In de wedstrijd tegen Lierse2, die er om ging om in de top mee te blijven draaien, heeft DSC8 de overwinning met 4,5-3,5 voor de poorten van de hel weggesleept.
Edgar had reeds vooruitgespeeld en het op remise gehouden: 0,5-0,5.
De avond begon voortvarend met een vlotte overwinning van Bert, die zijn opgaande lijn van overdag in het Tata tournooi (3,5 uit 4 tot nu toe) onvermoeid voortzette.
Bij Jan zag zijn tegenstandster, in een voor haar zo goed als gewonnen stelling, een mat in één over het hoofd, kan gebeuren. Even later gaf Rob, die drie pionnen was achtergeraakt, het maar op en na zo'n twee uur spelen stonden we met 2,5-1,5 voor en kon de wedstrijd op de andere vier borden echt beginnen.
Bij René en Herman stond het remise, Simon en Lito stonden onder druk in een wat mindere stelling, dus we moesten nog flink aan de bak.
Lito vocht zich knap terug in een middenspel met zijn Dame tegen twee torens, veroverde een paard, had zeeën van tijd, maar was zo blij met dit resultaat dat hij spontaan remise aanbood. Dat kon zijn tegenstander in flinke tijdnood echt niet weigeren: 3-2.
Herman nam zijn tegenstander in de houdgreep, kwam in een gewonnen stelling terecht maar incasserde een vol paard net iets te snel waardoor zijn tegenstander met een eeuwig schaak kon ontsnappen: 3,5-2,5.
Simon had, met een pion minder in een eindspel van loper tegen paard, nog remisekansen, maar in tijdnood moest hij uiteindelijk toch buigen en werd de stand door Lierse2 weer gelijk getrokken: 3,5-3,5.
Bij Rene als laatste partij zag het er naar uit dat hij met nauwkeurig verdedigen niet meer dan remise kon maken. Met een 4-4 stand als mogelijke einduitslag waren we, gezien het verloop van de laatste vier partijen, wel wat teleurgesteld: er had meer in gezeten.
Tot ons afgrijsen deed Rene wat mindere zetten, verloor een pion en kwam verloren te staan.
Tot zijn tegenstandster net iets te zenuwachtig werd, de winstvoorzetting miste en Rene de gelegenheid kreeg om met zijn Dame de witte koning naar het centrum op te jagen. De opgave 'in twee zetten mat' was voor Rene, inmiddels ook in flinke tijdnood, iets teveel. Twee zetten later kreeg hij opnieuw dezelfde kans en nu ging het wel goed, d.w.z. de eerste zet. Het was nu nog mat in één, helaas ook dat was een brug te ver. De adrealine schoot bij de overige DSC-ers tot onverantwoorde hoogte, totdat Rene ons in in één klap in euforie bracht door twee zetten later het mat alsnog uit te voeren: 4,5-3,5 voor DSC8.
Er was nog wel wat bier nodig om de gemoederen weer enigzins tot bedaren te brengen.
Jan van de Donk
__________________
www.zonderland.nl 
|
