 Onderwerp: DSC-H4 verliest derde keer op rij met mininiem verschil |
|
|
Na twee keer te hebben verloren, was ik dit maal de enige die won, waardoor we er nog weinig aan hadden. Redelijk gespeeld, behalve dan ik er niet over uit kan dat ik 20. a7 niet eens overwogen heb.
Gelukkig strafte mijn tegenstander die gemiste zet niet volledig af. Soms moet je geluk hebben ofzo.
|
|
| Onderwerp: DSC-H4 verliest derde keer op rij met mininiem verschil |
|
|
Het is om gek van te worden: afgelopen maandag heeft DSC-H4 wederom verloren, na tweemaal 3-5, nu met 3½-4½.
Dit keer troffen we op papier een (iets) zwakker team, en het zag er op de meeste borden ook prima uit, maar uiteindelijk wist alleen Corniel Nobel te winnen, en stonden daar twee (ogenschijnlijk) onnodige nederlagen tegenover.
|
|
| Onderwerp: DSC-H4 ook niet opgewassen tegen SHTV 2 |
|
|
Ik zou goede kans gemaakt hebben in mijn partij, als ik het wat beter gezien had...
Als, tja, het was voor iemand van mijn niveau allemaal wat te ingewikkeld, en ik had gisteren ook de rust niet in mijn donder om langzaam te spelen (daar heb ik zoals velen weten wel vaker last van).
Zodoende hielp ik eigenhandig een zeer kansrijke stelling vlotjes om zeep.
|
|
| Onderwerp: DSC-H4 ook niet opgewassen tegen SHTV 2 |
|
|
DSC-H4 heeft ook haar tweede wedstrijd verloren. Tegen het op papier 100 Elo-punten sterkere SHTV 2 werd met 3-5 verloren. Het was een schaaktechnisch roerige avond in de Bosbeskap. Er waren meerdere kansen voor DSC op een betere uitslag, maar (en wellicht is dat dan toch het ratingverschil) SHTV trok vaker aan het langste einde.
Als eerste was teamleider Corniel Nobel klaar. Hij probeerde de Leeuw-opstelling van zijn tegenstander op te breken, offerde twee paarden voor een toren, maar na een schijn-dame-offer won zijn tegenstander een volle toren. Met twee stukken minder was het over met de pret: 1-0.
Op dat moment gaven de overige borden geen rooskleurig beeld voor DSC. Er stonden een aantal borden behoorlijk onder druk, en de plusjes aan DSC-zijde waren beperkt.
Wietze Roël speelde vrijuit, en had wat leuke complicaties, maar had wel belangrijk pionnetje verloren. Zijn actieve dame zorgde echter voor een soepele remise door zetherhaling: 1½-½.
De enige winstpartij voor DSC zou komen van Adriaan ter Mors. Hij verloor in de opening twee pionnen maar kreeg daar toch redelijk wat compensatie voor terug in de vorm van ontwikkelingsvoorsprong en een mooie (half)open d- en f-lijnen. Het leek of zwart zich kon bevrijden, maar na een onnauwkeurigheid van zwart, wist Adriaan een stuk te winnen. Een afruil volgde waarin Adriaan ook nog een pion won en toen was het niet moeilijk meer.: 1½-1½.
Positieve uitzondering leek Tom Broekhuizen. Hij wist de koning van de tegenstander in het midden te houden, had twee mooie vrijpionnen in het centrum, en na wat verwikkelingen ook een pionnetje meer. Toen de stukken echter langzaam van het bord gingen, bleek die koning in het centrum juist een sterk punt voor wit, en Toms toren op h8 moest uitkijken voor mat-achter-de-paaltjes-grappen. Mede hierdoor werd het remise: 2-2.
Jan van den Bolt had een klein plusje uit de opening. Na een onnauwkeurigheid van zijn tegenstander won hij een pion, en toen zijn tegenstander meehielp met het afruilen van de torens leek de stelling soepel gewonnen. Jan, snoepte nog een pion op a2 mee met zijn loper, dat na  d2 wel volledig gedomineerd werd door wit. In de analyze bleek dit geen bezwaar, in de partij wel; Jan koos het verkeerde plan, en de loper ging verloren zonder dat hij in de tussentijd een niet te stoppen vrijprion kreeg: 3-2.
Arnt Veenstra leek vanuit de opening iets, maar ook niet meer dan dat bereikt te hebben. Hij bleef het proberen, maar echt voordeel zat er - volgens uw verslaggever - nooit in. Met het naderen van de tijdnood werd de vrede getekend: 3½-2½.
Op bord 1 trof Tom van der Zanden een absolute betonschaker. Hij had - ogenschijnlijk iets meer ruimte, maar er leek niets mee te beginnen. In de afruil leek hij actief te kunnen komen staan, maar dat was een val van zijn tegenstander; Tom doorzag dat, maar de resterende stelling was een bloedeloos toren[i]eindspel. SHTV stelde het eerste matchpunt veilig: 4-3.
Rob Smits had een complexe stelling waar ik in het begin weinig voor gaf, gedurende de avond echter leken de kansen te keren; hij had een pion geofferd/verloren (ik weet niet of het bewust was) maar die leek hij na een combinatie terug te winnen, waarna hij twee gedekte vrijpionnen op de a- en b-lijn overhield. Hij miste deze voortzetting echte en verloor: 5-3.
Al met al waren er persoonlijke teleurstellingen te verwerken, er had hier en daar meer in gezetten en we waren niet kansloos. Toch denk ik dat (helaas voor ons) de sterkste terecht gewonnen heeft. Hopelijk gaan we nog flink wat punten pakken.
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie N1: We zijn weer begonnen |
Corniel
| Antwoorden: |
4 |
| Bekeken: |
10526 |
|
|
Schaken blijft een ongelofelijk moeilijk spel. In het eindspel hebben beiden grove fouten gemaakt, waarbij zowel 1-0 als ½-½ ook als logische uitslag tot gevolg hadden kunnen hebben.
Ook ben ik benieuwd of er schakers zijn hier die achter het bord 12... xf2 gevonden zouden hebben.
|
|
| Onderwerp: DSC-H3 eindigt tweede na nipte overwinning in slotronde |
Corniel
| Antwoorden: |
0 |
| Bekeken: |
7228 |
|
|
DSC-H3 heeft de tweede plek in de HSB klasse 1B veilig gesteld, door in de gezamenlijke slotronde met 4½-3½ van Rijswijk 2 te winnen.
Door een late en slechte inventaris van de teamleider begon DSC haar wedstrijd met slechts zeven spelers, waarvan ook nog eens drie invallers. Hierdoor bleef het achtste bord leeg, en keken we direct tegen een 0-1 achterstand aan.
Op bord twee besliste invaller Michael Stoops als eerste in Delfts voordeel. Hij offerde initieel een paard voor drie pionnen. Dat werden er twee, en dat leek niet genoeg. Later wist hij echter middels een mooie combo een stuk te winnen, en toen stond hij twee gezonde pionnen voor. Toen was het niet moeilijk meer: 1-1.
Op bord een maakte Rob Smits remise. Hoe is me ontgaan, de enige stelling die ik me kan herinneren was niet heel spannend en behoorlijk gelijk: 1½-1½.
Op bord zeven speelde invaller Wytze Roël een interessante pot. Hij rokeerde nooit en had lang een paard op c3 in de penning staan, zaken die mij gedurende de partij enige zorgen baarden, maar had daar tegenover een mooi pionnenfront op de koningsvleugel. Dat laatste leek beslissend: 2½-1½.
Op bord drie wist David Boersma een mooie stelling te bereiken. Achteraf wist Stockfish natuurlijk feilloos aan te wijzen hoe hij dat had moeten winnen. David vond de winst niet en in tijdnood verdween zijn voordeel als sneeuw voor de zon. Uiteindelijk verloor hij in een ongunstig eindspel van paard tegen loper: 2½-2½.
Op bord vijf speelde teamleider Corniel Nobel een redelijke partij. Hij kreeg een klein ruimtevoordeel en zadelde zijn tegenstander op met een slechte loper. Direct winnend was dit niet, maar zijn tegenstander wist - zeker onder tijddruk - op en geven moment alle problemen niet langer te pareren. Hij ging door zijn vlag op het moment dat de stelling volkomen hopeloos was geworden: 3½-2½.
De mooiste partij van de avond was van Adriaan ter Mors. Op bord vier zette hij met zwart zijn tegenstander vanuit de opening onder druk; zijn lopers hadden fraaie open lijnen en langzaam maar zeker draaide hij de duimschroeven strakker en strakker aan. Uiteindelijk leverde dat een fraaie overwinning op: 4½-2½.
Thijs Beene verloor. Ondanks dat ik naast hem zet, kan ik me niet meer herinneren hoe dat ging. Mijn geheugen is niet meer wat het geweest is. Blijkt.
|
|
| Onderwerp: Promotie 1 veel te sterk voor DSC-H3 |
Corniel
| Antwoorden: |
0 |
| Bekeken: |
5057 |
|
|
Afgelopen maandag heeft Promotie 1 het kampioenschap in de HSB 1B zo goed als veiliggesteld. Dit team was veel en veel te sterk voor DSC-H3. We wisten slechts één punt te vergaren.
Na wat gehaast om op tijd de speellocatie te bereiken - de Europalaan bleek opgebroken, en Google Maps wist van niets - stonden we in no-time op achterstand; Rob Smits miste een bekende openingsval en verloor op zet zes een stuk.
Net te veel later werd het 1-1 nadat David Boersma’s tegenstander opgaf. Het zou ons enige punt van de avond blijken.
Op dat moment stond Tom Brokhuizen op bord al hopeloos verloren. Hij had een pion in de opening verloren, en stond zeer passief. Zijn tegenstander ruilde van alles af, snoepte al doende nog twee pionnen op. Tom gaf dan ook niet veel later op: 2-1.
De andere borden beloofden op dat moment niet veel beter. Een aantal stonden nog gelijkwaardig, de meeste minder, en het tijdverbruik was ook niet ons voordeel.
Op bord zeven had Corniel een bekend stukoffer gespeeld in de opening. Zwart verdedigde zich lange tijd goed, zodat een goed tot gewonnen eindspel wachtte. Door een foutje van zwart had Corniel alsnog (groot) voordeel kunnen pakken, maar dat mistte hij. Zijn verbonden vrijpionnen waren vervolgens goed om de boel te rekken, maar ook niet meer dan dat: 3-1.
Arnt Veenstra stond lange tijd redelijk maar had al wel enige concessies moeten doen. Met opkomende tijdnood klapte zijn stelling definitief in elkaar en won zijn tegenstander in de aanval: 4-1.
Kasper Uithofs stelling gaf lange tijd hoop. Zijn tegenstander had weliswaar meer ruimte, maar de stelling gaf goede kansen op remise. In een goed getimede afruil van wit echter, brak Kaspers pionnenketen. De toen kwetsbare koning van Kasper zorgde voor de 5-1.
Adriaan ter Mors op bord zes had een pion gesnoept in de opening. Zijn tegenstander had deze geofferd en er meer dan voldoende compensatie voor. Adriaan gaf zijn rokade op in de hoop de boel bij elkaar te houden, maar wit bleef vorderingen maken. In de afwikkeling had Adriaan kunnen winnen: zijn tegenstander pakte de verkeerde loper beet, maar Adriaan hield het niet aan “Aanraken is zetten#"#, waarna hij de dame had kunnen winnen. Zeer sportief, en ik denk dat meerdere schakers dat niet gedaan zouden hebben. 6-1.
Op bord een zwoegde Bob Voogt. Lange tijd ging het redelijk gelijk op, maar zijn tegenstander wist in een complex toreneindspel Bob in de problemen te brengen. Langzaam maar zeker werd de positie slechter en slechter, en uiteindelijk was de vrijpion niet te stoppen en moest ook Bob het hoofd buigen: 7-1.
Het ratingverschil was gemiddeld ruim 170 punten, dus dat we zouden verliezen was niet echt een verrassing, toch was 7-1 wel heel erg ongelukkig. Het is niet anders. We staan nog steeds tweede, en ik denk dat ook een prima resultaat zou zijn als we daar aan het einde van het seizoen ook nog staan.
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie V1: Tot de nok toe vol! |
Corniel
| Antwoorden: |
1 |
| Bekeken: |
6075 |
|
|
Mijn partij tegen Albert was zo'n drama dat ik er niet van wens te delen. In de opening had ik een goede plus die ik vrij snel verprutste. Daarna zag ik spoken en verloor ik een ongelijk-lopereindspel, daat objectief verloren was, maar waar ik een goede remisekans zag en niet speelde. Spoken...
|
|
| Onderwerp: Interne competitie N15: Ted Barendse, Shandijean Shindi en Martin Verolme Najaarskampioenen! |
Corniel
| Antwoorden: |
1 |
| Bekeken: |
6250 |
|
|
Ik krijg vaak de opmerking dat ik wel erg snel speel, en ik moet toegeven dat ik idd de neiging vaak niet kan onderdrukken om (te) snel te spelen. Afgelopen maandag heb ik dat niet gedaan.
Ik heb niet het idee dat m'n partij hiervan beter werd (of slechter), wel dat ik veel later thuis kwam. Aan het einde van de partij had ik nog 7 minuten op de klok, mijn tegenstander 1.
Enfin, zoals Lars al zei, mijn tegenstander is een schaker met veel potentie. In de opening maakte hij een fout (die ik niet afstrafte), en slechts door een zeer ongelukkige blunder van zijn zijde kreeg ik - toen remise de enige logische uitkomst leek - alsnog een kans, die ik wel pakte.
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie N14: Kees van der Meer slaat toe! |
Corniel
| Antwoorden: |
2 |
| Bekeken: |
7737 |
|
|
Het was leuk om te zien dat Albert zijn weg naar de club heeft teruggevonden. Onze eerste partij speelden wij in 2001. Het was als ik het wel heb Alberts eerste partij op de club. Ik probeerde met zwart actief op de damevleugel te spelen, en voor ik er erg in had drong Albert met een paard een dame binnen op de koningsvleugel.
Ook in de ontmoetingen die later volgenden was het vaker Albert dan ik die won, en ik was er dan ook op voorrand niet gerust op:
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie N13: Nieuwe en terugkerende gezichten |
Corniel
| Antwoorden: |
3 |
| Bekeken: |
7622 |
|
|
@Lars: Willen...
In mijn partij - zoals Lars schreef - haalde Wytze de volgorde van zetten door elkaar. Dat was in principe genoeg aan mijn zijnde. Ik gaf dubbelschaak (afrekker met paard), en zwart zette daar een paard voor. Geen van beide had door dat dit het schaak niet ophief, ook niet in de analyse...
Daarna ging ik er goed voor zitten. Toch blijkt dat ik toreneindspelen maar slecht begrijp. Daar liet ik het slippen. Gelukkig voor mij, greep Wytze mis, en won ik toch.
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie N12: De haven in zicht |
Corniel
| Antwoorden: |
2 |
| Bekeken: |
7451 |
|
|
Gisteren werd ik er na wat geklooi in de opening van mijn zijde genadeloos hard afgeschopt door Shandijean Shindi. U bent allen gewaarschuwd: deze schaker gaat nog vele overwinningen boeken op onze club.
|
|
| Onderwerp: DSC-H3 met meer geluk dan wijsheid langs Schaakmat Westland 2 |
Corniel
| Antwoorden: |
1 |
| Bekeken: |
4054 |
|
|
Toen DSC-H3 met 8-0 uitpakte tegen Scheve Toren werd ons verslag arrogantie verweten. Dit verslag zal u daar niets van aantreffen; wij waren op voorhand verre van overtuigd dat we zouden winnen, en ook op de avond zag het er geen moment uit dat het een wandeling door het park zou worden, zoals de Britten menen te zeggen.
De avond begon overigens voorspoedig. Rob Smits won in no time van zijn tegenstander, en niet veel later zette Corniel Nobel de 2-0 op het bord.
De onoplettende toeschouwer zou kunnen denken dat het een makkelijke avond ging worden, zeker nadat Arnt Veenstra fraai afwikkelde naar een gewonnen toreneindspel wat hij met een pionoffer verzilverde.
De rest van de borden gaf echt reden tot zorg. Veel zorg. Tom Broekhuizen had een ingewikkelde Siciliaan op het bord waarbij hij de koning van zijn tegenstander onder vuur nam. Echter zijn eigen koning stond nog in het midden en dat was een complicerende factor. In een verwoede poging de boel te forceren liet hij zijn dame vangen, en niet veel later gaf hij op: 3-1.
Alle andere borden leken in het voordeel van de gasten uit het Westland. Kasper Uithof was was ergens een kwaliteit verloren, David Boersma stond niet heel lekker, en had heel weinig tijd over, Jouke van Goslinga had een complexe stelling waarbij zijn tegenstander de betere structuur leek te hebben, en Adriaan stond min of meer met zijn rug tegen de muur. Met de beste wil van de wereld kon ik daar geen anderhalf punt in zien voor ons.
Het was Jouke’s tegenstander die als eerste toesloeg; zijn koning stond wellicht op de tocht, maar die van Jouke nog meer. Middels een fraaie combinatie dreigde hij een kwaliteit te winnen met een röntgenschaakje. Jouke vond nog wel wat tegenspel, maar niet genoeg: 3-2.
Bij de overige borden was de situatie er niet beter op geworden. Alhoewel? Wat zag mijn oog? Stond Adriaan een kwaliteit voor? Dat veranderde de zaak. Zijn tegenstander had kennelijk mis gegrepen want niet alleen had hij een kwaliteit ingeleverd, Adriaan had zich ook weten te bevrijden. Hij wist middels een dreigende aanval een afruil van de dames af te dwingen en het resterende eindspel was niet moeilijk meer. Zijn tegenstander ging echter door de vlag voor Adriaan dat moest bewijzen: 4-2.
Twee partijen over, met zinderende tijdnood (een maal in ons voordeel, een in ons nadeel). David (met enorme tijdnood) had in het middenspel een kleine kwaliteit geofferd voor twee pionnen. Dat leek leuk, maar het viel in praktijk tegen. Zwart kreeg het actievere spel, wan in rap tempo pionnen terug, en was duidelijk aan de winnende hand toen David in tijdnood ook nog in een paardvork ging staan die hem zijn toren koste: 4-3.
Alle ogen waren nu gericht op Kasper. Zijn tegenstander had net als David enorm weinig tijd (op een gegeven moment nog 20 seconde) en dat maakte dat zijn stelling - ondanks de kwaliteit meer, nog enige hoop bood. Toen Kasper echter een vrijpion verspeelde zagen de meesten het somber in, dat was zijn belangrijkste troef.
Gelukkig voor ons greep Frans Vreugdenhil (Kapsers tegenstander) mis in tijdnood. Hij verloor een stuk, dat Kasper terug offerde om twee pionnen van wit op te snoepen. Het resterende eindspel met twee gedekte randpionnen voor zwart plus loper tegen randpion en toren voor wit hield hij vervolgens eenvoudig op remise.
Dit was niet met de hakken over de sloot, dit was tot het middel er in, en er vervolgens door de tegenstander uitgetrokken worden. Hopelijk gaat de volgende wedstrijd iets soepeler. (Is zeker beter voor mijn gezondheid)
|
|
| Onderwerp: Interne competitie N8: Lekker rommelen op het bord |
Corniel
| Antwoorden: |
1 |
| Bekeken: |
6219 |
|
|
Naast dat ik samen met André van der Weijde wedstrijdleider was (vooral het aanschouwen van DSC8 was niet goed voor de bloeddruk) speelde ik ook nog een potje tegen Cock.
Ik ben blij dat ik nu ook weer wat punten heb gepakt in de B-groep, want degraderen doe ik toch liever niet.
|
|
| Onderwerp: Interne Competitie N7: Timo Bottema dicht bij leiding A-groep |
Corniel
| Antwoorden: |
2 |
| Bekeken: |
7800 |
|
|
Hoewel ik eigenlijk altijd goed scoor tegen René Poots had ik vanavond op voorhand niet veel vertrouwen in. Ik speel wisselvallig, en ben uit vorm. Mijn lage stand in de B-groep is daar het concrete bewijs van.
In de opening was ik op zet drie tot de conclusie gekomen dat ik op zet twee misschien iets anders had willen proberen. Helaas. Daarvoor was het nu te laat. Ik probeerde wat, en kwam met een duidelijk mindere stelling uit de eerste 14 zetten:
René heeft goede kansen gehad op meer dan hij kreeg. Het was allemaal niet heel goed, maar wellicht wel vermakelijk. En het volle punt was voor mij in ieder geval een goede troost.
|
|
|
