Untagonklik
Erelid
geregistreerd: 07-03-2002
aantal berichten: 3279
|
|
|
27-10-2009 03:05 |
|
Martin
Penningmeester
geregistreerd: 17-03-2003
aantal berichten: 2233
|
|
Tijdens mijn beurt als scheidsrechter bij DSC4-DD2 moest ik en passant ook nog even de topfavoriet in de interne van me af houden.
Dit lukte vrij aardig. Vermoedelijk vond Joram mijn 3e zet vrij vreemd, want daarna leek hij de hele opening even door te rekenen en kreeg ik dus groot tijdsvoordeel. Echter, de stelling is bekend - al ken ik de finesses niet echt - en black schijn ok te zijn. Joram koos in ieder geval snel te ontwikkelen, hetgeen een pionoffer (de damegambietpion op c4 is gepakt) betekent, want deze ga ik dekken met b5. Zijn voortzetting met a4 is echter minder voortvarend, waarna ik de pion echt kan houden. Vervolgens kom ik met een paardmanoevre, waardoor Joram volgens eigen zegge al met het betere keepwerk moet beginnen:
Hier heb ik net 13...Pa5-c6 gespeeld en dreig duidelijk Pb4. Joram trekt hier aan de noodrem: 14. Lxf6 Lxf6 15. e5 Le7 16. Pg5! Lxg5 17. Lxc6, maar het blijkt niet genoeg: 17...Lb7!.
Na deze krachtzet behoudt zwart zijn duidelijke voordeel. In andere varianten valt dat tegen. Uiteraard kan wit niet op b5 slaan wegens Dd5, waarna de witte koningsstelling ten onder gaat over de verlaten witte velden. Dus wit is gedwongen te ruilen, waarna zwart gewoon soepel zijn voordeel naar het eindspel brengt. Wellicht dat ik nog wat geduldiger had kunnen spelen, maar de grootste fout was het remiseaanbod na 26...c6
Ik dacht dat wit eventueel torens ruilt en in ieder geval zijn dame op b4-diagonaal zet en dat ik dan niets meer had, bovendien zag ik snel eeuwig schaak in dameeindspel. Het leek me daarom handig het dan maar meteen aan te bieden, zodat ik dan het eindspel niet meer kon verpesten (tegen eindspelliefhebber Joram...) en ik ook meteen verder kon als scheidsrechter. Het aanbod werd door Joram uiteraard gretig aanvaard.
Later hebben we nog even geanalyseerd en moet ik het toch met Joram eens zijn. Ten eerste kan zwart bijna niet verliezen (tenzij je eigenhandig in een matnet gaat staan), eeuwig schaak kan gemakkelijker vermeden worden dan ik dacht en zwart heeft minimaal grote winstkansen, zo niet gewonnen. Een idee kan bijvoorbeeld zijn de zwarte dame naar b3 te brengen, of anders op de lange diagonaal blijven en dan de koning naar h3 brengen om zo mat te zetten.
Al met al te voorzichtig/bescheiden geweest dus, en een goede kans laten liggen om Joram eens pootje te haken
|
|
27-10-2009 12:39 |
|
Zonderland
clubfotograaf
geregistreerd: 13-04-2004
aantal berichten: 291
|
|
|
27-10-2009 13:57 |
|
Zonderland
clubfotograaf
geregistreerd: 13-04-2004
aantal berichten: 291
|
|
|
27-10-2009 13:58 |
|
|
Martins impressie van onze onderlinge partij is uitgebreid en correct. Laat ik voor de volledigheid nog maar een aanvulling plaatsen met hoe de zaken eruit zagen vanaf mijn kant van het bord. Een verdiende remise voor Martin, als er iemand te weinig kreeg, was hij het. Mijn eerste verliespunten in een serieuze partij dit seizoen (nu 8½ uit 9), al moet ik daar wel bij vertellen dat ik enkel nog tegenstanders met minstens 150 punten minder heb getroffen en dat mijn slechte prestaties in rapid en snelschaak wel een indicatie zijn dat ik niet echt in grootse vorm steek.
In de opening besteedde ik wel veel tijd, zoals Martin al aangaf, maar niet aan de juiste overwegingen. Reeds na drie zetten moest ik een keuze maken tussen kritieke varianten of een slappe ontwijkstrategie. Hoewel ik eigenlijk wel wist dat de betreffende kritieke varianten in het algemeen goed zijn voor wit, stak ik eerst veel tijd in wat diepe, weinig ter zake doende berekeningen (op zet 3!), en speelde het vervolgens toch niet... In plaats daarvan dacht ik wat slappe sjabloonzetjes te doen, maar hier had ik dan weer helemaal niet over nagedacht. In plaats van een slappe stelling hielden deze 'slappe' zetjes namelijk zonder dat ik het door had een pionoffer voor initiatief in. Dat was op zich nog wel ok voor mij, maar in plaats van mijn initiatief te ontwikkelen, verzwakte ik mijn stelling en zette mijn stukken verkeerd neer in een soort rare poging de pion terug te winnen en tóch een slappe stelling te krijgen. Dit lukte natuurlijk niet: Martin had uiteraard helemaal geen zin om de pion terug te geven, zeker omdat mijn stukken daardoor slecht bleven staan. Zo had zwart de pion én de compensatie, en ik schatte mijn stelling in als 'in hogere zin verloren'. Tot het einde van de partij bleef dit eigenlijk ongeveer mijn inschatting, ik probeerde maar gewoon mijn stelling niet nog slechter te laten worden en dat lukte wel aardig.
In de slotstelling, waar Martin remise aanbood, denk ik dat zwart nog steeds wel gewonnen staat. Op de avond zelf was ik heel erg verbaasd dat Martin remise aanbood, maar nu ik er een nachtje over heb kunnen slapen, was dat misschien toch niet helemaal fair richting Martin. Vanuit de slotstelling zou ik zelf een score van zo'n 90% verwachten op basis van spelers van mijn eigen speelsterkte (zoals Arno aan de bar terecht opmerkte), en ook heeft Martin wel een beetje gelijk heeft als hij mij 'eindspelliefhebber' noemt. Ik zal niet vals bescheiden zijn, uit de korte analyse achteraf bleek wel dat ik in de slotstelling toch al wel behoorlijk wat verder gekeken had. Ik denk nog steeds dat Martin nooit zou hebben verloren en dus risicoloos door had kunnen spelen (hij had ook 45 tegen 15 minuten), maar misschien had ik het inderdaad wel gekeept.
__________________ The greatest mistake a man can make is to be afraid of making one.
|
|
27-10-2009 15:32 |
|
Martin
Penningmeester
geregistreerd: 17-03-2003
aantal berichten: 2233
|
|
QuoteOriginally posted by Joram op den Kelder
In de slotstelling, waar Martin remise aanbood, denk ik dat zwart nog steeds wel gewonnen staat. Op de avond zelf was ik heel erg verbaasd dat Martin remise aanbood, maar nu ik er een nachtje over heb kunnen slapen, was dat misschien toch niet helemaal fair richting Martin. Vanuit de slotstelling zou ik zelf een score van zo'n 90% verwachten op basis van spelers van mijn eigen speelsterkte (zoals Arno aan de bar terecht opmerkte), en ook heeft Martin wel een beetje gelijk heeft als hij mij 'eindspelliefhebber' noemt. Ik zal niet vals bescheiden zijn, uit de korte analyse achteraf bleek wel dat ik in de slotstelling toch al wel behoorlijk wat verder gekeken had. Ik denk nog steeds dat Martin nooit zou hebben verloren en dus risicoloos door had kunnen spelen (hij had ook 45 tegen 15 minuten), maar misschien had ik het inderdaad wel gekeept.
Ach ja, ik had vrij kort door de bocht ingeschat dat het vrij snel eeuwig schaak was en daarnaartoe geredeneerd door de kijken naar het idee van de dame op b4. Dit kon ik ook staven met wat vervelende variantjes. Echter, ik heb me niet afgevraagd of ik kon verliezen. Daarnaast heb ik ook niet echt naar tegen-ideëen gezocht. Ik wist natuurlijk ook wel dat dameeindspelen een kleinere remisemarge hebben dan een toreneindspel, toch heb ik dit niet meegenomen. Dit alles komt gewoon doordat ik al tevreden was met remise. Dit is een tendens die ik wel vaker heb tegen sterkere spelers. Soms is dat ook wel terecht (ik denk aan de zetherhaling tegen IM Kohlweyer, veel beter eindspel voor mij, maar beiden slechts enkele minuten op de klok dus realiseerde ik me niet hoe goed), maar in dit geval is het gewoon laf. In het algemeen bied ik denk ik te vaak remise aan.
In die analyse van Willem-Jan begrijp ik de zet 18.Tg8 niet. Iemand?
This post has been edited 2 time(s), it was last edited by Martin on 27-10-2009 at 16:20.
|
|
27-10-2009 16:19 |
|
|