DSC H3 gaat hard onderuit tegen DD2

De sterren stonden verkeerd op 14 december, want al in de voorbereiding voor de uitwedstrijd van DSC HSB3 tegen DD2 ging er van alles mis. De teamcaptain (ondergetekende) had grote moeite om voldoende spelers te recruteren, want alle studenten moesten tentamen doen, de burgers moesten naar kerstborrels van het werk, enzovoorts. De teamcaptain moest uiteindelijk zelf ook verstek laten gaan, omdat hij op de dag van de wedstrijd voor zijn werk ergens diep in Brabant moest zijn en er niet vanuit kon gaan dat hij daarna met de trein op tijd in Den Haag zou aankomen (en bovendien kampte hij al twee weken met slaapgebrek en vreesde een verhoogd blunderrisico). De inval-teamcaptain, die over een veel grotere database beschikt, slaagde er wel in om te elfder ure het team compleet te krijgen, met dien verstande dat hij zelf toch in een ander team ging spelen en er dus een inval-inval-teamcaptain aangewezen moest worden. Qua rating waren DD2 en DSC3 ongeveer even sterk, maar het voornoemde scheve gesternte zorgde ervoor dat bijna alle DSC spelers onder hun gebruikelijke niveau speelden, resulterend in een 1,5-6,5 nederlaag.

Er waren maar liefst vijf nullen te betreuren.

Mats had goede kansen op bord 1 maar ging uiteindelijk toch ten onder: Ik mocht donderdagavond met wit aantreden tegen Anastasiia Khatniuk. Ze leek niet helemaal bekend met haar eigen opening, omdat ze meerdere zetten waarvan ik wist dat ze inaccuraat waren. Ik kwam al snel beter te staan en was haar positie erg 'cramped'. Ze probeerde dit op te lossen door de pawn lever zet e6-e5 te spelen (excuus voor het niet kennen van de Nederlandse term), maar na een thematisch Nd5! Stond ik veel beter. Later verloor ze ook nog een pion en had ik de activiteit en het extra materiaal. Helaas liet ik later in de partij haar toe haar loper actief te ontwikkelen en ook zo haar torens te verbinden en won ze daar later ook een pion mee. Uiteindelijk stond ik nog steeds prima alleen dacht ik een loper te kunnen offeren die ik later terug zou winnen, dat laatste bleek helaas niet waar, waardoor ik met een stuk minder uiteindelijk verloor.

Alexander struikelde op bord 2: In een variant van het Engels speelde ik ambiteuze, scherpe zet, die later dubieus bleek te zijn. Ik pakte het centrum wel maar mijn tegenstander kon daar heel makkelijk druk op zetten. Vervolgens maakte ik een tactische fout toen ik aan het rekenen was en daar maakte mijn tegenstander mooi gebruik en toen stond ik verloren.

Mees had zijn dag niet op bord 3 en werd op een voor hem onkarakteristieke wijze ondergeschoffeld.

Christophe werd te laat wakker op bord 5: Ik speelde slordig in de opening en liet m’n tegenstander al vroeg m’n stelling infiltreren. Ik probeerde nog wat complicaties op te werpen met een loperoffer, maar echt spannend werd het nooit. Desalniettemin deed m’n tegenstander er nog een flinke tijd over om de stelling te versimpelen, maar toen dit onvermijdelijk toch gebeurde was het klaar.

Kasper raakte op bord 6 verstrikt in de vijandelijke openingsvoorbereiding: Mijn tegenstander had onze variant recent nog op het bord gehad en wist daarom in luttele seconden 13 zetten aan theorie uit zijn mouw te schudden. Op zet 13 (typisch) ging ik de fout in en kwam mijn compensatie voor de geofferde pion niet op gang. Nadat een blunder van mijn tegenstander door een gelukje geen blunder bleek te zijn (aldus mijn tegenstander), was mijn positie niet meer te redden.

Drie Delftse helden slaagden erin om ten overstaan van de Haagse horden stand te houden en zodoende toch anderhalve bordpunt voor DSC op het wedstrijdformulier te krijgen.

Jouke verslikte zich bijna op bord 4, maar kon zich met enige mazzel op tijd herstellen: In mijn partij kwamen we al snel in een dameloos middenspel waar het objectief gelijk staat maar de database overduidelijk laat zien dat zwart vaker wint in deze stelling. Het speelde ook makkelijk, maar ik mistte het geduld. Ik begon onnodig snel met een pionnenstorm terwijl ik eerst nog wat voorbereidende zetten nodig had. Daardoor kon mijn tegenstander over de open d-lijn zoveel druk uitoefenen dat ik alle zeilen moest bijzetten niet onder de voet te worden gelopen. Een gemiste kans van wit gaf me net genoeg tijd te consolideren en er werd afgewikkeld naar een symmetrische stelling met ongelijke lopers, remise aldus.

Ahmad speelde remise op bord 7, ondanks een vechtlustige Najdorf: I played my usual 1. e4 with the white pieces and awaited to see what type of game it would be. My opponent picked the Sicilian, the Najdorf to be precise. I had not faced the Najdorf in quite some time and I thought long and hard whether I wanted to go for some sort of sideline like 6. h3 or 6. Rg1 but I was afraid my opponent would be better prepared. So I chose the classical and most ambitious option of 6. Bg5. For most of the middlegame my opponent defended against every threat very well. Any tactic that I thought would work, black always seemed to have a way out. Post-game analysis with the computer showed my only concrete advantage was to “sacrifice” a minor piece for 3 pawns on the queen side for a +1,5 advantage. But that’s easier for stockfish to convert than for me. In the end, after dodging tactics left and right, me and my opponent traded pieces to a complex endgame where both of us had passed pawns, but we agreed on a draw as both had little time. The computer also gave the endgame as drawn so fair result in the end..

Tom's offensieve plannen op bord 8 liepen vast in een vredelievend remisemoeras: Met zwart kwam ik helaas niet verder dan remise. Wel wat dreigingen gecreëerd, maar die wist hij te pareren. Daarna kon ik herhaling van zetten helaas niet uit de weg gaan.

In het verslag van onze tegenstanders zijn een aantal partijfragmenten te bekijken.

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by David Boersma on 08-01-2024 at 22:54.