Delfts Schaakforum » Zoeken » Zoekresultaten » Hello Guest [login|register]
Overzicht van 1 tot 6 van 6 resultaten
schrijver bericht
Onderwerp: DSC-H3 wint verrassend van RSC-Belgisch Park 1
David Boersma

Antwoorden: 2
Bekeken: 494

DSC-H3 wint verrassend van RSC-Belgisch Park 1 12-03-2024 08:43 Forum: Externe competitie

Op 11 maart 2024 speelde DSC H3 uit tegen RSC-Belgisch Park 1. Aan het begin van de zesde ronde stond het Scheveningse team aan kop van klasse 1B. Deze maandagavond viel echter precies in een tentamenweek van de TU Delft, zodat de teamcaptain maar liefst vijf invallers moest opstellen, waarvan er twee voor het eerst mee speelden. Op alle borden hadden de thuisspelers een hogere rating dan het bezoekende team (gemiddelde ratings respectievelijk 1945 en 1866), dus wij waren blij verrast dat aan het eind van de avond een score van 2½-5½ op het wedstrijdformulier genoteerd kon worden.

Hiermee houdt het derde nog een theoretische kans op het kampioenschap in klasse 1B. Daarvoor moet het team in de laatste ronde op 17 april met veel bordpunten van hekkesluiter Haeghe Ooievaer winnen (goed mogelijk), terwijl DD2 hooguit remise mag spelen tegen Botwinnik 2 (minder waarschijnlijk) en Scheve Toren 1 moet verliezen tegen HSV 1 (daar is een wondertje voor nodig).

Op het tweede bord kreeg Kasper Uithof een London tegen zich. Hij was niet naar Scheveningen gekomen om een potje zielloos betonschaak te spelen en zette het bord meteen in de hens.


Op zet 10 is de London onherkenbaar gesaboteerd. Het zwarte paard op h5 bleef vijf zetten lang en prise staan, de witte loper op h4 maar liefst twaalf zetten lang.

Dit had enerzijds het gewenste effect (iedereen kwam kijken naar die stelling waarin vele zetten lang veel stukken in bleven staan) maar anderzijds had de tactisch erg moeilijke stelling een beetje het karakter van een Russische roulette, waarbij beide spelers nog verrassend veel correcte zetten wisten te vinden. Kasper was helaas de eerste die blunderde door een logische uitziende zet te doen. Daarna was de partij snel voorbij. Kasper laat noteren dat hij de variant die hij deze keer speelde niet zal herhalen.

Invaller Corniel Nobel won op bord zes vrij regelmatig. Zijn tegenstander offerde een pion in de opening, en gooide er in het middenspel nog wat materiaal tegenaan, maar dat bleek nooit voldoende:



Op bord 4 speelde Sander van Gennip met zwart naar eigen zeggen een "saaie" partij. Ondergetekende vond het eigenlijk wel meevallen: zwart offerde een pion in de opening en wit liet prompt toe dat het veld d3 bezet werd, terwijl de pion van d2 nog op zijn plek stond. Alle zwarte stukken (behalve de koning en de zwartveldige loper) kwamen een keer op het veld d3 staan, zodat wit niet kon rocheren en er eindeloos lang over deed om de damevleugel te ontwikkelen. Stokvis had nog wel een suggestie over hoe Sander de wurggreep nog iets strakker had kunnen zetten, maar ook dan zou het voordeel (voor een menselijke speler) waarschijnlijk niet doorslaggevend zijn en deze pot eindigde dus in remise.

Arjan Drenthen won met wit aan bord 1 in het middenspel een kwaliteit. Dat had genoeg moeten zijn voor een winst. Maar het lukte daarna niet om zijn stukken te activeren. De zwarte koning kwam zelfs doodleuk zijn stelling binnenwandelen om de pionnen op te eten. Een typisch nachtmerriescenario om te illustreren hoe moeilijk het kan zijn om een "gewonnen" stelling uit te spelen. Je kunt zomaar toch verliezen.

Jouke van Gosliga speelde op bord drie met wit een leuke partij tegen Cor Kanters: Een klassieke damegambiet ontspoorde toen ik bewust een pion weggaf op h2 met schaak. Daar stond tegen over dat ik e3-e4-e5 kon doordrukken en daarmee de loper op h2 insloot. Zwart kreeg de moeilijke keuzes tijdens de partij. Hij kon 3 pionnen krijgen voor de loper of proberen de loper te behouden. Hij koos voor een ingenieuze manier om de loper te behouden. Daarmee had ik de rest van de partij minstens 2 vijandelijke stukken pal voor mijn naakte koning staan. Ondertussen had mijn doorbraak in het centrum ook succes. Zwart had nog geen tijd gehad voor rokade en zo kon ik de zwarte koning opjagen. Waar mijn aanval punch had, had de zwarte aanval niets om het lijf. Deze avond lukte he mijn hoofd koel te houden, en vond ik de weg naar de overwinning.



Daarmee stonden we weer gelijk, maar in de drie resterende partijen was DSC aan de winnende hand.

Tom Broekhuizen liet zich met wit aan bord 7 in de opening door Tal inspireren. Daarbij ging het objectief gezien niet helemaal correct aan toe ("dramatisch", in de woorden van Tom), maar na veertien zetten had hij toch een uitstekende stelling, die hij vervolgens zonder fouten uitspeelde en bekroonde met een mooi mat.

David Boersma kreeg met wit aan bord 5 een open Siciliaan op het bord, waarin zoals gebruikelijk de aanval de beste verdediging is. Hij bracht met een doorbraak in het centrum zijn tegenstander aan het wankelen, er dreigde zowel stukwinst als een dodelijke koningsaanval. Zwart had meteen actief in het centrum terug moeten slaan maar speelde in plaats daarvan een passievere verdedigingszet waarmee hij prompt een stuk verloor. David speelde dit met nog maar weinig minuten op de klok goed uit en kon zo het winnende punt zeker stellen.

In de tijdnoodfase leek de (van oorsprong Duitse) tegenstander van David overigens niet goed bekend met de regels voor het noteren: hij stopte al met noteren toen hij nog bijna 10 minuten op de klok had. Ook nadat de wedstrijdleider hem erop wees dat hij door moest gaan met noteren hield hij daarmee na een paar zetten alweer mee op. David had eigenlijk de klok moeten stilzetten en er een punt van orde van moeten maken. Misschien deelt een arbiter een tijdstraf uit in zulke gevallen. Als David in tijdnood toch geblunderd en verloren zou hebben, dan zou een protest achteraf veel minder effectief zijn geweest. Lesje om te onthouden.

Op bord 8 speelde invaller Wytze met de zwarte stukken. In de London opening haalde ik de zetvolgorde door elkaar waardoor ik makkelijk een pion verloor voor weinig compensatie. Na wat inaccurate zetten in het middenspel kon ik mijn pion weer terugwinnen en stond zelfs beter met 2 tegen 3 pioneilanden. Vervolgens manouvreerde ik mijn paard naar een actief veld en kon dat uitbuiten door een pion te gappen. In het complex paard en pionnen eindspel wist ik mijn koning goed te activeren en een onstuitbare vrij pion te creëren.

Onderwerp: DSC H3 walst met gratie en geluk over Promotie 3
David Boersma

Antwoorden: 0
Bekeken: 653

DSC H3 walst met gratie en geluk over Promotie 3 14-02-2024 23:52 Forum: Externe competitie

Het derde HSB team van DSC zit weer in de goede groove, na een fijne 6-2 overwinning op Promotie 3. Het hoogtepunt van de avond was de mooie en snelle overwinning van Yaren op bord 4, meteen ook de partij van de week.


Cagla Yaren Aslan (DSC3) - Johan Heskes (Promotie 3)
Stelling na 16. ..., dxc5?

Wit speelt en wint.


De match had zomaar 4-4 kunnen eindigen, want op borden 5 en 6 werden door DSC spelers "onverdiende" overwinningen geboekt. Zoals elke schaker uit vele pijnlijke ervaringen weet, is niets zo moeilijk als het daadwerkelijk winnen van een gewonnen stelling. De taaie verdediger weet zoiets goed uit te buiten. Dat predicaat "onverdiend" is dus eigenlijk onverdiend, want als je erin slaagt om in een verloren stelling niet meteen roemloos ten onder te gaan, maar in plaats daarvan zoveel problemen weet te veroorzaken dat je tegenstander een keer struikelt, zodat je vervolgens zelfs nog weet te winnen, dan is die overwinning eigenlijk gewoon volkomen verdiend. Vind ik.

Op bord 1 moest Arjan zich tevreden stellen met remise: In de opening verspeelde mijn tegenstander een tempo, en dat kostte hem even later een pion, omdat hij niet goed had gezien dat een thematische paardzet door het verloren tempo tactisch niet meer werkte. De hele avond speelde ik dus op 2 resultaten, helaas werd het slechts remise. In het toreneindspel won ik zelfs (tijdelijk) een 2e pion, maar mijn toren stond voor ipv achter mijn pionnen. De computerevaluatie schommelde vervolgens een paar keer tussen -6 en 0.0, maar de finesses ervan volg ik nog steeds niet helemaal. Wel mooi studiemateriaal voor de komende tijd, maar voor nu slechts helaas een halfje.

Op bord 2 had Jouke zijn dag niet. Hij was plaatsvervangend team captain (yours truly voelde zich niet fit en lag thuis te slapen tijdens de match), misschien leidde dat de aandacht af van het eigen bord: Ik speelde een ongelooflijk slechte partij. Ik startte voortvarend, maar mijn concentratie zakte halverwege in. Mijn stelling was prettig, zolang ik twee velden in het centrum onder controle zou houden. Met ruimtegebrek loopt de zwarte stelling zich vanzelf stuk. Maar ik gaf plots velden weg, en moest als een zwak lammetje toekijken hoe mijn tegenstander zijn pionnen kon opstomen. Met stug verdedigen had ik wellicht nog wat kunnen redden, maar ook daar schortte het aan deze avond. Toen ik ook nog fouten ging maken met het tellen van aantal verdedigers/aanvallers was er geen redden aan. Een pijnlijke nederlaag.

Op bord 3 was Kasper wel in vorm: Initieel ging het nog gelijk op, mijn tegenstander (met wit) ontwikkelde zijn stukken naar mijn inzien op ongelukkige wijze, maar aan de andere kant duurde het voor mij lang om mijn stukken er uit te krijgen. Nadat ik met Kd8! een route voor mijn lang opgesloten paard wist te creëren, kwam ik toch nog tot een aanval op zijn lang gerokeerde koning. De aanval zelf was niet winnend, maar mijn tegenstander bleef met een paar zwakke pionnen zitten waardoor het eindspel wel te winnen viel. Met wat tactische truukjes won ik twee pionnen, en toen hield mijn tegenstander het voor gezien.

Op bord 4 stal Yaren de show met een flitsende overwinning: My opponent played the Budapest gambit against 1.d4. Even though I did not know the theory, I followed the standard plan of developing a fianchetto bishop on b2. Combined with the transfer of knight and queen to the king side, I was able to build a strong attack which took my opponent's guard in 21 moves! It is shared as the game of the week in the forum.

Op bord 5 zou ondergetekende spelen, maar zoals eerder vermeld was ik uitgevallen en in mijn plaats demonstreerde Sander van Gennip hoe je een "onverdiende" overwinning scoort: In mijn partij speelde mijn tegenstander de bird opening. Ik zocht de tactische verwikkelingen op, en greep een kwaliteit. Echter raakte mijn dame ingesloten op a1 en dreigde mijn tegenstander een kwaliteit terug te pakken. Ik kon niet beide problemen oplossen, en besloot toch maar de dame te redden. Echter kreeg mijn tegenstander hierdoor een machtig pionnenoverwicht in het centrum, en lange tijd zag het eruit alsof ik alleen maar kon verliezen. Maar na lang en min of meer moedeloos verdedigen stond mijn tegenstander ineens voor een lastige keuze: berusten in een zeer waarschijnlijke remise door eeuwig schaak, of de loper verliezen en met de centrumpionnen spelen op winst. Hij koos voor dat laatste, en dat had hij niet moeten doen. Hij verloor niet alleen zijn loper, maar ook een zeer cruciale centrumpion. En ineens waren mijn toren en dame in volle glorie aan het jagen op zijn koning. Toen hij ook nog een toren dreigde te verliezen gaf hij op.

Op bord 6 maakte Brent het op soortgelijke manier spannend: Mijn partij begon heel gelijkwaardig, waar er veel beslissingen waren voor zowel mijn tegenstander als ik. Opmerkelijk was dat hij heel lang niet rokeerde en een sterke loper op g7 had die de hele tijd dreigingen creëerde om mijn dame en koning te pennen. Nadat hij eindelijk rokeerde had ik de kans een massaruil te starten, maar dan zou ik met omgekeerde kleur lopers eindigen. De zet die ik in plaats daarvan koos was niet goed, waardoor mijn tegenstander de kans had om een stuk te winnen. Dit miste hij, maar hij won wel een pion en kwam dominant te staan. Ik ok nergens een uitweg vinden en maar probeerde wel wat tegenstel te creëren. Door een pionoffer wist ik beide torens te activeren en hem problemen te geven met konings veiligheid. Hij had wel een doorgebroken pion op e3 en als hij die doorschoof had ik compleet verloren. In plaats daarvan deed hij een onnodige koningszet om een onbelangrijk schaakje te voorkomen wat hem in een matnet plaatste. Daar kwam hij niet meer uit, waardoor ik met 3 minuten op de klok gewonnen had.

Op bord 7 scoorde Ariël zijn eerste halve punt voor ons team: Mijn tegenstander opende met the london system, waarna we een erg gelijke stelling kregen. Op zet 10 kwamen we al in een stelling waarbij we beide geen zetten hadden om onze positie te verbeteren en hadden we na drie keer dezelfde positie te krijgen een snelle remise.

Mats won op bord 8 en heeft blijkbaar zo genoten van de avond dat hij er lyrisch van werd:


Aan het begin van de partij,
Gaf ik enkele minuten vrij.
In ruil, een pion, in de opening gekregen
Hiervoor was onvoldoende compensatie, zo is gebleken.

Niet handig speelde ik mijn spel,
Mijn pluspion, verloren gegleden.
Mijn tegenstander zag dit niet zo snel,
Ik greep mijn kans en op e6 herrees hij, onbedreven.

Zwart probeerde, een laat gebaar,
Maar wit stond actief, als een baken daar.
Een tweede pion, als een zucht,
Genoeg voor de zege, in het eindgerucht.

Onderwerp: DSC H3 goed op dreef tegen HSV 1
David Boersma

Antwoorden: 0
Bekeken: 587

DSC H3 goed op dreef tegen HSV 1 18-01-2024 18:31 Forum: Externe competitie

Op maandag 15 januari speelde DSC H3 thuis tegen HSV1. De sterren stonden dit keer goed, de meeste spelers waren fit en de teamsamenstelling was al ruim een week van te voren vastgesteld. Op NetStand konden we zien dat de opstelling van het bezoekende team in de eerste drie ronden afweek van de gebruikelijk volgorde gebaseerd op rating, daar hebben we een klein beetje rekening mee gehouden. Met drie remises, een verlies en vier winsten kunnen we heel tevreden zijn, we zijn back in business.

Arjan was het eerste klaar op bord 2: Ik voelde me niet helemaal fit, en toen mijn opening ook nog niet helemaal lekker liep en ik na 12 zetten een remise-aanbod kreeg, tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander, vroeg ik schoorvoetend aan de teamcaptain om toestemming om dit aanbod te accepteren. Het was zo vroeg dat er op de andere borden nog niet echt op te maken was of we goed stonden, dus David kon ook niet echt een tactisch advies uitbrengen en besloot coulant te zijn en zijn fiat te geven. Ik dreigde op dat moment overigens een pion te verliezen, maar mijn tegenstander en ik meenden beide dat ik wel wat compensatie had door mijn actievere stukken. Stockfish disagrees: -1,25. Blijk ik er toch weer weinig van te snappen en dus maar goed dat ik de remise geaccepteerd heb.

Jouke leverde het eerste volle bordpunt met de zwarte stukken op bord 3: In een stelling waarbij nog niks geslagen was kon wit de spanning in het centrum nog verder opvoeren om het initiatief te pakken. Na een onnauwkeurige zet kon zwart echter als eerste in het centrum doorbreken. Dit resulteerde in een massale afruil en een symmetrische stelling. Remise leek nu wel heel waarschijnlijk. Vanuit het niks kon ik toch wat druk opbouwen. Opeens moest wit uitkijken geen pion te verliezen. Om dat te voorkomen koos mijn tegenstander ervoor om zijn f-pion op te spelen, maar daarmee werd zijn koning een nieuw aanvalsdoel. Met weinig tijd moest ik nu alleen nog zorgen om niet te blunderen, want de witte stelling was niet meer te houden en brokkelde vanzelf af. Ik was goed uitgerust aan de partij begonnen, waardoor ik de partij probleemloos kon afronden.

Ondergetekende was te druk bezig met zijn eigen partij op bord 6 om bij te kunnen houden in welke volgorde de partijen borden 1, 4, 7 en 8 eindigden.

Alexander was lekker warmgespeeld op Tata Steel en vermaakte zich uitstekend op bord 1: Ik speelde een variant waar zwart twee pionnen offert voor een snelle ontwikkeling met harmonieuze stukken. Mijn tegenstander bleef damezetten doen en ik zette mijn stukken steeds meer in de aanval. Mijn tegenstander probeerde een beetje te verdedigen, maar het was erg lastig en hij zag het niet, dus hij gaf op toen ik mat in 2 had..

Kasper speelde een grootmeesterlijke remise op bord 4: Vanwege een tactische wisseling in de opstelling bij zowel het thuis- en uitteam mocht ik opdraven tegen de speler met de hoogste rating. Ik leek met wit iets passiever uit de opening te komen maar alles was nog onder controle. Toen mijn tegenstander mij de kans bood om vanuit die passieve stelling naar een gelijkwaardig eindspel af te wikkelen, greep ik dat natuurlijk met beide handen beet. In het toreneindspel is de remise nooit meer in het geding gekomen. Onze 'handmatige' en de computeranalyse achteraf toonde aan dat er voor beide partijen nooit veel meer dan een remise in het vat heeft gezeten.

Ariël liet zich verrassen met zwart op bord 7: Mijn tegenstander speelde Engels, waar ik met een koningsindische verdedeging op antwoorde. We kregen een erg gesloten positie, die ik met mijn c-pion probeerde open te breken. Hierdoor kreeg ik veel initiatief, maar kon mijn tegenstander zijn paard wel op een sterk veld plaatsen, waardoor ik niet veel controle over het centrum had. Later dacht ik toch dit paard te kunnen trappen, maar ik had een sterk offer van mijn tegenstander over het hoofd gezien. Hierdoor moest ik dames ruilen in plaats van het paard te winnen, waarna ik in een verliezend eindspel terecht kwam. Ondanks dat mijn tegenstander een paar kleine fouten maakte lukte me het toch niet om de stelling gelijk te maken en won mijn tegenstander het koning en pion tegen koning eindspel.

Tom deed goede zaken op bord 8: Op het 8e bord mocht ik het met de witte stukken opnemen tegen Alex de Vidal. Ik besloot mijn standaard openingszet 1.e4 te spelen en mijn tegenstander leek ter plekke te kiezen voor de Caro Kann. Ik koos voor de Tal-doorschuifvariant, waarin hij improviseerde met 4. ..., Pd7. Hierop reageerde ik niet optimaal, al was de beste voortzetting erg moeilijk te vinden. In de daaropvolgende chaos had mijn tegenspeler zelfs nog een klein voordeel kunnen behalen, maar al snel trok ik aan het langste eind. Achteraf dacht ik nog dat ik een simpel ruimingsoffer had gemist, maar dat bleek niet het geval. Hoe dan ook duurde de partij hierna nog 20 zetten waarbij ik nog niet kon ontspannen met veel minder tijd op de klok.

Daarmee was de stand 4-2 geworden, minimaal 1 matchpunt.

Brent voegde daar een bordpunt en een matchpunt aan toe: Het 5e bord leverde mij de zwarte stukken. De partij begon rustig met een opening waar niet veel stukken werden geruild. Mijn tegenstander kreeg wel snel een pion op f5 om mijn koningsstelling aan te vallen. Echter maakten beide kanten weinig progressie. Op een gegeven moment heb ik 5 opeenvolgende zetten gedaan met hetzelfde stuk, zonder er slechter uit te komen. Hierna werd mijn tegenstander ongeduldig en gooide het centrum open. Maar ik had een mooie tussenzet waardoor ik de f5 pion won. Vanaf hier begon ik het initiatief te krijgen en won k nog 2 extra pionnen. Na dames ruilen waren mijn pionnen niet meer te stoppen en gaf mijn tegenstander op.

Ondergetekende speelde nog voor spek en bonen (en een uiteindelijk een half bordpunt) op bord 6. Ik had een ongebruikelijke doch degelijke opening tegen me gekregen die door Henk van den Bos in het DSC zomervariantentoernooi van 2023 is behandeld. Maar daar was ik helaas niet bij, dus ik moest grotendeels ter plekke een tegenplan verzinnen. Ik heb een andere aanpak gekozen dan die van Henk. Objectief was mijn aanpak aanvankelijk wel prima, maar ik zadelde mezelf met onnodig veel kopzorgen op door te weigeren de witveldige lopers af te ruilen. Tijdens de partij dachten we allebei dat wit daarna op zich wel goed stond na de opening, ik had een beetje meer ruimte een soort houdgreep op zijn stukken, maar hij kon zich toch los spelen. Na een objectief gezien rommelige hergroepering kon ik eindelijk rocheren en meteen daarna had ik eigenlijk ook een reuzenkans om een virtuoze doorbraak op de f-lijn te forceren, met een stukoffer dat ik tijdens de partij wel overwogen maar grandioos onderschat heb, dus niet gespeeld. Jammer, jammer. Al mijn vruchteloze rekenwerk in de opening en het middenspel kostte me natuurlijk veel te veel tijd, zodat ik vanaf zet dertig met minder dan vijf minuten op mijn klok heb gespeeld. We speelden daarna nog bijna twintig zetten waarin ik gelukkig maar een enkele blunder heb gemaakt, maar gelukkig zag mijn tegenstander dat niet. We kwamen in een K+L+6p vs K+P+6p eindspel terecht waarin wit's loper de vrije a-pion van zwart moest tegenhouden en de witte koning ervoor moest zorgen dat er geen zwarte stukken (koning en/of paard) via de koningsvleugel zouden binnensijpelen. De pionnen waren zo in elkaar geschoven dat de zwarte stukken onmogelijk via de damevleugel konden binnendringen. Mijn tegenstander liet zowaar toe dat mijn koning op zijn helft op bezoek kwam. Toen het erop leek dat we zetten gingen herhalen kwamen we remise overeen. Meteen daarop liet Lars weten dat ik in de slotstelling eigenlijk gewonnen stond, ik had mijn c- en d-pion kunnen opspelen, misschien had ik mijn loper moeten offeren om de a-pion te stoppen maar mijn eigen pionnen zouden daarna veel sterker zijn. Voor de stuurlui op de wal wellicht makkelijk te zien. Ik had de mogelijkheid wel overwogen maar wederom het winstpotentiaal onderschat, en bovendien leek het me riskant om met minder dan een minuut op mijn klok (mijn tegenstander had nog een half uur) nog aan zulke avonturen te gaan beginnen. Al met al een spannende, maar ietwat rommelige partij met gemiste kansen voor beide spelers.

Onderwerp: DSC H3 gaat hard onderuit tegen DD2
David Boersma

Antwoorden: 0
Bekeken: 595

DSC H3 gaat hard onderuit tegen DD2 07-01-2024 13:35 Forum: Externe competitie

De sterren stonden verkeerd op 14 december, want al in de voorbereiding voor de uitwedstrijd van DSC HSB3 tegen DD2 ging er van alles mis. De teamcaptain (ondergetekende) had grote moeite om voldoende spelers te recruteren, want alle studenten moesten tentamen doen, de burgers moesten naar kerstborrels van het werk, enzovoorts. De teamcaptain moest uiteindelijk zelf ook verstek laten gaan, omdat hij op de dag van de wedstrijd voor zijn werk ergens diep in Brabant moest zijn en er niet vanuit kon gaan dat hij daarna met de trein op tijd in Den Haag zou aankomen (en bovendien kampte hij al twee weken met slaapgebrek en vreesde een verhoogd blunderrisico). De inval-teamcaptain, die over een veel grotere database beschikt, slaagde er wel in om te elfder ure het team compleet te krijgen, met dien verstande dat hij zelf toch in een ander team ging spelen en er dus een inval-inval-teamcaptain aangewezen moest worden. Qua rating waren DD2 en DSC3 ongeveer even sterk, maar het voornoemde scheve gesternte zorgde ervoor dat bijna alle DSC spelers onder hun gebruikelijke niveau speelden, resulterend in een 1,5-6,5 nederlaag.

Er waren maar liefst vijf nullen te betreuren.

Mats had goede kansen op bord 1 maar ging uiteindelijk toch ten onder: Ik mocht donderdagavond met wit aantreden tegen Anastasiia Khatniuk. Ze leek niet helemaal bekend met haar eigen opening, omdat ze meerdere zetten waarvan ik wist dat ze inaccuraat waren. Ik kwam al snel beter te staan en was haar positie erg 'cramped'. Ze probeerde dit op te lossen door de pawn lever zet e6-e5 te spelen (excuus voor het niet kennen van de Nederlandse term), maar na een thematisch Nd5! Stond ik veel beter. Later verloor ze ook nog een pion en had ik de activiteit en het extra materiaal. Helaas liet ik later in de partij haar toe haar loper actief te ontwikkelen en ook zo haar torens te verbinden en won ze daar later ook een pion mee. Uiteindelijk stond ik nog steeds prima alleen dacht ik een loper te kunnen offeren die ik later terug zou winnen, dat laatste bleek helaas niet waar, waardoor ik met een stuk minder uiteindelijk verloor.

Alexander struikelde op bord 2: In een variant van het Engels speelde ik ambiteuze, scherpe zet, die later dubieus bleek te zijn. Ik pakte het centrum wel maar mijn tegenstander kon daar heel makkelijk druk op zetten. Vervolgens maakte ik een tactische fout toen ik aan het rekenen was en daar maakte mijn tegenstander mooi gebruik en toen stond ik verloren.

Mees had zijn dag niet op bord 3 en werd op een voor hem onkarakteristieke wijze ondergeschoffeld.

Christophe werd te laat wakker op bord 5: Ik speelde slordig in de opening en liet m’n tegenstander al vroeg m’n stelling infiltreren. Ik probeerde nog wat complicaties op te werpen met een loperoffer, maar echt spannend werd het nooit. Desalniettemin deed m’n tegenstander er nog een flinke tijd over om de stelling te versimpelen, maar toen dit onvermijdelijk toch gebeurde was het klaar.

Kasper raakte op bord 6 verstrikt in de vijandelijke openingsvoorbereiding: Mijn tegenstander had onze variant recent nog op het bord gehad en wist daarom in luttele seconden 13 zetten aan theorie uit zijn mouw te schudden. Op zet 13 (typisch) ging ik de fout in en kwam mijn compensatie voor de geofferde pion niet op gang. Nadat een blunder van mijn tegenstander door een gelukje geen blunder bleek te zijn (aldus mijn tegenstander), was mijn positie niet meer te redden.

Drie Delftse helden slaagden erin om ten overstaan van de Haagse horden stand te houden en zodoende toch anderhalve bordpunt voor DSC op het wedstrijdformulier te krijgen.

Jouke verslikte zich bijna op bord 4, maar kon zich met enige mazzel op tijd herstellen: In mijn partij kwamen we al snel in een dameloos middenspel waar het objectief gelijk staat maar de database overduidelijk laat zien dat zwart vaker wint in deze stelling. Het speelde ook makkelijk, maar ik mistte het geduld. Ik begon onnodig snel met een pionnenstorm terwijl ik eerst nog wat voorbereidende zetten nodig had. Daardoor kon mijn tegenstander over de open d-lijn zoveel druk uitoefenen dat ik alle zeilen moest bijzetten niet onder de voet te worden gelopen. Een gemiste kans van wit gaf me net genoeg tijd te consolideren en er werd afgewikkeld naar een symmetrische stelling met ongelijke lopers, remise aldus.

Ahmad speelde remise op bord 7, ondanks een vechtlustige Najdorf: I played my usual 1. e4 with the white pieces and awaited to see what type of game it would be. My opponent picked the Sicilian, the Najdorf to be precise. I had not faced the Najdorf in quite some time and I thought long and hard whether I wanted to go for some sort of sideline like 6. h3 or 6. Rg1 but I was afraid my opponent would be better prepared. So I chose the classical and most ambitious option of 6. Bg5. For most of the middlegame my opponent defended against every threat very well. Any tactic that I thought would work, black always seemed to have a way out. Post-game analysis with the computer showed my only concrete advantage was to “sacrifice” a minor piece for 3 pawns on the queen side for a +1,5 advantage. But that’s easier for stockfish to convert than for me. In the end, after dodging tactics left and right, me and my opponent traded pieces to a complex endgame where both of us had passed pawns, but we agreed on a draw as both had little time. The computer also gave the endgame as drawn so fair result in the end..

Tom's offensieve plannen op bord 8 liepen vast in een vredelievend remisemoeras: Met zwart kwam ik helaas niet verder dan remise. Wel wat dreigingen gecreëerd, maar die wist hij te pareren. Daarna kon ik herhaling van zetten helaas niet uit de weg gaan.

In het verslag van onze tegenstanders zijn een aantal partijfragmenten te bekijken.

Onderwerp: DSC-H3 struikelt over Scheve Toren 1
David Boersma

Antwoorden: 0
Bekeken: 900

DSC-H3 struikelt over Scheve Toren 1 18-11-2023 23:50 Forum: Externe competitie

Op maandag 13 november ontvingen wij het team Scheve Toren 1 uit Pijnacker, enigszins hoopvol dat we weer twee matchpunten zouden gaan scoren. Het pakte anders uit.

Aan bord 3 ging het al snel mis voor Jouke: Typisch gevalletje.. soms kan je beter helemaal geen theorie kennen, dan dat je het half kent. Zo stond ik na 12 zetten op het oog heel erg slecht. Maar ik wist dat ik in deze variant tot dusver de beste zetten had gespeeld. Ik moest alleen nog 2 extra zetten vinden voordat al mijn problemen opgelost zijn. Daarna zou het makkelijk schaken worden in een gelijke stelling. Maar wat waren die laatste 2 zetten ook al weer? Ik moest voor het eerst tijd gebruiken in de partij. En ik koos de verkeerde voortzetting. Wit had het materiaal en de compensatie. Ik keek nog even na de stelling en constateerde dat het hopeloos was.

Daarna ging het kort na elkaar mis op borden 5 en 6. Aldus Brent (bord 6):
Mijn opening was vooral puzzelen naar hoe ik mijn stukken wilde ontwikkelen. Het grote vraagstuk zat daar hoe ik met het veld d5 om zou gaan, omdat een zwakte was in de zwarte stelling. Echter kreeg ik nooit goed grip op dat veld, en na een blokkerende zet van mijn tegenstander ben ik een ruilactie begonnen waar ik niet meteen goed uit kwam. De tegenstander kon snel gebruik maken van een open c lijn om de torens mijn kamp binnen te krijgen. onder de druk speelde ik een foutieve f3 pionzet die de partij meteen beeindigde.

(Een samenvatting van de partij van Ariël zal aan dit verslag worden toegevoegd zogauw het beschikbaar zal zijn.)

Daarna was het de beurt aan Ahmad (met zwart aan bord 7) om de handdoek in de ring te gooien: Voor mij was het al met al een beetje een teleurstellend spel. Mijn tegenstander speelde een Rossolimo, en een superstille/vervelende en positionele versie daarvan. Hij was me te slim af en uiteindelijk maakte ik een positionele blunder waarbij ik de lichte velden en het spel opgaf. Wat echt een verrassing was, was dat mijn tegenstander na de partij bekende dat hij zich goed had voorbereid op een Sveshnikov anti-Siciliaans, omdat hij wist dat velen van ons die speelden. Hij was ook zwaar underrated omdat hij sinds zijn jeugd niet veel wedstrijden had gespeeld, dus ik verwacht een flinke berg ELO te verliezen. In het wedstrijdverslag op de website van Scheve Toren wordt aan deze partij extra aandacht gegeven.

Aan bord 2 kwam David (ondergetekende) prima uit de opening. Objectief (d.w.z. volgens Stockfish) stond het precies gelijk, maar de pionnenstelling was erg asymmetrisch en subjectief dachten spelers en toeschouwers dat dit beter voor wit moest zijn: wit zou op de lange termijn twee gevaarlijke vrijpionnen op de damevleugel naarvoren gaan schuiven. Maar het was ook verleidelijk om de koningsvleugel open te breken om daar de zwarte koning aan te vallen. David probeerde iets in die richting maar dat pakte volledig verkeerd uit en moest na een korte schermutseling vaststellen dat hij teveel materiaal vergokt had en gaf op. Hiermee stelde De Scheve Toren de winst veilig.

Daarna werd onze eer nog enigszins gered doordat de drie resterende partijen wel in ons voordeel eindigden.

Aan bord 8 deed Henk (van den Belt) uiteindelijk goede zaken met de witte stukken: Wit werd verrast door een koningsaanval. Daarbij creëerde de witspeler voor zwart een vrijpion op de andere vleugel. Zwart rokeerde niet en offerde op zijn beurt de f -pion. Na afruil van de meeste zware stukken stond het weer gelijk. In tijdnood verloor zwart een pion en gaf op.

Aan bord 1 overspeelde Mees met zwart zijn tegenstander volkomen (zo zag het er althans vanuit mijn ooghoeken uit) maar hij vatte het heel bescheiden samen als: Mijn tegenstander ruilde naar een slechter eindspel, en nam ook veel tijd.

Aan bord 4 ging de strijd het langste door, en dat ging gepaard met enig drama. Gelukkig trok Kasper (met wit) uiteindelijk aan het langste eind: Na een moderne opening bleven de stukken lang op het bord. Ik werd uiteindelijk toch te ongeduldig en forceerde op de verkeerde manier een uitbraak uit de impasse. Nadat ik nog in de opening meer ruimte en activiteit leek te hebben, bleek na het ruilen van de eerste stukken mijn tegenstander toch beter te staan. Dat ontwikkelde zich door naar een verloren dubbele-toren-eindspel (computer: -6.0), met twee pionnen minder. In wederzijdse tijdnood (ik had op een gegeven moment nog 5 seconden op de klok), besloot mijn tegenstander één van de twee torens af te ruilen, maar deed dat op een ongelukkige manier waardoor mijn vrijpion erg gevaarlijk werd. In de paniek die daarop volgde, wist mijn tegenstander daar niet goed mee om te gaan, en moest zijn toren geven voor mijn inmiddels gepromoveerde vrijpion. Het daarop volgende eindspel (T+p vs 4p) wist ik daarna gecontroleerd tot een goed einde te brengen. Een zeer gelukkige overwinning, maar die tellen ook!

Daarmee werd het eindresultaat 3-5: nul (0) matchpunten in plaats van twee (2), maar wel drie (3) bordpunten, waarvan er twee (2) gescoord zijn door invallers. We hadden onze dag niet, zullen we maar zeggen, en we zijn vast van plan om de standaard die we in de eerste ronde tegen Botwinnik hadden gezet (drie remises, vijf overwinningen) in de de komende wedstrijden weer op te pakken.

Onderwerp: Interne Competitie V8: Het gat krimpt
David Boersma

Antwoorden: 2
Bekeken: 4958

12-05-2022 22:02 Forum: Interne competitie

Hoe komt het dat het resultaat van de partij van Erik Both tegen Bob Voogt in de tabel van groep C staat? :-)

Overzicht van 1 tot 6 van 6 resultaten

Powered by Burning Board Lite 1.0.1 © 2001-2004 WoltLab GmbH Nedstat Basic - Gratis web site statistieken. Eigen homepage website teller