Ja, jongens, het staat 1-0.
Met bloed, zweet en tranen weliswaar, maar a la.
De Pomar-speler in kwestie had veelal het initiatief, en dacht vooral veel sneller na. Gevolg:
op een gegeven moment had ik 20 minuten en hij een uur en 20 minuten.
Inmiddels was de stelling toen in een eindspel geraakt met een lichte plus voor mij, maar als hij z'n tijd goed zou gebruiken zou hij me waarschijnlijk wel kunnen truuken, het was af en toe best gecompliceerd. Dat deed hij niet, en zo gaf hij plots een pion weg, en later weer 1.
Toen hij een vrijpion van mij via een grap WEL had kunnen slaan, had hij alsnog remise kunnen maken, maar toen hij die optie miste, was het over.
Anyway, 1-0, aan de rest om het af te maken.
De reden van mijn afwezigheid: het organiseren van een groot feest op m'n studentenvereniging...mochten mijn teamgenoten het duel winnend afsluiten, dan zij daar van harte welkom!! (Anders trouwens ook)
__________________ Van iedereen kan je wat leren; doe dat dus ook.
|