De sterren stonden dit keer goed, de meeste spelers waren fit en de teamsamenstelling was al ruim een week van te voren vastgesteld. Op NetStand konden we zien dat de opstelling van het bezoekende team in de eerste drie ronden afweek van de gebruikelijk volgorde gebaseerd op rating, daar hebben we een klein beetje rekening mee gehouden. Met drie remises, een verlies en vier winsten kunnen we heel tevreden zijn, we zijn back in business.

Arjan was het eerste klaar op bord 2: Ik voelde me niet helemaal fit, en toen mijn opening ook nog niet helemaal lekker liep en ik na 12 zetten een remise-aanbod kreeg, tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander, vroeg ik schoorvoetend aan de teamcaptain om toestemming om dit aanbod te accepteren. Het was zo vroeg dat er op de andere borden nog niet echt op te maken was of we goed stonden, dus David kon ook niet echt een tactisch advies uitbrengen en besloot coulant te zijn en zijn fiat te geven. Ik dreigde op dat moment overigens een pion te verliezen, maar mijn tegenstander en ik meenden beide dat ik wel wat compensatie had door mijn actievere stukken. Stockfish disagrees: -1,25. Blijk ik er toch weer weinig van te snappen en dus maar goed dat ik de remise geaccepteerd heb.

Jouke leverde het eerste volle bordpunt met de zwarte stukken op bord 3: In een stelling waarbij nog niks geslagen was kon wit de spanning in het centrum nog verder opvoeren om het initiatief te pakken. Na een onnauwkeurige zet kon zwart echter als eerste in het centrum doorbreken. Dit resulteerde in een massale afruil en een symmetrische stelling. Remise leek nu wel heel waarschijnlijk. Vanuit het niks kon ik toch wat druk opbouwen. Opeens moest wit uitkijken geen pion te verliezen. Om dat te voorkomen koos mijn tegenstander ervoor om zijn f-pion op te spelen, maar daarmee werd zijn koning een nieuw aanvalsdoel. Met weinig tijd moest ik nu alleen nog zorgen om niet te blunderen, want de witte stelling was niet meer te houden en brokkelde vanzelf af. Ik was goed uitgerust aan de partij begonnen, waardoor ik de partij probleemloos kon afronden.

Ondergetekende was te druk bezig met zijn eigen partij op bord 6 om bij te kunnen houden in welke volgorde de partijen borden 1, 4, 7 en 8 eindigden.

Alexander was lekker warmgespeeld op Tata Steel en vermaakte zich uitstekend op bord 1: Ik speelde een variant waar zwart twee pionnen offert voor een snelle ontwikkeling met harmonieuze stukken. Mijn tegenstander bleef damezetten doen en ik zette mijn stukken steeds meer in de aanval. Mijn tegenstander probeerde een beetje te verdedigen, maar het was erg lastig en hij zag het niet, dus hij gaf op toen ik mat in 2 had..

Kasper speelde een grootmeesterlijke remise op bord 4: Vanwege een tactische wisseling in de opstelling bij zowel het thuis- en uitteam mocht ik opdraven tegen de speler met de hoogste rating. Ik leek met wit iets passiever uit de opening te komen maar alles was nog onder controle. Toen mijn tegenstander mij de kans bood om vanuit die passieve stelling naar een gelijkwaardig eindspel af te wikkelen, greep ik dat natuurlijk met beide handen beet. In het toreneindspel is de remise nooit meer in het geding gekomen. Onze 'handmatige' en de computeranalyse achteraf toonde aan dat er voor beide partijen nooit veel meer dan een remise in het vat heeft gezeten.

Ariël liet zich verrassen met zwart op bord 7: Mijn tegenstander speelde Engels, waar ik met een koningsindische verdedeging op antwoorde. We kregen een erg gesloten positie, die ik met mijn c-pion probeerde open te breken. Hierdoor kreeg ik veel initiatief, maar kon mijn tegenstander zijn paard wel op een sterk veld plaatsen, waardoor ik niet veel controle over het centrum had. Later dacht ik toch dit paard te kunnen trappen, maar ik had een sterk offer van mijn tegenstander over het hoofd gezien. Hierdoor moest ik dames ruilen in plaats van het paard te winnen, waarna ik in een verliezend eindspel terecht kwam. Ondanks dat mijn tegenstander een paar kleine fouten maakte lukte me het toch niet om de stelling gelijk te maken en won mijn tegenstander het koning en pion tegen koning eindspel.

Tom deed goede zaken op bord 8: Op het 8e bord mocht ik het met de witte stukken opnemen tegen Alex de Vidal. Ik besloot mijn standaard openingszet 1.e4 te spelen en mijn tegenstander leek ter plekke te kiezen voor de Caro Kann. Ik koos voor de Tal-doorschuifvariant, waarin hij improviseerde met 4. ..., Pd7. Hierop reageerde ik niet optimaal, al was de beste voortzetting erg moeilijk te vinden. In de daaropvolgende chaos had mijn tegenspeler zelfs nog een klein voordeel kunnen behalen, maar al snel trok ik aan het langste eind. Achteraf dacht ik nog dat ik een simpel ruimingsoffer had gemist, maar dat bleek niet het geval. Hoe dan ook duurde de partij hierna nog 20 zetten waarbij ik nog niet kon ontspannen met veel minder tijd op de klok.

Daarmee was de stand 4-2 geworden, minimaal 1 matchpunt.

Brent voegde daar een bordpunt en een matchpunt aan toe: Het 5e bord leverde mij de zwarte stukken. De partij begon rustig met een opening waar niet veel stukken werden geruild. Mijn tegenstander kreeg wel snel een pion op f5 om mijn koningsstelling aan te vallen. Echter maakten beide kanten weinig progressie. Op een gegeven moment heb ik 5 opeenvolgende zetten gedaan met hetzelfde stuk, zonder er slechter uit te komen. Hierna werd mijn tegenstander ongeduldig en gooide het centrum open. Maar ik had een mooie tussenzet waardoor ik de f5 pion won. Vanaf hier begon ik het initiatief te krijgen en won k nog 2 extra pionnen. Na dames ruilen waren mijn pionnen niet meer te stoppen en gaf mijn tegenstander op.

Ondergetekende speelde nog voor spek en bonen (en een uiteindelijk een half bordpunt) op bord 6. Ik had een ongebruikelijke doch degelijke opening tegen me gekregen die door Henk van den Bos in het DSC zomervariantentoernooi van 2023 is behandeld. Maar daar was ik helaas niet bij, dus ik moest grotendeels ter plekke een tegenplan verzinnen. Ik heb een andere aanpak gekozen dan die van Henk. Objectief was mijn aanpak aanvankelijk wel prima, maar ik zadelde mezelf met onnodig veel kopzorgen op door te weigeren de witveldige lopers af te ruilen. Tijdens de partij dachten we allebei dat wit daarna op zich wel goed stond na de opening, ik had een beetje meer ruimte een soort houdgreep op zijn stukken, maar hij kon zich toch los spelen. Na een objectief gezien rommelige hergroepering kon ik eindelijk rocheren en meteen daarna had ik eigenlijk ook een reuzenkans om een virtuoze doorbraak op de f-lijn te forceren, met een stukoffer dat ik tijdens de partij wel overwogen maar grandioos onderschat heb, dus niet gespeeld. Jammer, jammer. Al mijn vruchteloze rekenwerk in de opening en het middenspel kostte me natuurlijk veel te veel tijd, zodat ik vanaf zet dertig met minder dan vijf minuten op mijn klok heb gespeeld. We speelden daarna nog bijna twintig zetten waarin ik gelukkig maar een enkele blunder heb gemaakt, maar gelukkig zag mijn tegenstander dat niet. We kwamen in een K+L+6p vs K+P+6p eindspel terecht waarin wit's loper de vrije a-pion van zwart moest tegenhouden en de witte koning ervoor moest zorgen dat er geen zwarte stukken (koning en/of paard) via de koningsvleugel zouden binnensijpelen. De pionnen waren zo in elkaar geschoven dat de zwarte stukken onmogelijk via de damevleugel konden binnendringen. Mijn tegenstander liet zowaar toe dat mijn koning op zijn helft op bezoek kwam. Toen het erop leek dat we zetten gingen herhalen kwamen we remise overeen. Meteen daarop liet Lars weten dat ik in de slotstelling eigenlijk gewonnen stond, ik had mijn c- en d-pion kunnen opspelen, misschien had ik mijn loper moeten offeren om de a-pion te stoppen maar mijn eigen pionnen zouden daarna veel sterker zijn. Voor de stuurlui op de wal wellicht makkelijk te zien. Ik had de mogelijkheid wel overwogen maar wederom het winstpotentiaal onderschat, en bovendien leek het me riskant om met minder dan een minuut op mijn klok (mijn tegenstander had nog een half uur) nog aan zulke avonturen te gaan beginnen. Al met al een spannende, maar ietwat rommelige partij met gemiste kansen voor beide spelers.