Knappe winst voor DSC3 op Overschie

Het derde team heeft een knappe 5,5 - 2,5 overwinning geboekt op Overschie. De onderste borden zorgden voor de winst; daar werd maar liefst 3,5 uit 4 gescoord!

We kwamen al vrij snel op een 3-1 voorsprong.
Op bord 1 speelde Anna-Maja een puike partij. Met zwart wist ze de stelling beter aan te voelen dan haar sterke tegenstander en zorgde ze ervoor dat ze sterke centrale vrijpionnen kreeg. Deze bezorgden haar uiteindelijk de winst.

Op 2 kreeg Hans Stam een ingewikkelde stelling op het bord waarbij het er op een bepaald moment op leek dat hij het tactisch niet zou redden. Toch bleek dit mee te vallen, won hij een stuk (of had zwart die geofferd?) en was het zaak zijn koning een veilige plek te laten opzoeken.
Dat lukte dankzij een dameruil. Hierna kon de koning opeens aan een sterke opmars beginnen en met hulp van toren en loper een matnet vormen.
Met 3,5 uit 4 is hij onze topscorer.

Op 3 speelde ondergetekende tegen de sterke Brandenburg. Deze was beter op de hoogte van de ins en outs van een zijvariant dat hij op het bord bracht. De geofferde pion leverde hem veel ruimtevoordeel en druk op de zwarte koning op. Deze kon geen veilig heenkomen vinden en moest op e8 blijven staan. De aanval met pionnen door het centrum leverde hem stukwinst en de partij op.

Invaller Jaap Flohil speelde op 4 een partij die hem licht voordeel bracht. Hij belandde echter in tijdnood en liet een sterke counterzet (f5-f4) van zwart toe. Daarna had hij het nog kunnen keepen, maar koos niet de beste voortzetting, nog steeds in de tijdnoodfase. Het toreneindspel dat resteerde was uiteindelijk verloren voor hem.

Op 5 speelde Ivar een partij die alleen hij kan spelen, is mij idee.... De tegenstander ruimte en het centrum geven, dit aanvallen en later toeslaan. Hoe hij nou uiteindelijk gewonnen heeft heb ik niet gezien. Dat kan Ivar waarschijnlijk zelf het beste vertellen.

Op 6 speelde Hans Segers een partij uit een stuk, was mijn indruk. Een overwicht met wit opbouwen, de aanval via de g-lijn zoeken en uiteindelijk via een combinatie toeslaan.
Fraai gespeeld en terecht gewonnen.

Op 7 speelde Henrik met zwart een gambiet, kreeg daarvoor actief spel en druk op de witte stelling.
Zijn tegenstander gaf de pion terug en de stelling kwam meer in balans. Toen het op een bepaald moment 4-1 voor ons stond, en remise eigenlijk niet te vermijden was, accepteerde zijn tegenstander het remise-aanbod. Daarmee werd Henrik een soort match-winner. En dat op de dag dat hij zijn verjaardag vierde....

Op 8 was dit keer Roland geplaatst. Hij voelde zich niet helemaal fit en vond het staartbord een goede plek voor hem, gaf hij vlak voor de wedstrijd aan.
In de partij bleek hij wel degelijk scherp en fit te zijn; hij pakte snel veel ruimtelijk overwicht en combineerde zijn tegenstander van het bord.
Zijn eerste winst van dit seizoen was een feit.
Dat smaakt naar meer...

Omdat ook DSC1 en 2 wonnen konden we zeggen;
1-2-3 winst! Net als de Nederlandse schaatsers vandaag....


1. Anna-Maja Kazarian 2058 Henk Ochtman 2152 1 0
2. Hans Stam 2102 Albert Segers 2022 1 0
3. Lucien van de Lisdonk 2031 Erik Brandenburg 2155 0 1
4. Jaap Flohil 2001 Cor Feelders 2005 0 1
5. Ivar de Hoogt 1992 Maurits de Jong 1995 1 0
6. Hans Segers 1970 Ronald Ruijtenberg 1991 1 0
7. Henrik Tamerus 1871 Henri Krop 1915 ½ ½
8. Roland ten Have 2004 Willem Hajenius 1931 1 0

This post has been edited 4 time(s), it was last edited by Lucien van de Lisdonk on 10-02-2014 at 10:56.

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Ivar de Hoogt on 09-02-2014 at 16:17.

gefeliciteerd mannen en meisje

En dit meldt Overschie op hun website:

Ligt Waterloo in Delft?
Zeker en vast niet, Waterloo ligt in België maar ons Waterloo ligt toch echt in Delft.
Inmiddels hebben we al diverse keren moeten aantreden tegen DSC Delft maar ongeacht het team worden wij steeds uit het zadel geworpen, moeten wij in het zand bijten.
Aan het eerste bord trof Henk Ochtman de WFM Anna-Maja Kazarian. Deze knappe verschijning had in augustus 2013 nog een bescheiden rating van 1936 en dat zou voor onze Henk toch een appeltje-eitje moeten zijn maar hij kwam bedrogen uit. In de wandelgangen vernam ik dat deze jonge dame in Wijk aan Zee de sterren van de hemel speelde en inmiddels is haar rating opgevijzeld naar 2058. Jammer voor Henk dat hij de in bloedvorm verkerende Anna-Maja nu trof en kansloos ten onder ging (1-0).
Aan bord 2 verdedigde Albert Segers onze kleuren. Dat werd een heel spannende pot, die nog een diepgaande analyse vergt om vast te stellen of wij überhaupt kansen hebben gehad op meer dan de nul die nu zijn en ons deel werd (2-0).
Erik Brandenburg hield aan 3 wel onze kleuren hoog. Hij drong met een toren in de vijandelijke linies en offerde daartoe een pion. Maar ook hield hij de zwarte Koning in het midden en van die positie wist hij goed te profiteren (2-1).
Het laatste bord van de top-vier was voor Cor Feelders die een moeizame middag had. Hij gebruikte onwaarschijnlijk veel tijd , voor hem dan, in de opening en koos voor een stellingsbeeld dat op zn zachtst gezegd onorthodox was. Hij zat (of is het: lag) als een murene in zijn hol en kwam er met het slinken van de tijd venijnig uit. Er hobbelde een wit paard naar b7 waar het voor het ophalen stond maar wit zocht en vond er wel compensatie voor. Na grootscheepse afruil van stukken in een soort vluggeren resteerde een dubbel toreneindspel met twee extra pionnen voor zwart en ja, dan kan het nog even duren maar & (2-2).
Maar één man, Henri Krop (bord 7), staagde er in een remise te forceren in een waterig Delft. Hij stond vrijwel de hele partij royaal voor in tijd maar Henri slaagde er niet in daar stellingsvoordeel uit te peuren. In de slotstand heeft hij op algemene gronden misschien wel voordeel maar er bleek geen doorkomen aan (2½-2½).
Zijn buurman op 8, Willem Hajenius, was ruim als eerste klaar. Hij verklaarde dat hij de lange rokade over het hoofd had gezien of er geen rekening mee had gehouden. Hoe het zij, zij het; zijn centrum werd opgeblazen en de penning van f6 bleek dodelijk (3½-2½).
Het vermoeden bestaat, bij mij, dat Maurits de Jong (5) niet heel erg alert was anders had hij de zet c5!! toch wel zien aankomen; moeten zien aankomen ook. Nu leverde onze Maurits een kwaliteit in en deed nog wel iets dreigends met een pion maar zwart speelde wel heel alert en gaf wit geen enkele tegenkans (4½-2½).
Bij Ronald Ruijtenberg (6) tenslotte zagen we weer de stereotype stellingen die we zo van hem kennen. Wit heeft overwicht maar zwart staat solide. Alleen bleek het deze keer niet zo heel solide. Misschien heeft wit onder water stiekem aan de poten van zwarts stoel gezaagd of anderszins diens stelling ondermijnd water plotseling was er geen houden mee aan. Ook hier moet nog een stevig potje analysewerk worden verricht voor het finalestandpunt maar vooralsnog trok wit aan het langste end (5½-2½).
En stevige nederlaag waar voorlopig weinig op valt af te dingen.
(Teamleider MD).

This post has been edited 1 time(s), it was last edited by Untagonklik on 10-02-2014 at 10:35.