Henrik 
kroegloper
geregistreerd: 29-03-2002
aantal berichten: 723
 |
|
| DSC1 consolideert koppositie |
     |
Het eerste team heeft met 3-5 gewonnen van een sterk LSG 2.
Het is ongelooflijk maar waar: ondanks de vijfde zege op rij is DSC1 nog steeds niet zeker van klassebehoud. Weliswaar is het degradatiegevaar in tegenstelling tot vorig jaar al afgewend, na evenzoveel zeges doemt het promotiespook op. Met een riante voorsprong van drie matchpunten op de nummer twee en vier op de nummer drie, alsmede het feit dat we een kritieke wedstrijd verder zijn, is het nog steeds niet zeker dat DSC1 ook in het seizoen 2013/2014 in de tweede klasse KNSB zal blijven acteren.
Teamcaptains Martine en JP waren er vooraf weer eens niet gerust op (goh). Natuurlijk, de vier voorgaande wedstrijden hebben ons het nodige vertrouwen in eigen kunnen gegeven en LSG 2 draaide tot nu toe slecht. We wisten echter in een vroeg stadium dat we om uiteenlopende redenen Joram, Smaranda en Lisa zouden missen en dat Pauline niet kon invallen. Marco was organisator van een feest en moest dus tot sluit blijven. Talitha en JP wisten het publiek in hun recente partijen het publiek nou niet bepaald op de banken te krijgen en dat is voor de teamcaptains ook niet alles. Okee, JP weet het wel van zichzelf, maar Martine wordt er alleen maar zenuwachtig van. Tel daar bij op dat LSG 2 in normale doen gewoon een sterk team is en zie ons probleem. Gelukkig bleek Matthieu bereid zijn debuut in de externe te maken en toen hadden we nog maar één speler nodig. Lisa zou naar een reünie van haar studietijd in Afrika gaan, maar aangezien die reünie met nog meer afmeldingen te kampen had dan wij besloot ze toch maar te spelen. En toen waren we compleet!
Drie teamleden zijn woonachtig in Leiden, één kwam (samen met het derde) met de trein en de rest kwam met de auto; in tegenstelling tot in eerdere jaren waren we allemaal ruim op tijd. Dat kwam goed uit, aangezien ik begreep dat men nogal was gefocust op het exact om 12.00 uur beginnen van de wedstrijden. Ik zat kort voor dat moment nietsvermoedend op het toilet, maar nadien begreep ik dat men een intensieve klopjacht op mij (althans de opstelling) was gestart. Toen ik daarna nietsvermoedend de bar binnen kwam lopen wist ik de paniek snel te sussen. Zenuwen zullen we maar zeggen.
LSG 2 bleek op volle sterkte te zijn opgekomen, maar ik was niet ontevreden over de paringen. Op vier borden hadden we een ratingoverwicht. De tactische twist bestond ditmaal uit het opstellen van mijzelf aan het tweede bord. Dat was dit keer overigens niet mijn schuld, maar die van Martine. :-)
Na een redelijk normale openingsfase (met wat plus- en minborden) kwam er tekening in de wedstrijd. Op de meeste borden mocht LSG 2 bogen op een voordeeltje.
LSG 2 kwam snel op voorsprong door een snelle overwinning van Mark Irwin op Bram van der Velden. Met simpele maar ijzersterke zetten werd Bram van het bord gezet. Indrukwekkend, zeker als je daarbij in ogenschouw neemt dat Bram dit eigenlijk zelden overkomt.
Als ik de chronologie correct heb onthouden, werd het 2-0 op het bord van Sebastiaan. Sebastiaan stond naar eigen zeggen goed, maar hij blunderde op het moment dat hij wou gaan oogsten. Niettemin toch een mooie overwinning van zijn tegenstander, die aan het begin van vorig seizoen nog een rating van 1850 had. Talentje dus!
Een van de oorzaken waarom we op een duidelijke nederlaag leken af te stevenen was het spel van Martine. Met wit kreeg ze geen grip op de opening van LSGs teamcaptain Straver. Ze kwam wat onder druk te staan, verloor een pion en de nederlaag leek een kwestie van tijd. Totdat Straver in tijdnood een dame weggaf; 2-1.
En toen begon het te draaien. Talitha leek moeilijk uit de opening te komen en ik had het idee dat zij een zware aanval te verduren zou krijgen, zeker met de koning in het midden en bijna alle stukken nog op het bord. In de partij (en ook in de analyse) konden zij en tegenstander Termeulen echter geen doorslaggevend voordeel vinden. In de partij wist Talitha echter een zwakke pion te sprokkelen en toen zij haar zwartveldige loper wist te activeren en haar koning in veiligheid kon brengen was het over; 2-2!
Dan debutant Matthieu. Uit de opening verkreeg hij een klein lange-termijnplusje. Sterke loper, ruimtevoordeel, de iets betere pionstructuur, dat werk. Met zeer nauwkeurig spel hield hij dat voordeeltje ondanks de simplificaties van de stelling vast en benutte het ruimtevoordeel vervolgens om met de koning de stelling binnen te komen. Het ging allemaal zo snel en zo geolied dat tegenstander Bakker, toch niet de minste, opgaf zonder materiaal achter te staan en de stand daarmee 3-2 in ons voordeel werd.
Aan het eerste bord was Marco gepositioneerd. Of het was een laf feestje, of hij verteert het allemaal heel goed want hij zag er vrij fris uit. Marco zette de opening weer eens origineel op (1.e4 e6 2.De2, met vervolgens c3, g3, h4-h5, Pf3-h2 en f4) maar miste ergens een kleine nuance als gevolg waarvan hij in plaats van iets beter iets minder kwam te staan. In het middenspel verloor hij een kwaliteit en moest hij een wat minder eindspel remise houden, hetgeen ook lukte. Curieus was overigens dat tegenstander Heemskerk meende dat LSG 2 op dat moment met 3-1 voorstond, als gevolg waarvan hij remise aanbood. De stand was (voor deze remise) echter 3-2 voor ons. Grote winnaar van deze partij was echter JP, die Marco ooit had toegezegd de hele avond zijn drank te sponsoren als hij op 5 uit 5 zou komen. Dat lukte dus niet en het scheelde JP een wandelingetje naar de pinautomaat.
Zoals gezegd had Martine JP de ondankbare taak gegeven om op bord 2 te gaan zitten (OK, hij had de keuze gekregen tussen bord 2 en bord 5) en Van Ketel te bestrijden. JP speelde eens niet zó beroerd, maar toch kreeg Van Ketel de overhand. Ondanks het feit dat er nergens een directe winst in zat leek de nederlaag een kwestie van tijd. Zo'n twintig zetten lang hing JP in de touwen, wachtend op de executie maar deze kwam niet. Op de veertigste zet kon hij naar een remiseachtig eindspel afwikkelen en toen Van Ketel te ver ging had JP zelfs nog de winst kunnen boeken. Dit zag hij echter niet maar ook met de uiteindelijke remise konden we prima leven.
Op dat moment was namelijk duidelijk dat Lisa zou gaan winnen. In het vroege middenspel had ze met een Lxh7-truc namelijk een pion gewonnen en hoewel zwart de nodige compensatie had gehad, was deze gaan verwateren. Toen Lisa haar stukken kon activeren ging er een tweede af en had Roosendaal eigenlijk kunnen opgeven. Met het oog op de stand ging hij echter door totdat hij er 68 achterstond. Dat bleek nog niet genoeg, maar de daarna weggegeven loper was dat wel: 5-3!
LSG 2 had een licht ratingoverwicht en dat maakt ondanks hun vormcrisis de 5-3 des te mooier, hoewel we over geluk niet te klagen hadden. Daarmee eindigde de LSG-DSC mini-massakamp in 6,5-9,5 en smaakte het eten bij Luxor (en voor sommigen het bier in de Leidse kroegen) zeer goed.
Klassebehoud is dus hoogst onzeker. De onzekerheid leidt tot een onrustig team, dat zich duidelijk bewust is van de toegenomen druk. Volgens de teamcaptains moet iedereen het eigen spel blijven spelen en is het team in de basis sterk genoeg voor de tweede klasse. De voorsprong van drie matchpunten op Spijkenisse blijft intact, en ook De Pion volgt op vier matchpunten. Deze twee spelen bovendien nog een onderlinge wedstrijd en Spijkenisse krijgt bovendien nog LSG 2 als tegenstander (ze zullen het toch wel een keer laten zien). Echter, ook het eerste krijgt Spijkenisse en De Pion nog en ze kunnen ons dus nog passeren. We weten nog dat Kennemer Combinatie er ooit in slaagde met 10 uit 5 de tegenstand alsnog te laten passeren (http://www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak.../stand/klasse2c), maar zon goede uitgangspositie heeft het eerste in tijden niet meer gehad. Ook het feit dat het team ook in de breedte sterk is geeft vertrouwen. Niettemin zal in de komende wedstrijden duidelijk worden op welk niveau DSC1 het komend seizoen zal acteren. Weliswaar heeft het eerste een ratingoverwicht ten opzichte van het over twee maanden te bestrijden ZSC/Saende, het wordt weer volle bak; in het moderne schaak bestaan immers geen kleintjes meer. Dat telt overigens niet voor de fans, die zich al duidelijk hebben uitgesproken over de richting die het team op zou moeten. Het bestuur heeft nog niet op de uitspraken van de fans gereageerd, maar de kans bestaat dat zij dit na de volgende ronde alsnog moeten doen. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd!
| | LSG 2 | 2164 | - | DSC1 | 2155 | 3 - 5 |
|---|
| 1 | FM Wim Heemskerk | 2266 | - | FM Marco Gähler | 2309 | ½-½ | | 2 | FM Raoul van Ketel | 2247 | - | Jan-Pieter Vos | 2036 | ½-½ | | 3 | Sven Bakker | 2215 | - | FM Matthieu Freeke | 2312 | 0 - 1 | | 4 | Mark Irwin | 2229 | - | Bram van der Velden | 2148 | 1 - 0 | | 5 | Chris Roosendaal | 2118 | - | Lisa Hortensius | 2115 | 0 - 1 | | 6 | Gerrie Bloothoofd | 2043 | - | Sebastiaan Smits | 2183 | 1 - 0 | | 7 | Robert Straver | 2082 | - | Martine Middelveld | 2150 | 0 - 1 | | 8 | Albert Termeulen | 2111 | - | Talitha Munnik | 1987 | 0 - 1 |
This post has been edited 5 time(s), it was last edited by Henrik on 17-12-2012 at 00:43.
|
|
 15-12-2012 18:53 |
        |
jpfox
DSC-verslaggever
geregistreerd: 22-01-2008
aantal berichten: 382
|
|
| DSC 1 ondanks gelukkige zege nog niet zeker van klassebehoud |
|
Het is ongelooflijk maar waar: ondanks de vijfde zege op rij is DSC1 nog steeds niet zeker van klassebehoud. Weliswaar is het degradatiegevaar in tegenstelling tot vorig jaar al afgewend, na evenzoveel zeges doemt het promotiespook op. Met een riante voorsprong van drie matchpunten op de nummer twee en vier op de nummer drie, alsmede het feit dat we een kritieke wedstrijd verder zijn, is het nog steeds niet zeker dat DSC1 ook in het seizoen 2013/2014 in de tweede klasse KNSB zal blijven acteren.
Teamcaptains Martine en JP waren er vooraf weer eens niet gerust op (goh). Natuurlijk, de vier voorgaande wedstrijden hebben ons het nodige vertrouwen in eigen kunnen gegeven en LSG 2 draaide tot nu toe slecht. We wisten echter in een vroeg stadium dat we om uiteenlopende redenen Joram, Smaranda en Lisa zouden missen en dat Pauline niet kon invallen. Marco was organisator van een feest en moest dus tot sluit blijven. Talitha en JP wisten het publiek in hun recente partijen het publiek nou niet bepaald op de banken te krijgen en dat is voor de teamcaptains ook niet alles. Okee, JP weet het wel van zichzelf, maar Martine wordt er alleen maar zenuwachtig van. Tel daar bij op dat LSG 2 in normale doen gewoon een sterk team is en zie ons probleem. Gelukkig bleek Matthieu bereid zijn debuut in de externe te maken en toen hadden we nog maar één speler nodig. Lisa zou naar een reünie van haar studietijd in Afrika gaan, maar aangezien die reünie met nog meer afmeldingen te kampen had dan wij besloot ze toch maar te spelen. En toen waren we compleet!
Drie teamleden zijn woonachtig in Leiden, één kwam (samen met het derde) met de trein en de rest kwam met de auto; in tegenstelling tot in eerdere jaren waren we allemaal ruim op tijd. Dat kwam goed uit, aangezien ik begreep dat men nogal was gefocust op het exact om 12.00 uur beginnen van de wedstrijden. Ik zat kort voor dat moment nietsvermoedend op het toilet, maar nadien begreep ik dat men een intensieve klopjacht op mij (althans de opstelling) was gestart. Toen ik daarna nietsvermoedend de bar binnen kwam lopen wist ik de paniek snel te sussen. Zenuwen zullen we maar zeggen.
LSG 2 bleek op volle sterkte te zijn opgekomen, maar ik was niet ontevreden over de paringen. Op vier borden hadden we een ratingoverwicht. De tactische twist bestond ditmaal uit het opstellen van mijzelf aan het tweede bord. Dat was dit keer overigens niet mijn schuld, maar die van Martine. :-)
Na een redelijk normale openingsfase (met wat plus- en minborden) kwam er tekening in de wedstrijd. Op de meeste borden mocht LSG 2 bogen op een voordeeltje.
LSG 2 kwam snel op voorsprong door een snelle overwinning van Mark Irwin op Bram van der Velden. Met simpele maar ijzersterke zetten werd Bram van het bord gezet. Indrukwekkend, zeker als je daarbij in ogenschouw neemt dat Bram dit eigenlijk zelden overkomt.
Als ik de chronologie correct heb onthouden, werd het 2-0 op het bord van Sebastiaan. Sebastiaan stond naar eigen zeggen goed, maar hij blunderde op het moment dat hij wou gaan oogsten. Niettemin toch een mooie overwinning van zijn tegenstander, die aan het begin van vorig seizoen nog een rating van 1850 had. Talentje dus!
Een van de oorzaken waarom we op een duidelijke nederlaag leken af te stevenen was het spel van Martine. Met wit kreeg ze geen grip op de opening van LSGs teamcaptain Straver. Ze kwam wat onder druk te staan, verloor een pion en de nederlaag leek een kwestie van tijd. Totdat Straver in tijdnood een dame weggaf; 2-1.
En toen begon het te draaien. Talitha leek moeilijk uit de opening te komen en ik had het idee dat zij een zware aanval te verduren zou krijgen, zeker met de koning in het midden en bijna alle stukken nog op het bord. In de partij (en ook in de analyse) konden zij en tegenstander Termeulen echter geen doorslaggevend voordeel vinden. In de partij wist Talitha echter een zwakke pion te sprokkelen en toen zij haar zwartveldige loper wist te activeren en haar koning in veiligheid kon brengen was het over; 2-2!
Dan debutant Matthieu. Uit de opening verkreeg hij een klein lange-termijnplusje. Sterke loper, ruimtevoordeel, de iets betere pionstructuur, dat werk. Met zeer nauwkeurig spel hield hij dat voordeeltje ondanks de simplificaties van de stelling vast en benutte het ruimtevoordeel vervolgens om met de koning de stelling binnen te komen. Het ging allemaal zo snel en zo geolied dat tegenstander Bakker, toch niet de minste, opgaf zonder materiaal achter te staan en de stand daarmee 3-2 in ons voordeel werd.
Aan het eerste bord was Marco gepositioneerd. Of het was een laf feestje, of hij verteert het allemaal heel goed want hij zag er vrij fris uit. Marco zette de opening weer eens origineel op (1.e4 e6 2.De2, met vervolgens c3, g3, h4-h5, Pf3-h2 en f4) maar miste ergens een kleine nuance als gevolg waarvan hij in plaats van iets beter iets minder kwam te staan. In het middenspel verloor hij een kwaliteit en moest hij een wat minder eindspel remise houden, hetgeen ook lukte. Curieus was overigens dat tegenstander Heemskerk meende dat LSG 2 op dat moment met 3-1 voorstond, als gevolg waarvan hij remise aanbood. De stand was (voor deze remise) echter 3-2 voor ons. Grote winnaar van deze partij was echter JP, die Marco ooit had toegezegd de hele avond zijn drank te sponsoren als hij op 5 uit 5 zou komen. Dat lukte dus niet en het scheelde JP een wandelingetje naar de pinautomaat.
Zoals gezegd had Martine JP de ondankbare taak gegeven om op bord 2 te gaan zitten (OK, hij had de keuze gekregen tussen bord 2 en bord 5) en Van Ketel te bestrijden. JP speelde eens niet zó beroerd, maar toch kreeg Van Ketel de overhand. Ondanks het feit dat er nergens een directe winst in zat leek de nederlaag een kwestie van tijd. Zo'n twintig zetten lang hing JP in de touwen, wachtend op de executie maar deze kwam niet. Op de veertigste zet kon hij naar een remiseachtig eindspel afwikkelen en toen Van Ketel te ver ging had JP zelfs nog de winst kunnen boeken. Dit zag hij echter niet maar ook met de uiteindelijke remise konden we prima leven.
Op dat moment was namelijk duidelijk dat Lisa zou gaan winnen. In het vroege middenspel had ze met een Lxh7-truc namelijk een pion gewonnen en hoewel zwart de nodige compensatie had gehad, was deze gaan verwateren. Toen Lisa haar stukken kon activeren ging er een tweede af en had Roosendaal eigenlijk kunnen opgeven. Met het oog op de stand ging hij echter door totdat hij er 68 achterstond. Dat bleek nog niet genoeg, maar de daarna weggegeven loper was dat wel: 5-3!
LSG 2 had een licht ratingoverwicht en dat maakt ondanks hun vormcrisis de 5-3 des te mooier, hoewel we over geluk niet te klagen hadden. Daarmee eindigde de LSG-DSC mini-massakamp in 6,5-9,5 en smaakte het eten bij Luxor (en voor sommigen het bier in de Leidse kroegen) zeer goed.
Klassebehoud is dus hoogst onzeker. De onzekerheid leidt tot een onrustig team, dat zich duidelijk bewust is van de toegenomen druk. Volgens de teamcaptains moet iedereen het eigen spel blijven spelen en is het team in de basis sterk genoeg voor de tweede klasse. De voorsprong van drie matchpunten op Spijkenisse blijft intact, en ook De Pion volgt op vier matchpunten. Deze twee spelen bovendien nog een onderlinge wedstrijd en Spijkenisse krijgt bovendien nog LSG 2 als tegenstander (ze zullen het toch wel een keer laten zien). Echter, ook het eerste krijgt Spijkenisse en De Pion nog en ze kunnen ons dus nog passeren. We weten nog dat Kennemer Combinatie er ooit in slaagde met 10 uit 5 de tegenstand alsnog te laten passeren (http://www.schaakbond.nl/wedstrijdschaak.../stand/klasse2c), maar zon goede uitgangspositie heeft het eerste in tijden niet meer gehad. Ook het feit dat het team ook in de breedte sterk is geeft vertrouwen. Niettemin zal in de komende wedstrijden duidelijk worden op welk niveau DSC1 het komend seizoen zal acteren. Weliswaar heeft het eerste een ratingoverwicht ten opzichte van het over twee maanden te bestrijden ZSC/Saende, het wordt weer volle bak; in het moderne schaak bestaan immers geen kleintjes meer. Dat telt overigens niet voor de fans, die zich al duidelijk hebben uitgesproken over de richting die het team op zou moeten. Het bestuur heeft nog niet op de uitspraken van de fans gereageerd, maar de kans bestaat dat zij dit na de volgende ronde alsnog moeten doen. Wordt dus ongetwijfeld vervolgd!
This post has been edited 2 time(s), it was last edited by jpfox on 16-12-2012 at 14:29.
|
|
| 16-12-2012 14:22 |
|
Upperdog
Coordinator HSB competitie
geregistreerd: 06-02-2004
aantal berichten: 946
|
|
Complimenten voor de resultaten en de fantastische verslagen! Overigens heb ik met Drienerlo (met Lodewijk Prins aan bord 1), eveneens in de 2e klasse, in 1983 of daaromtrent ook een start met 10 uit 5 gekend - onder meer gewonnen van ESGOO. Uiteindelijk werden we derde.
Zie onder het verslag van LSG, deze keer met nadruk op onze mannen i.p.v. het vrouwvolk.
DSC1 te sterk voor LSG 2
De samenstelling van DSC1 is opvallend. Er spelen in hun achttal 5 heren. Stuk voor stuk zien ze er goed uit. Ze kleden zich leuk, bewegen soepel en kijken af en toe ondeugend naar de overkant. Of ze nou aan zet zijn of niet. Mogelijk dat hun uitstraling net even dat tikje afleiding bood dat de spelers van LSG 2 niet konden gebruiken. Diverse goede tot gewonnen stellingen gingen namelijk voor en na de tijdnood verloren of strandden in remise. DSC1 versloeg LSG met 3-5, waardoor LSG 2 op de niet helemaal vooraf verwachte gedeeld 8ste / 9de plaats terecht is gekomen.
Het bal werd geopend door Mark die aan LSG 2 zijde de enige normale partij speelde. Vanuit een Siciliaan kwam hij steeds beter te staan en won: 1-0. Was schaken altijd maar zo simpel. Dat laatste dacht ik toen ik kon kiezen tussen zetherhaling en spelen op winst. Er was al een pion in mijn pocket en voor nog een pion hoefde ik alleen mijn zwartveldige loper te ruilen voor een centraal paard. Bij normale schakers gaat er vanaf dat moment een belletje rinkelen dat je moet oppassen voor grappen op een diagonaal a1-h8. Helemaal met een structuur waarbij h7 en g6 pionnen kent en er een loper op g8 staat. Niet bij mij. Ik liet een jongedame de witte dame op a1 planten en een zet later met een simpel aftrekschaakje mijn zwarte dame opsnoepen. Ik vloekte in vijftig tinten: 1-1.
Gerrie, onze man op 100%, hield zijn score in stand. Maar deze keer met enig geluk van lat en paal. Ondanks dat ik ernaast zat heb ik er niet veel van gezien. Hij speelde tegen een van die leuke jongens. Toch zegt uiterlijk niet alles want leuke jongens kunnen blunderen (zie bijvoorbeeld de alinea hiervoor) en Gerrie kon ondanks een dame minder zoveel dreigen dat het resterende eindspel straal gewonnen was: 2-1. Op dat moment leek het alsof Sven in dezelfde partij van 2 rondes geleden was beland. Iets met een positioneel moeilijke stand, waarbij wit meer ruimte heeft voor het paard en een betere koning. Mocht God straffen voor 10 minuten te laat komen, dan is Zijn toorn voor Sven wel erg stevig: 2-2.
Albert kreeg te maken met een luxe probleem. Op positionele gronden een goede stelling aangaan of een enkele pion offeren in ruil voor aanval. Hij koos voor het laatste maar echt doorslaan deed het alleen in de analyse. Nadat Albert nog eens 17 pionnen had ingeleverd werd hij zelf mat gezet: 2-3
Op dat moment dacht Wim dat wij toch wel minstens voor moesten staan. Hij keek eens naar links en zag menig koning aan LSG zijde staan. Maar die malle Wim toch, hij keek verkeerd en bood in iets betere stand voor hem remise aan. Zijn tegenstander ging voor de vorm diep in de denktank maar niet aannemen zou direct tot marteling door zijn teamgenoten hebben geleid: 2,5-3,5. Wel moeten even opgemerkt worden dat Wim na een ingewikkeld middenspel behoorlijk gewonnen heeft gestaan.
Ook Raoul stond totaal gewonnen, maar achter zijn naam kwam ook een halfje. Zou het de lieve glimlach zijn geweest aan de overzijde? De speelse bril? Een charmant handgebaar van tegenstander Jan-Pieter? Of gewoon zeer taai verzet. Anyway, het werd een halfje voor onze kopman en daarmee was de winst eigenlijk al binnen: 3-4. Chris stond namelijk al een zet of 118 verloren na vroeg na de opening een tactisch grapje te hebben gemist. Nadat nog 2 grapjes het bord overgingen kon DSC voluit lachen: 3-5.
Gezien de stand is de vraag inmiddels tegen welke teams LSG 2 voldoende bordpunten gaat halen. Alle hens aan dek dames!
|
|
| 22-12-2012 14:29 |
|
|
