Je kent het wel, die stelling. De ene partij heeft slechts een naakte koning, de andere partij niet een maar liefst twee stukken meer. Maar weet jij hoe je zoiets af moet maken? Mat zetten met paard en loper? Ik heb het ooit wel gezien, maar zal tegen Fritzje eens kijken of ik het ook kan.
Ik dacht dat zoiets in de praktijk vrijwel nooit voorkwam. Een soort curiositeit; leuk om te weten maar verder ligt het de verstoffen in je bovenkamer. Echter, tot mijn grote verbazing las ik de laatste week niet één maar twee voorvallen waarin dit eindspel ter sprake kwam. Allereerst op de KNSB-site:
Quote
Met een overwinning in de achtste ronde van het EK-jeugd tot 18 jaar in Montenegro kon Wouter (meespelend in de categorie tot 16 jaar) aan kop komen. Hij speelde Siciliaans en kwam beter te staan. Wouter zag daarom af van een afwikkeling naar een dame-eindspel met een pluspion. Daarna ging het helaas bergafwaarts en moest Wouter knokken voor remise. Hij kwam in een beroerd eindspel dat na vijf uur en meer dan 100 zetten uitmondde in K+L+P tegen K.
Z'n tegenstander liet Wouter twee keer uit het matnet ontsnappen, en de 50 zetten regel gaf een beetje hoop. Met enig geluk slaagde wit er na 47 zetten helaas in om Wouter mat te zetten. Soms zit het tegen.
De reeds gegeven uitslag toont aan dat het anders afliep. "Ergens" maakte Jacob Kort een foutje en moest in remise berusten. En Peter? Zijn voordeel cumuleerde na zes uur spelen in een gewonnen eindspel met twee stukken meer: een paard en een loper, maar er waren geen pionnen meer op het bord. Aanvankelijk ging het goed en werd de vijandelijke koning naar de rand gedreven. In de veronderstelling dat hij nog enkele minuten tijd had speelde hij snel, liet hij de koning gedeeltelijk ontsnappen en bood remise aan. Hij had echter nog de derde periode nog tot zijn beschikking...
Geen zeldzaam eindspelletje dus? Hoeveel DSC-ers hebben het in een serieuze partij wel eens op het bord gehad?
__________________ Doch dyn plicht en lit de lju mar rabje.
Gelukkig nog nooit. Ik ken de methode niet, dus als het zou gebeuren ga ik heel grondig iets proberen te bedenken, realiseren dat dat niet gaat lukken, en geef een half uur later remise.
__________________ Van iedereen kan je wat leren; doe dat dus ook.
Originally posted by Untagonklik
Vervolgens las ik net op de site van DD in een verslag van DD2:
Quote
In de veronderstelling dat hij nog enkele minuten tijd had speelde hij snel, liet hij de koning gedeeltelijk ontsnappen en bood remise aan. Hij had echter nog de derde periode nog tot zijn beschikking...
Welke mafketel biedt überhaupt remise aan als zijn tegenstander nog een kale koning heeft
De partij van Wouter was inderdaad spannend. Als teamcaptain stond ik erbij en keek ernaar. Toen zijn tegenstander zich twee keer vergiste en Wouter's koning dus twee keer liet ontsnappen dacht ik dat het remise zou worden. Maar met enige mazzel gaf hij na 47 zetten mat. Balen voor Wouter.
Er is een bekende methode (de W van Euwe, die het zeer makkelijk maakt om mat te zetten. Ik heb er (uiteraard) ooit een artikeltje over geschreven, dat ik wel beschikbaar wil stellen voor de komende Axioma (komt dat er?)
Ik heb het zelf nooit op het bord gehad, de enige keer dat een afwikkeling naarhet eindspel op het bord kwam (in de Belgische Bondscompetitie) gaf mijn tegenstander op. Jammer!
__________________ "Lord, save us from the people that think they have all the answers, for they know not the questions."
This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Ted on 29-09-2005 at 09:04.
Originally posted by Untagonklik
Geen zeldzaam eindspelletje dus? Hoeveel DSC-ers hebben het in een serieuze partij wel eens op het bord gehad?
Enige jaren geleden wikkelde ik in een externe wedstrijd een gewonnen eindspel af naar dit gewonnen eindspel. Dat bleek (in lichte tijdnood) een verkeerde keuze......
Zover ik me kan herinneren heb ik het alleen tijdens een schaaktraining op het bord gehad. Wel heb ik 2x wendingen uit het eindspel T+L vs T op het bord gehad.
Bij de training wist ik er geen raad mee, heb daar geleerd dat ik gewoon de W van Walter moet gebruiken, maar zal ik er nu misschien weer geen raad mee weten.
Het heeft voor mij weinig betekenis, je raakt immers zovaak halfjes kwijt door domme dagelijkse blunders.
Dan wil ik dit eindspel ook nog wel verknallen.
(Oeps, en dat krijg ik deze prompt op de volgende externe?)
Ik heb dit wel eens verdedigd in onze interne competitie (laaaaaaaang geleden). Ik heb toen bewust ervoor gekozen om mijn laatste stuk voor zijn laatste 2 pionnen te offeren, wetend dat dit eindspel superlastig is.
En het had succes, partij eindigde in remise.
__________________ Start the clock and keep it running
It's the one to beat
I'm not in danger
I'm the danger now