Het was een dramatische wedstrijd, die al begon met problemen om de speelzaal te vinden. Zelfs de Tom-Tom van Gert hield er mee op. Toen we bij de speelzaal aankwamen bleek waarom: het was wel heel erg achteraf.
Maar we waren compleet, en zo 5 voor 8 begon de wedstrijd.
Om over mijn partij maar kort te zijn: het was helemaal niets! In een bekende opening deed ik een gekke zet, wist met veel moeite nog een ongeveer gelijke stelling op het bord te brengen, en lokte toen een stukoffer op mijn koningsstelling uit die onmiddellijk won.
Da's niet fijn voor een team, een snelle 1-0 achterstand.
Maar er was nog hoop: Sten op bord 1 stond na zo'n 20 zetten zeer overwegend, en had na 22 zetten de winst in het zicht. Helaas zag hij die pas 1 seconde nadat hij een andere zet had gedaan. Daarna was het rommelen, en toen hij verderop een stuk kwijtraakte was het uit.
Kim had zonder het te weten een zeer bekende positionele variant te pakken, die ene Judith Polgar ooit gebruikte om enkele modelpartijen te spelen. Kim stond onder druk, ruilde een toren tegen loper en twee pionnen, maar moest vechten voor remise. Dat lukte - in tijdnood - niet.
Gert had een partij met zeer wisselende kansen: geen wit voordeel na de opening, een rommelig middenspel, en in de eindfase had hij twee pionnen meer, maar gaf simpel een loper weg. In de vluggerfase bleek een van de vrijpionnen tocht te sterk, en hij hij won!
De nederlaag stond toen achter al vast, en de prestatie van vorig jaar gaan we niet herhalen.
Een nette overwinning van Messemaeker, die ik veel succes wens.
In mijn ogen was de nederlaag grotendeels te danken aan mijn eigen beroerde spel en terechte en snelle nederlaag, en daarvoor (nogmaals) mijn excuses aan mijn teamgenoten.
__________________
"Lord, save us from the people that think they have all the answers, for they know not the questions."
|
