Upperdog
Coordinator HSB competitie
geregistreerd: 06-02-2004
aantal berichten: 946
|
|
|
20-02-2005 23:35 |
|
Corniel
webcommissie
geregistreerd: 28-01-2002
aantal berichten: 4466
|
|
Tja, wat kan ik zeggen, wat wil ik zeggen. Eigenlijk helemaal niets. Ik kreeg zaterdag een flinke klap in het gezicht. Ik loop nog steeds wat verstuft rond.
Als ik aan Nico terugdenk, denk ik aan al die gezellige bijeenkomsten die we hadden voor AxiomA, waaronder een heuze redactievergadering in café Vlaanderen. Aan zijn voicemail (telefonisch was Nico moeilijk bereikbaar): Hi! Met Nico én Inge (..). Ik zag als ik dat hoorde altijd zijn brede grijns voor me. En natuurlijk die vele potjes die we snelschaakten. Zoals de afgelopen twee maandagavonden: Nico wilde elke keer zwart: 1.e4 e5 omdat hij dat beter wilde leren spelen met zwart, het maakte hem niet uit dat ie daarom 10 keer de boot inging en zijn humeur leed er al helemaal niet onder. Daarnaast ook de toernooien waar we samen aan deelnamen en het jaar dat we samen in DSC7 zaten.
Ik bewonderde Nico om zijn humor, zijn levensvreugde, zijn relatie met Inge, en zijn hartverwarmende medeleven en hoop hem zo ook te mogen herinneren. Mijn medeleven gaat dan ook uit naar Inge, die haar trouwe geliefde en metgezel verloren heeft, en naar zijn familie die zijn steun ook zal missen.
www.delftseschaaksite.nl/column/nokey
__________________ stukken in het gras
ik zag stukken in het gras - en paarden grazen
en een zwarte dame
ik hoopte - dat jij het was
This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Corniel on 21-02-2005 at 11:13.
|
|
21-02-2005 09:50 |
|
Ted
DSC Erelid
geregistreerd: 19-12-2002
aantal berichten: 963
|
|
Afgelopen donderdag sprak ik uitgebreid met mijn drie broers, met name over een aantal familiezaken. Tijdens zo'n avond komt dan natuurlijk ook je opvoeding ter sprake. Een van de zaken waar ik persoonlijk dankbaar voor ben is het feit dat mijn broers en ik van mijn ouders een sterk rechtvaardigheidsgevoel hebben meegekregen.
Datzelfde rechtvaardigheidsgevoel komt bij de schokkende dood van Nico 't Hoen ongelooflijk in opstand. Want zijn dood voelt niet alleen, maar is onrechtvaardig. Onrechtvaardig, omdat hij niet nog meer voor zichzelf, zijn onmiddelijke omgeving (Inge (zijn vriendin), zijn vrienden, familie en collega's), maar daarnaast voor de wereld heeft kunnen betekenen.
Want Nico had zo ontzettend veel zin in het leven, zoals iedereen die hem ook maar een beetje kende onmiddelijk zal beamen. Hij was een echte levensgenieter, die met heel veel verschillende dingen met heel veel plezier en inzet bezig was.
Zijn hart zat ook absoluut op de goede plek. Hij was altijd aandachtig, en wist met zijn instelling en humor bij vrijwel iedereen de juiste snaar te raken. Zijn manier van contact hebben en houden was uniek. En hij wist met zijn enthousiasme ook anderen te inspireren.
Nico was een man met heel veel capaciteiten (onder andere dus op het sociale vlak). Hij wist zelf dat hij die slechts voor een deel benutte, en was ook op zoek naar manieren om ze nog beter te benutten, en ook anderen daarvan te laten profiteren. Zijn komende bestuurslidmaatschap van de Delftsche Schaakclub was daar slechts een klein onderdeel van.
De laatste keer dat ik hem uitgebreid sprak was na afloop van de receptie van Lumen, waar hij samen met Inge was. Na de film spraken we tijdens de naborrel en het eropvolgende eten over heel veel verschillende dingen, op de ons inmiddels bekende ontspannen en humoristische wijze. Het was helaas de laatste keer.
Zonder dat ik heel veel contact met hem heb gehad heb ik het gevoel dat ik een vriend kwijt ben. En ik weet dat velen datzelfde gevoel hebben. De wereld is met de dood van Nico een heel stuk leger geworden.
__________________ "Lord, save us from the people that think they have all the answers, for they know not the questions."
|
|
21-02-2005 12:03 |
|
Untagonklik
Erelid
geregistreerd: 07-03-2002
aantal berichten: 3279
|
|
Iedereen kent Nico, en Nico kende iedereen. Altijd met een glimlach, met plezier aanwezig. Nico was sfeerbepalend omdat hij plezier had en dat uitstraalde. Hij was er vrijwel elke maandagavond, en haalde altijd het positieve naar voren. Of het nou was door een opbeurend woord, een grapje of gewoon door interesse te hebben in hoe het met je ging. Gemeende interesse.
Je vond Nico dan ook vaak in de bar, gezellig napratend met een biertje in de hand na de partij. Of voorafgaande aan de partij, informerend hoe het met iedereen ging. Midden in een groepje mensen, dat zeker niet altijd dezelfde samenstelling had. Want Nico kende iedereen.
Maar naast dit alles was hij ook nog actief binnen de vereniging. Nico maakte niet alleen enthousiast, hij hielp ook actief aan dingen mee. Hier ligt nog de brief waarin de KNSB mededeelt dat het AxiomA de prijs voor het beste clubblad won. Geadresseerd aan... Nico. Want Nico was hoofdredacteur, en een van de motoren van het clubblad.
Plotseling, uit het niets, kwam dan het bericht dat Nico er niet meer is. Een grote klap voor iedereen die hem kende. Nico laat een leegte achter, binnen DSC, maar met name natuurlijk bij zijn vriendin Inge en zijn directe familie. Hen wens ik dan ook alle sterkte toe met het verwerken van dit grote verlies.
Ook wij zullen verder moeten zonder Nico. Onverwacht, ongewild. Het leven is hard soms en onrechtvaardig. Er komt maar een woord in me op om afscheid te nemen, typisch Nico:
toedeledokie Nico. We zullen je missen.
__________________ Doch dyn plicht en lit de lju mar rabje.
|
|
21-02-2005 16:46 |
|
Hans
forumlid
geregistreerd: 15-04-2005
aantal berichten: 1
|
|
Gisterenavond werd ik gebeld door een goede vriend die mij vertelde dat Nico al enige tijd geleden is overleden. Ik ken Nico nog van Paradijssel. Paradijssel was een jeugdschaakclubje onder leiding van Leo de Jager in Capelle aan de IJssel, 28 jaar geleden of zo... 28 jaar geleden, we worden oud.
Nou ja - niet allemaal dus Enfin, Nico was erbij vanaf het begin. En Nico was aardig. Altijd al. Ook als kind. Ik weet niet of ik wel eens iemand heb ontmoet die aardiger was dan hij, nu ik erover nadenk.
Aardige mensen zijn over het algemeen geen goede schakers. En dat gold ook voor Nico. Hem ontbeerde het fenijn, de killersmentaliteit. Nico kon dus eigenlijk voor geen meter schaken Ergens onbegrijpelijk: een ontzettend slimme kerel... en toch geen meter kunnen schaken. Te aardig.
Nico, ik heb je zeer lang niet meer gezien, ik denk voor het laatste een jaar of 6 geleden, maar je hebt bij mij een onuitwisbare indruk gemaakt en ben bedroefd te bedenken dat je al zo jong definitief afscheid hebt moeten nemen. Ik wens Inge, Marco en zijn familie sterkte met hun grote verlies en hoop dat het feit dat zovelen zich geraakt voelden door Nico enige troost biedt.
NIco, ik wens dat ik ooit nog eens half zo aardig word als dat jij was.
Hans
This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Hans on 15-04-2005 at 10:54.
|
|
15-04-2005 10:51 |
|
Corniel
webcommissie
geregistreerd: 28-01-2002
aantal berichten: 4466
|
|
|
18-02-2006 12:40 |
|
|