Opa Nijlpaard

Een nijlpaard (hippopotamus) is biologisch gezien een soort varken. Het is een heel vreedzaam dier zolang niets de gemoedsrust verstoort en niemand in de buurt is.
Pas als wel iets de gemoedsrust zou kunnen verstoren of er wel iemand in de buurt komt, wordt het humeurig en reageert het vijandig op alles. Hoe volwassener het nijlpaard, hoe humeuriger het wordt.

Schakers in een defensieve stelling doen denken aan een oud nijlpaard, aan Opa Hippo. Ieder stuk dat ons te na zou kunnen komen trachten we te vernietigen of weg te jagen, ophoepelen, wegwezen! Naar je eigen helft! De immer goedmoedige jongeheer Anema beschreef zijn tegenstander in zo een situatie eens als 'Oppo'. Oppo is een samenvoeging van 'Opa Hippo' en het doet (geestig!) ook een beetje denken aan het woord opponent!

De verdediging is een belangrijk onderdeel van het schaakspel. Moeten we H. Grooten niet eens uitnodigen een les te wijden aan Oppo-schaak?

__________________
Als je de Dame bent in het schaakspel, sla dan maar flink om je heen
(Zie ook Rekenvout 125)

Tja, een Nijlpaard op drift is een dodelijk monster. (behalve het mininijplaard natuurlijk, dat ik onlangs in Diergaarde aantrof)

__________________
stukken in het gras

ik zag stukken in het gras - en paarden grazen
en een zwarte dame
ik hoopte - dat jij het was

Wat dacht je van een angst-oppo?

Al tientallen jaren schrijven auteurs van schaakboeken dat er geen goed Nederlands alternatief is voor angst-gegner.
Wat is een angstgegner? Niet zomaar een opponent. Het is een soort varken [hippopotamus], die vanaf de base-line alle moedige winstpogingen simpel afslaat. Je kent dit beest vaak al lang, alsof het je opa is. Of je nou wel of niet tot winstpogingen bent gekomen, deze opa zal schijnbaar louter op basis van zijn gewicht je uiteindelijk vermorzelen.

Een angst-oppo dus.

Je moet ook eigenlijk je oppo niet te persoonlijk nemen. Eens tijdens een schaakpartij tegen een vrouw bemerkte ik dat ik redelijk verbaal mijn varianten doorrekende. Ik denk dan niet iets als na 1 ... Tac8 2. Pde2 Txc3? 3. Pxc3, maar:
Als hij zijn toren naar de open lijn speelt om een kwal te offeren, dan ben ik niet bang, want ik dek mijn paard op c3 met mijn andere paard. Als hij dan toch slaat, dan kan ik gewoon met mijn paard terug slaan en dan heeft hij niets meer. Hij zal dan misschien zijn dame daarheen spelen (terwijl ik dit denk, kijk ik naar a5 - als je niet aan zet bent en je weet niet welk variant je nou weer moet berekenen, dan kan je nog altijd de oog-bewegingen van je oppo volgen) maar dan ga ik met mijn koning naar links.
Nu zal Kees misschien opmerken, dat zo'n verbale gedachtengang alleen maar bedenktijd kost en zo een verklaring kan zijn van de tijdnood van mede-clubleden, maar ook een andere constatering is terecht: Zetten van een vrouw moet je met "zij" en "haar" betitelen.
Enige zetten lang corrigeerde ik mijzelf (dan doet hij dat, oeps nee, dan doet ZIJ dat...), maar besloot toen dat ik mijn bedenktijd hier niet aan moest verspillen. Ik besloot moedig, dat zij voor de rest van de partij een hij was. Hij (?) heeft het niet gemerkt, maar ik heb wel gewonnen.
Je hoeft je oppo niet te haten, maar misschien is het wel het makkelijkst om te denken dat je tegen een nijlpaard speelt. Altijd oppassen dat-ie niet opeens losbreekt, of op je gaat zitten. En niet te verslaan met een enkele kwinkslag, want het nijlpaard schudt dan gewoon even zijn machtige lichaam, verorbert het aangeboden maal en als je niet oppast, dan sch**t die je hele huis (koningsveste) onder.
Brr.