DSC1 snoept matchpunt af van RSR/Ivoren Toren

De cruciale wedstrijd tegen RSR/Ivoren Toren eindigde voor DSC1 in een gelukkig gelijkspel. Bij een 3 - 2 achterstand was de tegenstander van Dolf Beltz zo vriendelijk om in een zeer goede stelling zichzelf in een helpmat te zetten, waardoor de wedstrijd plots kantelde, van een duidelijke nederlaag naar een net niet te winnen wedstrijd.

Hoe ging het in zijn werk?
Na twee uur spelen had Marten Wortel in zijn favoriete koningsgambiet een ernstige aanval tegen zich. Ted Barendse, Chiel van Oosterom en Nick van der Lijn stonden slecht en dit werd alleen gecompenseerd door Joram op den Kelder die de Draak van zijn tegenstander oprolde. Nick van der Lijn (8) had zijn dag niet en verloor als eerste, gevolgd door remises van Arend van Dop (4) en Marten Wortel(1). Joram op den Kelder(7) bracht met zijn overwinning de stand op 2 - 2, maar de rest van de borden beloofde niet veel goeds. Ted Barendse (2) stond verloren, Chiel van Oosterom (3) minder, Gert Legemaat (5) had in een betere stelling een pion winst van zijn tegenstander over het hoofd gezien en bleef met een remiseachtig dubbel toren-eindspel zitten. Leo Hofland (6) was de enige die een perspectiefrijke stelling had. In tijdnood wist hij een pion te winnen en ging een beter eindspel in. Kees van der Meer (9) keek tegen een iets minder eindspel aan.
Nadat Ted Barendse verloren had maakte Dolf Beltz in een iets mindere stand een blunder, verloor een stuk kreeg wat vage dreigingen totdat zijn tegenstander plots zijn koning in een matnet zette.

Dolf:
"De verbijstering van mijn tegenstander was begrijpelijk. Dit deed mij denken aan mijn partij tegen Marc Erwich in de wedstrijd tegen Utrecht 1, alwaar ik in een potremise stelling ook mijn koning in een helpmat zette. Maar goed, deze overwinning redde waarschijnlijk het matchpunt."

Chiel van Oosterom verloor hierna en na de remise van Kees van der Meer was de stand 3½ - 4½ en bleven Leo Hofland en Gert Legemaat over.
Leo wist zijn eindspel knap te winnen waarmee gelukkig de stand weer recht getrokken was. Gert Legemaat deed nog allerlei pogingen een toreneindspel met een pion meer te winnen maar uiteindelijk moest hij in remise berusten.

Het matchpunt is zeer belangrijk. We houden zo redelijke kansen op handhaving.

Gedetailleerde uitslagen:

	RSR/Ivoren Toren 1	-	DSC1	5 - 5
1	Oscar van Veen	-	Marten Wortel	½-½
2	Joost van Ruitenberg	-	Ted Barendse	1 - 0
3	Joost van Rosmalen	-	Chiel van Oosterom	1 - 0
4	Dolf Meijer	-	Arend van Dop	½-½
5	Wim Koster	-	Gert legemaat	½-½
6	Kuchui Lui	-	Leo Hofland	0 - 1
7	Herbert van Buitenen	-	Joram opden Kelder	0 - 1
8	Rob van der Plas	-	Nick van der Lijn	1 - 0
9	Pieter van Ginkel	-	Kees van der Meer	½-½
10	Paul Batenburg	-	Dolf Beltz	0 - 1

This post has been edited 3 time(s), it was last edited by Ted on 06-02-2006 at 09:49.

Het verslag van RSR Ivoren Toren

RSR en DSC delen punten op nuchtere maag (5 februari)

TL J. KKKoster bericht: "Ik had niet goed ontbeten", was de verklaring voor het verlies van DSC's bord 8 speler Van der Lijn. Deze zgn Pletsmoes" (voor de niet geoefende lezer: alle redenen die je kunt bedenken voor een verliespartij, behalve de reden dat je tegenstander wellicht beter is) lag overigens in het verlengde van de overige gemanifesteerde overschrijding van ongeschreven regels. Zo ging deze speler uitgebreid de krant lezen tijdens de partij, ging op zijn gemak boodschappen doen bij de naburige Zaanse grootgrutter teneinde dit te doen resulteren in het met veel herrie gepaard gaande klaarmaken van de lunch. Van der Lijn was later zelfs nog verontwaardigd dat de arbiter hem NB in zíjn bedenktijd op deze onrechtmatigheden wees. Tot zover Rob van der Plas' winstpartij die tot de 1-0 leidde. De in vorm zijnde Joost van Ruitenburg liet op bord 2 bijna op routinematige wijze de 2-0 binnenhalen. Op dat moment leek er gelet op de standen op de andere borden geen vuiltje aan de lucht. Oscar van Veen speelde op bord 1 een ware spektakelpartij tegen DSC's sterkste speler Marten Wortel, uiteindelijk eindigend in een remise. De titel Schlemiel van de Maand kan gegeven worden aan Paul Batenburg. die met recht kon zeggen "ja maar ik stond gewonnen" , maar zich echter mat liet schwindelen. Denken aan de Copacabana doe je maar na de partij Paul! Ook de clubkampioen van seizoen 2005-2006, Joost van Rosmalen, liet zijn tegenstander vaker het hoofd schudden dan Joost zelf aan bewegingen per minuut produceert en haalde gedecideerd een punt binnen voor RSR. Herbert van Buitenens tegenstander verdient overigens naast zijn goede spel ook een vermelding na zijn vraag "vind je het erg als ik een boterham eet?" Tja, zo kan het dus ook! Het gebrek aan schaakritme deed Kachun Lui wellicht de das om en leidde mede tot het onnodige puntenverlies. Een plus-, een vecht- en een remise-remise van Pieter van Ginkel, Wim Koster en Dolf Meijer completeerden de 5-5. Dit houdt in dat de strijd onderin nog geheel open is met in elk geval nog 3 vierpuntenwedstrijden voor de boeg. Karakteristiek: RSR-DSC5-5 (Rob 1-0, Joost van Ru 2-0, Herbert 2-1, Oscar 2,5-1,5, Dolf 3-2, Paul 3-3, Joost van Ro 4-3, Pieter 4,5-3,5, Kachun 4,5-4,5 Wim 5-5) Bijzonderheden: de terreinknecht van het Nivon kwam aanvankelijk niet opdagen, zodat de wedstrijd een kwartier later begon. Voorts vertrok Joost van Ru voor het einde van de wedstrijd. Toeschouwers: 20.

__________________
Now I have the pawn and the compensation.

Op Utrechtschaak had ik tijdens Corus na afloop van de partij Motylev-Carlsen iemand zien schrijven dat Carlsen wel een boek kon schrijven "How not to play the Dragon". Mijn tegenstander kan in ieder geval ook zijn bijdrage hieraan leveren. Hij speelde tegen mijn hoofdvariant zonder Lc4 de variant die Tiviakov wel eens speelt (zonder rochade met Tc8, Ld7 en Pe5). Het idee van die variant is op g4 h5 te kunnen spelen, waarna wit geen h3 kan doen vanwege een penning over de h-lijn. Mijn tegenstander was echter bepaald geen Tiviakov. Hij vergat h5 te doen, en zette zijn stukken zo neer dat hij niet meer kon rocheren. Vervolgens zag hij niets beters dan op een voor de Draak karakteristieke wijze eerst een kwaliteit en daarna een stuk te offeren. Zwart krijgt dan een paar pionnen en soms goede compensatie, maar in de partijstelling stond hij gewoon een toren achter tegen maar drie pionnen, en toen ik met een kleine combinatie af kon wikkelen naar een eindspel met een stuk meer tegen een pion, was het al snel gebeurd.

__________________
The greatest mistake a man can make is to be afraid of making one.

Zaterdag was ik de Van Wely. En dat is niet in positionele zin bedoeld. Zoals hij zich op het EK-teams in Gothenburg liet afslachten in een witpartij door Kotronias liet ik me zaterdag met wit afslachten tegen Van Rosmalen. Ik speelde de openingsvariant die ik al drie keer eerder tegen Joost had gespeeld. De vorige drie keer had ik gewonnen, maar in deze variant waarin voorbereiding een belangrijke rol kan spelen, wist ik dat het ooit paybacktime zou zijn, en ik had gewoon moeten aanvoelen dat ik met wit in een teamwedstrijd (en dan ook niet zomaar eentje) gewoon iets rustigs had moeten kiezen. Mijn excuses hiervoor. Tijdens de partij mislukte de opening en heb ik daarna nog een hele wedstrijd tegen een ruïne aangekeken.
Van het commentaar van RSR: "Ook de clubkampioen van seizoen 2005-2006, Joost van Rosmalen, liet zijn tegenstander vaker het hoofd schudden dan Joost zelf aan bewegingen per minuut produceert en haalde gedecideerd een punt binnen voor RSR". begrijp ik niet zo veel. Maakt Joost dan veel bewegingen per minuut en maak ik nog meer hoofdbewegingen? Dat moet het haast wel zijn. Tot nu toe nooit echt wat van gemerkt, maar vanaf nu zal ik op mijn hoofdbewegingen letten.
Ik was tijdens mijn partij ook wel een tikkeltje nieuwsgierig wat er nu precies achter me gebeurde, want er kwamen hele merkwaardige geluiden vandaan. Het klonk in ieder geval vreselijk, maar ik stond dusdanig beroerd dat ik geen zin had om te kijken.