| DSC H2 deelt punten met Schaakhuis H1 in "uitwedstrijd" |
     |
Na (wederom) een maandenlange coronapauze konden we eindelijk weer met de stukken gaan schuiven. De HSB competitie wordt formeel weer opgestart vanaf 7 februari, maar als beide teams al eerder wilden spelen, dan zou dat worden toegestaan. En gelukkig wilden beide teams graag schaken. Daar waar in de rest van de maatschappij de positieve testen en afwezigen niet meer te overzien zijn, waren Schaakhuis H1 en DSC H2 voltallig aanwezig, en het was eigenlijk ook verrassend makkelijk om met een volwaardig team te verschijnen, waarbij we slechts 1 invaller nodig hadden (Alexander).
Nadat de wedstrijdleider Rene Weerts ons duidelijk had gemaakt dat hij in principe onpartijdig was (want lid van beide verenigingen), maar wel omkoopbaar, en nog een enkele suggestie deed voor een beginzet (die vanzelfsprekend ter zijde werd geschoven) konden we starten. Als teamleider beschouw ik het als een plicht om ook de verrichtingen en verslagen van tegenstanders goed gade te slaan, en in het verslag van onze tegenstander las ik op de Promotie-website dat de bord-8 speler (ondergetekende) evengoed op bord 1 zou kunnen zitten. Dat advies heb ik ter harte genomen en dan ook maar onze bord-7 speler (Wybe) op bord 2 geplaatst, conform hetzelfde principe. Nu zaten we daar best lekker, maar toch niet erg succesvol.
Afijn, voordat ik daar nader op in ga, dien ik natuurlijk eerst de niet-zo-bijzonder-enerverende-remises af te handelen. Gert-Jan Baas speelde deze keer op bord 6, en kreeg daar niet de positie op het bord waarhij de afgelopen maanden wellicht van gedroomd had. Hij ontving een remise-aanbod, en met de evaluatie van hemzelf dat hij iets minder stond, en alle andere borden nog bezig waren en vele onduidelijk qua evaluatie, werd dat aanbod uiteraard aangenomen. Iets later had ook Ana Maria Pelin op bord 4 de vrede getekend met Norbert Harmanus. Het ratingverschil was 1 punt, dus als dat ook geen remise zou worden dan zouden de ratings betekenisloos zijn. Anyway, Norbert stond naar eigen zeggen wat beter in het begin, maar later niet meer, en toen vonden beide partijen zetherhaling als hun beste zet in de stelling beschouwden doofde het vlammetje op dat bord.
Daarna het spektakel. Ik had op bord 1 met een zeer spectaculair paardoffer de sterke Bram van den Berg kunnen verslaan. Maar helaas was hij de enige die deze variant zag, dus dat feest ging niet door. Het ging lang gelijk op, maar toen ik in het eindspel de verkeerde loper ruilde, wist hij dat wel uit te melken en het punt binnen te halen voor Schaakhuis. Ook op bord 2 had Wybe het lastig. Hans Hollander pakte veel ruimte en wist zijn stukken langzaam maar zeker en steeds gevaarlijker Wybe's stelling in te schuiven. Wybe's opgave kwam voor mij enigszins als een verrassing, maar blijkbaar was de stelling onhoudbaarder dan ik had ingeschat (of er ging opeens iets mis, de eindstelling heb ik niet meegekregen).
Twee nederlagen op de hoogste borden is niet ideaal, maar het voordeel van ons team is dat er geen zwakkere spelers zitten op de lagere borden, waar dat bij de meeste tegenstanders wel het geval is, zo ook bij Schaakhuis. Eerst was er nog wat consternatie, omdat de increment bij een aantal borden niet werd bijgeteld. Dat vond niet iedereen even erg, zo ging de tijd van de op Lichess voor DSC uitkomende Han Nicolaas op bord 8 opeens omhoog van 10 seconden naar een minuut of 5. Jouke speelde op bord 7 tegen Evert Roeleveld en won met een leuk trucje al vrij snel een pion. Dit voordeel gaf hij niet meer weg, won er zelfs nog een pionnetje bij en speelde het eindspel beheerst uit.
Willem-Jan van den Broek speelde tegen oude bekende Mildo van Staden (voorheen Promotie). In de opening bood hij zijn tegenstander de gelegenheid een kwaliteit te winnen; gelukkig werd hier niet op ingegaan – de compensatie zou te weinig geweest zijn. In het vervolg verzuimde Willem-Jan een gezonde pion te winnen, kwam desalniettemin erg goed te staan maar verzuimde met f4-f5 de verdedigingsstelling van zijn tegenstander aan gort te spelen. In plaats daarvan werd de opstoot e4-e5 voorbereid; dit gaf echter gelegenheid tot een regenactie van zwart. Na een onnauwkeurigheid van wit overzagen beide spelers een kleine combinatie waarbij zwart een pion gewonnen zou hebben. De laatste fout was van zwart waarna genoemde opstoot van de e-pion in combinatie met een binnenval van de dame de winst van pion d6 en daarmee een overwinning voor Willem-Jan opleverde (diagram volgt).
De stand was hiermee 3-3 en eigenlijk zag het er best goed uit. Jacco speelde op bord 5 en de stelling was complex, maar het leek dat Jacco aan de goede kant van de complexe situatie zat - en het leek met de zet beter te worden. Invaller Alexander Bruschke speelde op bord 8 met een "hele slechte Franse loper", maar wel met een pion meer. Ik had er wel vertrouwen in, al zei Alexander na afloop dat hij vrij slecht had gestaan en het niet zo lekker ging in het begin. Maar wat op een gegeven moment ook wel meespeelde, is dat Alexander veel meer tijd over had dan Han (15 minuten om 1 minuut ongeveer), en Han speelde begrijpelijkerwijs een aantal verdedigende zetten, maar dit bracht zijn stelling verder in de verdrukking.
Ondertussen had Jacco terwijl de complexiteiten zijn kant op leken te vallen een remise-aanbod ontvangen, waarbij hij mij aankeek - maar hij (en ik) had(den) weinig tijd om dit goed te overwegen, Alexander stond iets beter, maar was het wel zo duidelijk dat hij dit naar een zekere winst kon voeren? En Jacco leek op dat moment ook gewoon gewonnen te staan? Keuze viel op doorspelen, maar enkele zetten later sloeg het noodlot toe. Na een logisch lijkende maar slechte zet, werd zijn dame gepend, hetgeen een loper kostte. Inmiddels had Jacco wel 3 pionnen buit gemaakt, maar in het eindspel van paard tegen 3 pionnen, was het al snel duidelijk dat deze pionnen te verspreid stonden om een vuist te kunnen maken. Zijn tegenstander Paul Regeer won al snel met zijn paard een pion, hetgeen hem een verre vrijpion gaf. Jacco spartelde nog wat tegen, maar dit eindspel was kansloos en het punt ging naar Schaakhuis.
Alle hoop en druk op Alexander om er een gelijkspel uit te slepen! Alexander ruilde eerst zijn dame, en daarna zijn overgebleven loper, waarna een eindspel met een pion extra overbleef. Dat kan lastig zijn, maar dat viel in dit geval wel mee. Alexander had goed getaxeerd dat dit eindspel volkomen gewonnen was, en speelde het beheerst uit. Gezellige avond, mooie partijen en uiteindelijk hielden we er beide een puntje aan over. Maar veel belangrijker dan het punt was natuurlijk dat we weer lekker allen echt een mooi potje extern konden schaken!
| Schaakhuis 1 | 1845 | DSC2 | 1866 | 4-4 |
|---|
| Berg van den, B. (Bram) | 2238 | Drenthen, A. (Arjan) | 1867 | 1 - 0 | | Hollander, J.W. (Hans) | 2045 | Evenhuis, W. (Wybe) | 1835 | 1 - 0 | | Staden van, M. (Mildo) | 1831 | Broek van den, W.J. (Willem-Jan) | 1875 | 0 - 1 | | Harmanus, N.C. (Norbert) | 1920 | Pelin, A.M. (Ana-Maria) | 1922 | ½ - ½ | | Regeer, P.A. (Paul) | 1793 | Heij, J. (Jacco) | 1923 | 1 - 0 | | Wu, S.W. (Sai Wing) | 1758 | Baas, G.J. (Gert Jan) | 1914 | ½ - ½ | | Roeleveld, E. (Evert) | 1625 | Gosliga van, J.S. (Jouke) | 1813 | 0 - 1 | | Nicolaas, J.J.M. (Han) | 1549 | Bruschke, A. (Alexander) | 1776 | 0 - 1 |
This post has been edited 2 time(s), it was last edited by Tjerk on 03-02-2022 at 15:09.
|
