En het verslag van de tegenstander:
Quote
DSC/Delft 2 is juist te sterk voor A3
A3 stond aan kop, DSC2 stond in de middenmoot, maar de ranglijst zegt niet alles. DSC had weliswaar de nodige punten laten liggen maar het is wel degelijk een sterk team dat per bord een punt of 70 in de plus zat vergeleken met A4.
Bram ter Schegget liet zich een en ander niet bewijzen en nam een snipperdag. Dat wil zeggen: hij speelde remise in dertien zetjes. Er zat niet meer in aldus de beide spelers. Tja, als ze 't allebei zeggen zal het wel zo zijn, nietwaar?
Ondertussen moest de rest van het team grondig aan de bak. Soms met succes, soms niet. Esther de Kleuver stond eerst matig, toen zorgelijk, toen slecht. Op een of andere manier werd het toch remise. Esther wist zelf niet helemaal hoe haar dat gelukt was. Het halfje van Jeroen Schoonackers was overtuigender. Een vlakke stelling met een klein plusje werd een toreneindspel met pluspion. Die bleek slechts goed genoeg voor een remise, maar het was tenminste wel een plusremise. Jan Helsloot had minder geluk. Een paar beroerde zetten en de ondergang bleek onfwendbaar. De achterstand werd goedgemaakt door Waldemar Moes. Een aanval uit nood geboren, aldus Waldemar. Dat mocht zo zijn, maar de aanval bleek wel krachtig en bijzonder succesvol. Zwart moest de dame geven om niet mat te gaan en Waldemar maakte de zaak vakkundig af.
Drie partijen reikten tot voorbij de tijdcontrole. Eric Roosendaal zat in een slecht viertoreneindspel. Dat was moeilijk om te houden. Gijs IJzermans had op creatieve wijze een kwaliteit gewonnen, maar de Delftse kopman had daar wel twee gevaarlijke pionnen voor terug - en bovendien werd zijn loper akelig sterk. Walt Schagen won een paar pionnen en het toreneindspel bleek daarna vlot gewonnen. A3 op voorsprong, maar de vraag was vooral of er nog een halfje te halen zou zijn.
Gijs raakte echter in steeds grotere problemen - de witte vrijpionnen marcheerden langzaam maar in feite onstuitbaar naar voren. Eric leek nog lange tijd kansen op remise te hebben. Wit vond echter steeds nieuwe vervelende dreigingen en wist na meer dan tachtig zetten het winnende punt te scoren.
Tja, het zit wel eens mee, het zit wel eens tegen - maar op de zege van de gasten was niet veel aan te merken. A3 staat overigens nog wel (gedeeld) op kop, en vooraf hadden we beslist wel getekend voor een score van zes punten nog voor de feestdagen, dus niet getreurd.
|