wat een ongelooflijke dreun. op de eerste plaats natuurlijk voor inge. voor onze club een enorm verlies. het is toch niet voor te stellen dat nico nooit meer de bar zal binnen stappen. ik verheugde me er nu al op als hij na zijn wintersportvakantie er weer zou zijn en binnen zou komen als die snelle skileraar van de reclame en zou roepen: biertje? de laatste keer dat ik hem sprak was met de vraag wie leonie na externe wedstrijden thuis zou brengen als hij was verhuisd. typisch nico: natuurlijk zou hij haar veilig blijven thuisbrengen. een stukkie omfietsen was toch geen probleem.
lieve nico: wat zou ik graag nog 1 keer een biertje met je drinken.
|
Onderwerp: 