| Verhaal achter de vuist vol lopers |
     |
Er zit natuurlijk een verhaal achter. Het begin van dat verhaal staat in het vorige Axioma.
Het was: een koning met een onsje lopers van gelijke kleur tegen koning maakt natuurlijk remise. Het is aardig dat computers dat niet snappen. En ik vroeg me af, of een koning met gelijke lopers tegen koning en pion wint.
Ik herinner me dat ik zoiets eens gezien heb. Ik meende een studie van Troitzky. Ik kon hem helaas niet vinden, maar wist wel ongeveer waar ik de oplossing moest zoeken. Die heb ik uit het geheugen gereconstrueerd.
Ik heb een boekje met studies van Troitzky, maar zelfs toen ik het hele boekje nauwkeurig had doorzocht, kon ik dit thema (een knuist vol gelijke lopers) niet vinden. Herman Grooten meende, dat Smyslow wel eens met het idee had zitten spelen, maar daar kwam ik ook niet verder mee.
Ik had dus wel een oplossing, maar wist niet of die juist was. Maar ik dacht dat het won. Ik heb me kostelijk geamuseerd met de taxaties dat het niet te winnen zou zijn (geen beter vermaak dan leedvermaak).
En nu kwam A. Kemeling dus met een oplossing. Met wat zetverwisselingen heb ik hetzelfde; ook de pointe is hetzelfde. Twee weten meer dan een: nu weet ik het zeker.
Ik ben daar erg blij mee, en heb de uitgeloofde fles wijn met een feestelijk gevoel overhandigd.
Speel de oplossing van de heer Kemeling vooral na, met name als U denkt dat het niet te winnen is. Kunt U zien, hoezeer intuitie U kan bedriegen  .
Nog een ding: het is natuurlijk geen mooie studie. Er zijn bijvoorbeeld twee beginzetten: 1. Lb8-e5 en 1. Ld8-f6, dat is een doodzonde voor een studie. Misschien is er wel meer mis. Daar gaat het mij niet om, het gaat me om het thema.
Veel plezier bij het naspelen!
__________________
Als je de Dame bent in het schaakspel, sla dan maar flink om je heen
(Zie ook Rekenvout 125)
|
