DSC3 verslaat DD 2 nipt

DSC3 heeft met 4 1/2 - 3 1/2 van concurrent DD 2 gewonnen. Daarmee staat het team ongedeeld tweede in de klasse.

De overwinning was opmerkelijk, omdat het team met vijf (5!) invallers speelde.

Later meer!

Technisch gezien 6 invallers zelfs, maar dat terzijde.

Zelf een ''korte'' partij gespeeld van 23 zetten. Positionele blunder in de opening en de hele verdere partij moeten keepen voor het leven. Toen de zwarte stukken eindelijk weer ademruimte kregen en er een eindspel met ongelijke lopers dreeg te ontstaan, bood mijn tegenstander remise aan. De teamcaptain gaf het OK-teken en de vrede werd getekend.

Wat, wint DSC IV alweer tegen DD II?
Een versterkt DSC IV, maar toch...


(P.S. Twee jaar geleden won DSC IV van DD II, in de laatste ronde, waardoor DSC IV kampioen werd van de HSB en promoveerde. DD II is het jaar erop gepromoveerd.)

__________________
Als je de Dame bent in het schaakspel, sla dan maar flink om je heen
(Zie ook Rekenvout 125)

Zeer mooie prestatie tegen een sterk team ! 2 punten achter de koploper , je weet het maar nooit...

DSC Delft 3 1986 - DD 2 2061 4½ - 3½
1. Ricardo Slaa 2108 - Jan-Joost Lindner 2159 1 - 0
2. Hans Stam 2072 - William van Zanten 2044 ½ - ½
3. Ivar de Hoogt 1950 - Ben Ahlers 2094 ½ - ½
4. Evert van der Hooven 1919 - Lukasz Korecki 2074 1 - 0
5. Maartje de Jonge 2047 - Jos de Waard 2071 ½ - ½
6. Kees Voorberg 1985 - Jan Willem Koelmans 1922 ½ - ½
7. Jan-Pieter de Vries 1962 - FM Henk Happel 2146 0 - 1
8. Willem-Jan van den Broek 1844 - Alexander Munninghoff 1981 ½ - ½

Verslag van DD

DD 2 struikelt over zijn eigen voeten

En dan nog wel tegen een team dat met 6 invallers moest proberen er het beste van te maken. Het was voor mij een dag waarbij je bij thuiskomst zegt, eerst een borrel en dan zien we wel weer verder.

Misschien heeft het feit dat DSC zo gehandicapt was wel een rol gespeeld. Minder concentratie en onderschatting hebben bewust of onbewust misschien een rol gespeeld. Deze nederlaag heeft ons behoorlijk in de problemen gebracht! De stand is nu zodanig dat we ons in de komende wedstrijden nauwelijks nog puntenverlies kunnen permitteren. Dat wordt dus bikkelen&

1. Jan Joost speelde met wit tegen Slaa en opende met f4. Hij offerde al in de beginfase een pion en verkreeg daarmee een open f-lijn en verhinderde de rokade van zwart. Maar J.J. had zijn dag niet en Slaa had weinig moeite evt. witte aspiraties in te dammen. Een snelle nul was het resultaat.

2. Stam speelde tegen William Grunfeld. Onze man kwam een pion voor en hield die tot ver in het middenspel vast. Maar een kleine onoplettendheid veranderde het beeld volkomen. Er kwam een eindspel van toren tegen stuk en pion op het bord. William sleepte er nog keurig remise uit en is daarmee de enige speler in het team die nog ongeslagen is.

3. Ben tegen de Hoogt, flankspel. Beide spelers verbruikten veel tijd en na 12 zetten stond er een zeer explosieve stand op het bord die er op het eerste gezicht goed uitzag voor ons. Ben koos voor g4 en niet lang daarna was het ineens remise. Voor mij totaal onverwacht.

4. v.d. Hoogen  Lukasz, bleek de cruciale partij te zijn. Pirc met de lange rokade van wit. Lukasz manoeuvreerde er weer lustig op los en bracht wit daarmee in ernstige tijdnood. Maar wit haalde de tijdcontrôle net en toen stond het ongeveer gelijk. Maar Lukasz wilde meer. En dat forceren kostte hem de partij en de nederlaag was daarmee een feit.

5. Jos speelde tegen Maartje de Jonge een opening die je niet vaak ziet. 1. d4 d5 en toen 2. Pc3 Pf6. Jos kon geen vuist maken en kwam zelfs een pion achter. Maar het eindspel speelde hij heel goed tegen en alhoewel zwart een vrije b-pion had, zag Maartje er geen gat meer in en werd tot remise besloten.

6. Voorberg  Jan Willem, na een flankopening kwam er een middenspel op het bord waarin wit met het loperpaar en een sterk centrum wel wat beter stond. Maar JW wist alle pogingen van wit om te winnen te bezweren en hield het keurig remise.

7. Henk speelde tegen de Vries een enerverende partij. Stonewall, altijd moeilijk om daar iets tegen te bereiken. Maar Henk speelde op zijn Henks. Geduldig zijn zetten kiezend was daar ineens de petite-combination. Tevreden zag ik de kwaliteitwinst aan. Maar groot was mijn schrik toen Jan Joost wat later kwam melden dat Henk het verprutst had en verloren stond. Daar leek het wel op, maar weer wat later kwam dezelfde J.J. me melden dat Henk alsnog gewonnen stond. Een loper meer was voldoende in het resterende eindspel.

8. v.d. Broek  Alexander was voor mij en de spelers een regelrechte kraker. Een flank-opening, met 1. c4 c5 en fianchetto van beide spelers. Alexander voortvarend als altijd, trok meteen van leer, maar zag een tussenzet d4 schaak over het hoofd en speelde vanaf dat moment met een toren minder. Als compensatie had hij een ver opgerukte vrijpion. Daarmee wist hij het zijn tegenstander zo moeilijk te maken, dat deze in grote tijdnood geraakte en, daardoor volkomen van slag, niets beters kon verzinnen dan naar een gelijkstaand toreneindspel af te wikkelen.

Als u het bovenstaande hebt gelezen begrijpt u dat ik wel aan een borrel toe was. Voor de volgende wedstrijd, die cruciaal is, ga ik een list verzinnen.

Theo van Vorselen

Tja. Het beeld dat daar geschetst wordt, klopt vrij aardig. Alleen de borden 2 en 4 heb ik zelf iets grondiger kunnen observeren en de kanttekening moet geplaatst worden dat zowel Hans als Evert winnend tot in ieder geval overwegend voordeel hadden in het middenspel.
Evert had een regelrechte matcombinatie kunnen uitvoeren (winnend uiteraard) en Hans had iets scherper kunnen afwikkelen naar het eindspel, waarbij hij stukken betere winstkansen had gehad. (volle kwaliteit ipv nog een extra pion bij de tegenstander)

Mijn partij werd door verschillende foute zetten ontsierd: eerst een van mijzelf die een pion had moeten kosten, vervolgens drie van mijn tegenstander die mij de winst hadden moeten brengen en tenslotte in tijdnood weer een van mijzelf waarna ik aan de noodrem moest trekken om remise (en naar bleek de teamoverwinning) veilig te stellen.

Diagram

W.J. van den Broek - A. Münninghoff uit DSC3 - DD 2, 16 februari 2012

Twee zetten eerder was mijn eerste fout gemaakt; hier had zwart kunnen ruilen op h6 waarna 13. ... a6 14. Pa3 Dxb2 een pion had gewonnen. Hij was er echter van overtuigd dat wit hem na 14. h4 mat zou zetten, een bekende wending in deze opstelling. Hier gaat dat niet op: 14. ... axb5 15. h5 en nu heeft zwart 15. ... e5! In plaats van dit alles werd de partij vanuit diagramstelling voortgezet met 12. ... d5? 13. Lxg7 Kxg7 14. exd5 exd5 15. Df4 .

Diagram

Het best had zwart hier op c4 kunnen slaan: wit wint dan met de manoevre Pb5-c7-e8 (na Tb8) weiswaar een kwaliteit maar zwart heeft compensatie. In plaats daarvan volgde 15. ... De6? 16. Kf1 dxc4? 17. Pc7 Df5 18. Dxd4+ Kg8 19. Pxa8 en wit staat een volle toren voor.

Na secuur spel is dat 15 zetten later nog steeds het geval:

Diagram

Hier ging ik - weliswaar in tijdnood - met 35. Dc1? Dxc1 36. Txc1 Txe4 vreselijk in de fout (na zetten als 35. Df3 of 35. Df4 zou de winst nabij zijn geweest). Het voordeel van een toren is nu nog slechts het voordeel van een kwaliteit (tegen pion) maar erger is het ruimtevoordeel van zwart.

Een zet later voelde ik mij dan ook genoodzaakt aan de noodrem te trekken.

Diagram

38. Txc4 Txc4 39. Txd3 Tc2 40. Tf3 en remise overeengekomen op voorstel van zwart. Het is de eerste keer dat ik over zo'n aanbod geen overleg met de teamleider heb gehad.