Torenstra jr. 
Oud-lid
geregistreerd: 29-11-2002
aantal berichten: 1718
 |
|
|
 30-12-2008 23:31 |
    |
Martin
Penningmeester
geregistreerd: 17-03-2003
aantal berichten: 2232
|
|
Als ik een woord zou moeten noemen zou ik zeggen: een rampzalig toernooi. Maar dankzij mijn goede start en het feit dat de duitsert uit ronde 8 geen rating had, schijn ik alsnog een schamel ratingpuntje gewonnen te hebben.
Ronde 1 speelde ik tegen Guy Ringoir (1946), de vader van het belgische talent Tanguy Ringoir die een IM-norm scoorde. In een goede partij zette ik zwart onder druk, won een pion. Deze gaf ik op een onbewaakt ogenblik weer weg, maar ik kreeg daardoor wel de e-lijn. Een slechte voorzetting van zwart betekende kwalverlies en dit eindspel wist ik ondanks een sterk zwart pionnencentrum snel te winnen.
Ronde 2 speelde ik met zwart tegen FM Arnaud Jossien (2391). Kwam niet helemaal niet top uit de opening, maar bleef overeind. Hij kon geen winst vinden, ook met de PC niet zo snel gezien, maar hij investeerde hiervoor wel veel tijd. Uiteindelijk blunderde hij in tijdnood een stuk. Ik stond hierna nog steeds onder druk, maar dit verwarde ik met compensatie en ging even later in op zetherhaling. Erg dom, stond gewoon gewonnen. Zoals Joram zegt: als je beter wilt worden, dan moet je dit gewoon gaan uitspelen.
Ronde 3 speelde ik opnieuw met zwart, ditmaal tegen FM Emmanuel Reinhart (2329). In een voor mij bekende opening leek ik even voordeel te krijgen, maar dit bleek slechts optisch, waardoor na afruil een stelling ontstond met slechts zware stukken en een symmetrische pionnenstructuur. Hier zat weinig meer in en hij nam mijn remise aanbod aan.
Als beloning mocht ik in ronde 4 nu dus op het podium tegen GM Tornike Sanikidze (2522). Volgens Erwin 'l Ami een gevaarlijke jongen, hij speelde ook remise tegen 'l Ami in de laatste ronde. Overigens een unieke ronde. Op het podium (8 borden) zaten liefst 5 Nederlanders: Erwin 'l Ami, Vincent Blom, Nick Hortensius, Quinten Ducarmon en ikzelf. Dit leverde een weddenschap op over het aantal Nederlandse punten. Weet niet wie die weddenschap won, maar goed. Erwin vervolgde zijn inhaalrace (hij blunderde in ronde 1 tweemaal tegen toptalent/koning Miedema) met een overwinning, maar verder was het weinig. Ikzelf haalde in een bekend pionoffer twee zetten door elkaar, waardoor ik ook een kwal moest offeren. Hiervoor had ik te weinig. Maar goed, geen schande om van een zich sterk ontwikkelende GM te verliezen. Alleen Nick wist een halfje te scoren aan bord 4. Tegen een FM met 2400+ wist hij een potremiseeindspel op het bord te krijgen. Dit werd tot in den treure geprobeerd door de meester, totdat er stellingsherhaling optrad. Nick had een aantal jaren terug in Andorra nog eens foutief geclaimt (je moet je zet opschrijven en dan claimen, dus niet eerst de zet spelen), maar kende nu zijn pappenheimers en claimde correct remise. Bij de reconstructie bleek echter dat Nick een zet was vergeten te noteren. Hierop volgde een discussie van zo'n 3 kwartier of je dan remise kon claimen. Het leek mij vrij duidelijk dat de reconstructie geen discussie's oplevert en dus remise zou moeten zijn. De arbiter besloot uiteindelijk echter dan Nick zijn notatie moest bijwerken, wellicht om geen protest uit te lokken. Nick had nog 12 minuten om een stuk op 60 zetten te noteren. Dit lukte binnen 7 minuten en na opnieuw reconstrueren werd het nu remise. Bizar, ik hoop dat de spanjaard er van genoten heeft om Nick te zien schrijven.
Ronde 5 bracht vervolgens een wat zwakkere tegenstander: met zwart tegen Maxime Demuys (1928).
JP had inderdaad correct 1. d4 voorspeld, maar helaas kwam ik niet helemaal in mijn repertoire. Wit bleef telkens iets beter staan. Hij had echter mijn TPR gezien en was dus bang voor me en bood remise aan. Ik heb lang zitten rekenen, maar de manoevre die ik gepland had werkte niet helemaal zoals ik gedacht had. Ik besloot remise maar aan te nemen. In de analyse speelde hij niet de beste variant die ik gezien had, maar zelfs dan nog stond hij beter. Goede beslissing denk ik.
Ronde 6 moest ik met wit tegen Xavier Wundermann (2164). Hierin kreeg ik een variant van het gesloten siciliaans op het bord die ik slechts een keer eerder gespeeld had; exact een jaar geleden in Béthune. Toen overspeelde ik mijn tegenstandster volkomen, maar deze kerel begreep er weer meer van dan ik. Ik blies met een rekenfout mijn eigen stelling op en kwam later 1 tempo tekort om de boel dicht te houden. Na kwalverlies kon ik alleen nog hopen op een fout. Deze kwam niet.
Ronde 7 bracht weer zwart, ditmaal tegen Vincent Adrien (1907). Ik maakte in de opening al vrij snel gelijk, maar verzuimde veilig voordeel te pakken. Ik probeerde namelijk een stuk te winnen, maar dit bleek net niet te kunnen. Er volgde een spannende stelling, waarin ik het loperpaar had, maar problemen had met de witte pionnen op de damevleugel. Toen de tijdnood naderde speelde ik enkele mindere zetten. Hoewel mijn tegenstander zo'n 15-20 zetten lang minder dan 5 minuten had, maakte hij schijnbaar geen echte fout en bleken mijn kleine onnauwkeurigheden doorslaggevend. Jammer, want in de opening had ik het beste van het spel, maar kan gebeuren.
Ronde 8 moest dit dus goedgemaakt worden tegen Maurice Beck (1903N). Ik zag echter niets meer. Maakte eerst een fout in mijn eigen opening, bedacht vervolgens een truc om mijn sterke loper te redden. In de truc zat een lek en ik moest een kwaliteit inleveren. Dit was nog niet zo heel erg, aangezien hij mij de kans gaf een pion te winnen. Ik zag echter dit zelfs niet, dus het wekt geen verbazing dat ik deze partij verloor. Ik kwam echter met opportunistisch spel nog heel ver. Ik wist de kwaliteit in extremis zelfs terug te winnen. Helaas zat er echter een tegentruc in - hij kon een toren vorken. Jammer, want anders had ik nog redelijke remisekansen in een eindspel met slechts een pion minder.
Ronde 9 moest dan maar het toernooi redden. Een 5e maal met zwart, tegen Victor Schleck (1829). Om eerlijk te zijn is het mij een raadsel wat deze man in de A-groep te zoeken had. Of beter gezegd: hoe hij aan 2.5 gekomen is. Tegen mij deed hij eigenlijk zonder na te denken zijn zetjes. Na slechts een tiental zetten had ik al voordeel:
Ondanks dat ik niet altijd de beste zetten deed werd dit al gauw het volgende eindspel:
Hier heeft wit net g3 gespeeld om mijn paard van c5 af te houden, maar nu heb ik een mooie combinatie, waarmee ik een pion win. Wie van de lezers thuis ziet hem?
Het zal geen verbazing wekken dat ik dit wist te winnen, al miste ik nog wel een truc: op c4 pakken levert een vork op en daardoor een gewonnen paard eindspel. Later redeneerde ik echter dat het zonde was mijn toren te ruilen voor de gebonden witte tegenhanger op f1.
Al met al ben ik niet echt tevreden, maar was het toch een leuk toernooi. Joram's toernooi was wel wat beter, al begon hij zijn toernooi op het podium tegen IM Jean-Pierre le Roux door op zet 5 een stuk weg te geven en eindigde hij het toernooi door FM Roi Miedema volkomen weg te spelen, een pion te winnen en vervolgens een stuk te blunderen. Ook speelde hij nog 1. e4 en 1. Pf3 in één wedstrijd...
This post has been edited 2 time(s), it was last edited by Torenstra jr. on 31-12-2008 at 13:48.
|
|
| 31-12-2008 13:12 |
 |
|
