Delfts Schaakforum » Zoeken » Zoekresultaten » Hello Guest [login|register]
Overzicht van 1 tot 8 van 8 resultaten
schrijver bericht
Onderwerp: DSC-K2 gaat onderuit in Den Haag in een enerverend duel
Sebastiaan

Antwoorden: 0
Bekeken: 5674

DSC-K2 gaat onderuit in Den Haag in een enerverend duel 16-12-2018 10:55 Forum: Externe competitie

DSC2 heeft in Den Haag punten laten liggen in de strijd om het kampioenschap van het rechterrijtje in klasse 2C. Na heel kort van een hele kleine voorsprong genoten te hebben, sloeg tegenstander DD snel terug om vervolgens tot het laatste fluitsignaal te consolideren.

Ondanks één afmelding speelden we dit keer zonder invallers. Een vrijwel intact team dus, al had de altijd goed geïnformeerde John van der Wiel vrijwel direct door wie er aan Delftse zijde ontbrak. Onze Martine had een kerstfeest in Berlijn, op zich een goede reden om dit schaakfeest een keertje over te slaan. DD stelde hier de absentie van hun op papier sterkste speler Arnaudov tegenover.

De middag begon met enkele logistieke intriges. De dag voor de wedstrijd kreeg Sebastiaan plots wat nare herinneringen aan een eerdere derby tegen DD1 uit 2015, waarbij hij rond 11:00 uur ’s ochtends met de trein uit Den Bosch vertrok, maar pas net vóór 14:00 uur in Den Haag arriveerde. Er was iemand voor de trein gesprongen en het treinverkeer lag plat. Na een logistiek avontuur, inclusief taxirit, overstap op de tram en eindsprint te voet naar de speelzaal kwam hij destijds nog nét op tijd binnen. Om een herhaling hiervan te voorkomen, had hij van tevoren wat parkeertips ingewonnen bij ex-Hagenees JP om zodoende ruim op tijd in de speelzaal te arriveren. Diezelfde JP deed enkele van zijn andere teamgenoten een andere dienst. OV-gangers Sten en Talitha werden bij het station opgepikt en bij de speelzaal gedropt, alvorens hij zelf doorreed naar de eerder aangehaalde parkeerplekken om daarna lopend terug te keren naar de speelzaal. Na deze verwikkelingen konden we eindelijk starten aan de wedstrijd, al was alleen Joram nog niet gearriveerd. Hij had als niet-Whatsapper de gouden parkeertips niet meegekregen, wat er voor zorgde dat de DSC2 appgroep aan het einde van de dag verrijkt werd met een extra deelnemer.

Terug naar de wedstrijd. Zoals gezegd kwamen we op een kleine voorsprong. Sebastiaan had van tevoren al toegezegd het verslag te schrijven en was ook direct als eerste klaar. In een huisvariant van het Konings-Indisch verleidde hij zijn tegenstander, een invaller aan DD-zijde, de centriumpionnen ver op te spelen, die vervolgens een target werden. Dit kostte een pion en toen daar later in de scherpe verwikkelingen ook nog een stuk bij kwam, stond er snel de 0-1 op het scorebord.

Dat gaf mooi gelegenheid om eens goed op te letten bij de overige borden en het koffiegehalte wat verder op te schroeven. In de authentieke locatie bij DD wordt een interessant systeem gebruikt om de bestelde consumpties af te rekenen. Na het plaatsen van de order wordt de consument vriendelijk verzocht de eigen naam te noteren op een blaadje, en het benodigde aantal streepjes te zetten bij het betreffende hapje of drankje. Het afrekenen vindt vervolgens na afloop plaats, enkel in contanten. Op zichtzelf is dit natuurlijk een bekend systeem, maar dit systeem vereist wel een bepaalde conditie, en dat is wisselgeld. Na afloop bleek dat, ondanks dat menig DSC-speler op het laatste moment nog contant geld gepind had (of had laten pinnen), het een uitdaging was om gepast geld terug te ontvangen. Gelukkig kwamen we hier na enig hoofdrekenen wel uit. Het geheel zorgde ervoor dat Sten zijn zondag zal besteden aan het sturen van consumptie-specifieke Tikkies naar zijn teamgenoten. Dat is weer eens wat anders dan sneeuwpoppen maken.

Terug naar de wedstrijd. Hier was nog steeds volle strijd gaande! Het leek Sebastiaan dus veilig om even het krantenartikel over AlphaZero te lezen, dat op de tafel van de wedstrijdleider lag. Maar toen hij weer opkeek was Martin zijn stukken op aan het zetten en was de stand opeens gelijk. Martin gaf zelf aan dat zijn opening niet helemaal lekker ging. In een Ben-Oni achtige structuur kreeg wit een toren b8. Na de op het oog bevrijdende zet f6-f5 ging de loper van Martin op c8 verloren door een tricky manoeuvre van wit’s paard via c4.

Joram mocht met wit tegen Van der Wiel en werd, beoordeeld op zijn tijdgebruik, enigszins verrast in de opening door een vroeg b5. Wat ontstond was een tweesnijdige stelling waarbij de zwarte koning in het midden bleef, met loperpaar en een passed pawn op c3. Het vervolg van de partij kan het best samengevat worden met een song van Yasser Seirawan, waar Sten ons in het gezellige etentje na afloop op wees (zonder overigens de link naar deze partij te maken). Voor de geïnteresseerde hier de link naar deze kwaliteitsmuziek, met de quote ‘What do we do with passed pawns? Push Em Baby’. In het vervolg van de partij kon zwart c3-c2 spelen en werd het gevaarlijk voor Joram, die vrij snel via een truc verloor. Ongetwijfeld had wit ergens een sterkere voortzetting gemist. Zo stond het 2-1.

JP speelde de hele partij snel en energiek. Het zag er op het oog gevaarlijk uit rondom de witte koning. Maar zijn tegenstander vond steeds de goede verdedigende zetten en uiteindelijk werd afgewikkeld naar een eindspel met ongelijke lopers dat in remise verzandde: 2,5-1,5.

DD vergrootte de voorsprong naar 3,5-1,5. Onno kwam met zwart in de opening een pion achter en de tegenstander behield het loperpaar. Toen de torens geruild werden hield wit een fijne drukstelling over, die lastig te spelen is voor zwart. Op het moment dat Onno zijn tegenstander dacht te foppen met pionwinst, kwam er een tegentruc die Onno een stuk kostte, en daarmee ook de partij.

Ondertussen was Talitha (en ook haar tegenstander) in flinke tijdnood belandt. In de openingsfase had zwart met zijn zware stukken wat druk opgebouwd tegen Talitha’s koningstelling, maar dat had ze met nauwkeurige zetten weten te neutraliseren. Toen er in de genoemde tijdnoodfase de dames geruild werden en het eindspel lonkte, kozen de twee spelers eieren voor hun geld en besloten tot remise. Later bleek dat Talitha in het eindspel de wat betere kansen gehad zou hebben, maar tot opluchting van vooral haarzelf bleek deze remise niet beslissend voor het uiteindelijke teamverlies. Tussenstand 4-2.

Bram was op bord 1 bezig met een prima partij tegen Blokhuis. Hij was een pion voorgekomen (of zijn tegenstander had een pion gegeven), maar moest wel op de noodrem trappen om de zwarte activiteit te beteugelen. Hier slaagde hij goed in en verdedigde zich actief. In een toreneindspel met een pion meer had zijn tegenstander nog steeds actief spel, dat voldoende was om remise af te dwingen door eeuwig schaak. Dat bracht de stand op 4,5-2,5 en verlies was onomkeerbaar.

Als laatste was nog Sten bezig om een miniem voordeeltje uit te persen. We hebben eerder gezien dat hij in een lange zit vaak nog kan toeslaan. In een zijvariant had Sten een heel klein plusje gekregen, waarbij hij de pionnenstructuur van zijn tegenstander licht had versplinterd. Het was typisch zo’n stelling waarbij je als zwartspeler weet dat je de hele dag mag keepen en hopen op remise. Sten maakte progressie, maar sloeg naar eigen zeggen iets te snel op g7, waar hij beter rust had kunnen bewaren om verder te consolideren. Na deze ruil werd de stelling wat dynamischer en slaagde tegenstander Dickhoff na uren knap remise te maken. Hiermee was de eindstand van 5-3 een feit.

DSC2 bevindt zich nu in degradatiezone en het is zaak om in de komende wedstrijden te gaan oogsten. De spirit en gezelligheid blijft onverminderd goed, dus we hebben hier alle vertrouwen in!

Onderwerp: DSC2 zet zegereeks voort
Sebastiaan

Antwoorden: 2
Bekeken: 9562

DSC 2 zet zegereeks voort 11-03-2018 12:01 Forum: Externe competitie

DSC2 heeft in eigen huis uitstekende zaken gedaan in de race om het kampioenschap door een overwinning op Schaakhuis waarbij iedereen ongeslagen bleef.

Tijdens de treinreis richting Delft bleek de helft van het team vanaf of via Leiden te reizen. En hoewel sommigen even bang waren dat ze buitengesloten waren in de gezamenlijke reisplanning, bleek deze planning eigenlijk helemaal niet te bestaan. Zo kwamen we uiteindelijk allemaal (en dus ook Bram) in dezelfde treincoupé terecht. Even daarvoor leek het erop dat de volledige scherpte nog niet aanwezig was bij al onze spelers. toen Bram, terwijl hij op zijn missie was naar de dichtstbijzijnde supermarkt, volledig miste dat zijn drie teamgenoten uitbundig naar hem aan het zwaaien waren vanaf de roltrap. Later bleek dat hij bezig was met de perfectionering van zijn praktische voorbereiding. Ook Martine en Talitha hadden hun voorbereiding prima op orde. Hun onafhankelijk georganiseerde ontbijt bestond uit een voedzame appelflap voor Talitha, een halve paprika met kiwi-sinaasappelshake voor Martine en een bloedsinasappel shake voor Bram (die hij dus had gekocht bij deze bewuste supermarkt). En het allerbelangrijkste: voor mij was een koffie geregeld. Dit moest een goede dag worden.

Het hele team arriveerde netjes op tijd en nadat de wedstrijdleider met karakteristieke visuele ondersteuning had gedemonstreerd dat de mobieltjes uit en weg moesten, konden we aftrappen.

Ikzelf was als eerste klaar. Mijn tegenstander, een invaller en de heuse studentenkampioen van Maastricht uit 1987, zette de opening iets te ambitieus op, wat me al snel een gezonde pion opleverde. Direct daarna volgde, wederom ambitieus, een stukoffer waarvan mijn tegenstander met rendement wilde profiteren over de lange diagonaal. Er zat echter een gat in deze combinatie, en ik kon afwikkelen naar een eindspel met twee stukken meer: 1-0.

JP volgde al snel met de 2-0. Via een zetverwisseling kwam hij in een zeer gunstige variant van een afruil-Caro Kann structuur terecht. Dit leverde de volgende stelling op:


Vos – Hoogland, stelling na 15. … Pxd2

Zwart startte deze variant om een aantal lichte stukken te ruilen, maar JP’s slimme tussenzet 16. Lf6! gooide roet in het eten. Opeens heeft wie een vernietigende aanval die niet te stoppen is zonder (groot) materiaalverlies. Niet snel daarna gaf zwart op.

Joram kwam met een klein plusje uit de opening. Naar eigen zeggen werden vervolgens van beide kanten niet de nauwkeurigste zetten gespeeld. Uiteindelijk kon hij afwikkelen naar een toreneindspel met pluspion, waarin Joram zijn techniek demonstreerde en eenvoudig won: 3-0. Daarmee bracht hij zijn totaal op liefst 7 uit 7!

Met deze tussenstand op het scorebord zagen de zaken er rooskleurig uit. Martine en Talitha stonden drawish, en Sten en Bram hadden een pion meer in een gunstig middenspel. Martin stond ook beter, maar zijn stelling begon licht te kantelen.

Door iets te rustig gespeeld te hebben in de opening, moest Martine meer moeite doen dan gebruikelijk om haar gambietpion op c4 terug te winnen. Haar tegenstander kreeg een prettige drukstelling, maar liet Martine vrij eenvoudig toe om af te wikkelen naar een remiseachtig ongelijke lopereindspel. Toen de torens er ook nog afgingen, werd de vrede snel getekend: 3,5-0,5.

Hierna volgde de remise van Talitha. Van deze partij heb ik niet heel veel meegekregen. Talitha had met zwart een licht initiatief op het bord en wat tijdnadeel op de klok. Op het moment dat ik bij haar stelling keek had ze de kans om geforceerd aan te sturen op een stelling met zware stukken en ongelijke lopers, maar met een hele sterke eigen loper in de witte koningsstelling op f3 en daardoor aanvalskansen. In plaats daarvan speelde ze een andere goede zet die licht voordeel behield, maar wit kon uiteindelijk de stelling bij elkaar houden: remise en 4-1.

Nu was het afwachten wie ons het beslissende (halve) punt zou bezorgen dat genoeg zou zijn voor de overwinning. Het geduld van de verslaggever (en van Martine, die nog live de overwinning wilde vieren voordat ze af zou reizen naar haar etentje) werd echter nog lange tijd op de proef gesteld, omdat alle partijen in de technische fase beland waren.

Uiteindelijk was het Bram die verlossing bracht. Hij speelde met zwart tegen een witte iso op d4, zonder de gebruikelijke compensatie voor wit. Langzaam voerde hij de druk op wat resulteerde in winst van deze pion. Het eindspel wat hierna volgde was ook prima aan Bram besteed, en nadat hij alle patgrapjes had ontweken was de vis op het droge: 5-1.

Meteen daarna schreef Sten de 6-1 bij. In de opening was hij een pion voorgebleven, waar zwart een loperpaar en wat activiteit voor terug kreeg. Langzaam maar zeker werd deze activiteit teruggedrongen en kon Sten nog een pion buitmaken. Het TTP vs TTL eindspel met twee pluspionnen voor Sten voerde hij vakkundig naar winst.

Als laatste was Martin nog bezig op bord 1. Ik heb enkele gedeeltes van deze partij meegekregen en ik kan zeggen dat er in ieder geval veel gebeurde. Naar mijn mening was hij prima uit de opening gekomen met een pion meer. Toen ik even later week kwam kijken leek er iets mis te zijn gegaan in het middenspel. Martin had nog een pion gewonnen, maar door een kleine combinatie moest hij een kwaliteit geven. Zijn loperpaar bood nog wel voldoende compensatie. Maar toen wit één loper kon ruilen en Martin’s andere loper tegen zijn eigen pion op d5 aan zat te kijken, had ik er wat minder vertrouwen in. Nadat ik terugkwam voor het slotstuk van de partij had Martin echter weer kansen gekregen. Zijn loper was actief geworden en er waren wederzijdse kansen tegen de vijandelijke koning. In de allerlaatste tijdnoodfase kon Martin zijn toren en loper geven om zijn pion te laten promoveren. Wat resulteerde was twee torens voor wit tegen Martin’s dame, met een grote remisemarge door eeuwig schaak. Hier werd uiteindelijk ook tot besloten. Eindstand 6,5-1,5.

’s Avonds in het exotisch verwarmde Indiase restaurant bereikte ons het nieuws dat concurrent Goes had verloren, wat betekent dat we nu een voorsprong hebben van 3 matchpunten. Met nog twee rondes te gaan is dit een prima uitgangspunt voor het kampioenschap. De volgende ronde in Breda kan het al gebeuren! Maar de eredivisiewedstrijd van PSV tegen Willem II toonde wel aan dat we nog wel even scherp moeten blijven…

Individuele uitslagen:
 DSC22133-Schaakhuis19236½ - 1½
1Martin Glimmerveen2046-Tjomme Klop2037½-½
2Sebastiaan Smits2161-René Weerts14441 - 0
3Joram op den Kelder2283-Jean-Michel Beeloo19031 - 0
4Sten Goes2224-Norbert Harmanus18911 - 0
5Bram van der Velden2196-Hans Hollander19951 - 0
6Jan-Pieter Vos2080-Mike Hoogland21881 - 0
7Talitha Munnik2003-Ik Oei2033½-½
8Martine Middelveld2069-Harold Metselaar1894½-½

Onderwerp: DSC1 verslaat UVS met de kleinst mogelijke marge
Sebastiaan

Antwoorden: 2
Bekeken: 9725

DSC1 verslaat UVS met de kleinst mogelijke marge 18-12-2016 22:39 Forum: Externe competitie

Na een aantal uitwedstrijden in het verre Limburg stond er dit keer een thuiswedstrijd op het programma tegen UVS. In het vorige seizoen was UVS op een keurige tweede plaats geëindigd (met uiteraard een 5-5 tegen ons), dus we waren gewaarschuwd. Wij zelf hadden de laatste twee rondes gewonnen, en dat smaakte uiteraard naar meer. Iets wat overigens goed past bij het thema ‘Wanting’ uit het boek ‘The Seven Deadly Chess Sins’, dat door David al aangehaald werd in zijn verslag van ronde 1. Een inspiratie voor mij om dit boek aan te schaffen om deze schaakwijsheden tot mij te nemen. Dat is er tot op heden nog niet van gekomen, maar omdat ‘Wanting’ terug kwam in een groot aantal partijen deze ronde, vind ik het wel een goede reden om zo nu en dan eens even naar deze tweede zonde te verwijzen. In het kort komt het er op neer dat je je tijdens het schaken te veel zorgen maakt over het resultaat van de partij in plaats van het spelen van de beste zet. Dit kan op verschillende manieren tot uiting komen, en elke schaker zal herkennen dat het bijvoorbeeld mentaal moeilijk is om mentaal te switchen als je al uren stug aan het verdedigen bent, hopend op remise, en je tegenstander je een kans geeft.

Terug naar de wedstrijd. Toen de wedstrijdleider de indelingen voorlas, bleek dat er een aantal mooie affiches op het programma stonden. Te beginnen bij de kraker Michielsen – Miedema, een partij die een verrassende wending kende. Joost: "In een Slavische opening speelde mijn tegenstander veel met dezelfde stukken. Hij probeerde mijn koning in het midden te houden, maar in feite was zijn eigen koningsstelling veel onveiliger. Nadat hij lang rokeerde kwamen mijn dame en loperpaar in de aanval. Daarna rokeerde ik zelf ook lang om toren en paard te activeren, waarna het snel afgelopen was.” De verrassing voor Joost kwam echter toen hij thuis zijn partij wilde invoeren. Het duurde even voordat hij doorhad waarom Chessbase zijn lange rokade niet accepteerde… hij had al met zijn toren op a8 gezet. Beide spelers hebben dit dus niet opgemerkt… Het goede nieuws was dat het alternatief, korte rokade, net zo sterk was geweest. Uit deze partij bleek dus wel dat de wilskracht (wanting) van Joost om lang te rokeren van buitenaards niveau was geweest.

Na deze overwinning volgde een degelijke remise van Martine. In de opening kon ze zich niet meer zo goed herinneren wat de beste methode was tegen zwarts opzet, waarna de muziek snel uit de stelling verdween. Even leek het erop dat ze toch nog water uit steen wilde gaan persen door niet in te gaan op het remiseaanbod van haar tegenstander. Achteraf bleek echter dat ze, in tegenstelling tot alle drie haar teamgenoten op de omringende borden, het betreffende aanbod niet verstaan had. De uitslag veranderde niet: 1,5-0,5.

Ons altijd invoelend teamleidersduo had Joram vandaag op bord 10 gezet, omdat hij had aangegeven wat vermoeid te zijn. Iets wat een goede uitwerking had. Hij kwam met wit met een plusje uit de opening en miste daarna een tactische truc om zijn voordeel direct aanzienlijk te vergroten. Toch bereikte hij al vrij snel een technische stelling met zware stukken en ongelijke lopers, die door een betere loper en een vrijpion op d6 goede winstkansen bood. In de tijdnoodfase haperde de techniek echter en net na de tijdcontrole had zijn tegenstander zelfs remise kunnen maken, doordat de promotiecombinatie van de eerder genoemde vrijpion een levensgroot lek bevatte. Het lek werd echter niet gevonden, waardoor Joram de winst eenvoudig kon binnenhalen. Een belangrijk punt dus van Joram, die zijn energie goed verdeeld had en gelukkig pas tijdens het gezamenlijke diner na afloop in slaap viel.

Ondertussen stonden Sten en Chiel op het punt om de tussenstand nog verder in ons voordeel op te voeren. Sten ging met zwart iets te ambitieus van start in de opening, waardoor hij iets minder kwam te staan. Hij begon daarna echter taai te verdedigen. Op dit moment volgde een herkenbaar ‘wanting’ voorbeeld: Zijn tegenstander vermeed de objectief beste mogelijkheid in de stelling, een afwikkeling naar een eindspel met een licht plusje en ging daarom dameruil uit de weg. In tijdnood nam Sten vervolgens het initiatief over en kwam er met een kwaliteit voorsprong uit. Toen zijn dame en toren begonnen te jagen op de open koning van wit, was het snel over. Dit bracht de stand op 3,5-0,5.

Chiel: “Een goed voorbereide Jaap Houben schotelde me openingsproblemen voor die me een hoop tijd kostten. Mijn oplossing was op zich wel acceptabel en toen ik beter kwam te staan sloeg ik remise af. Hierna was mijn voortzetting echter niet zo goed en werd ik overspeeld. Net toen mijn tegenstander kon winnen (in de analyse zagen we niet meteen hoe, maar eigenlijk was het niet heel moeilijk), blunderde hij, waarna ik het resulterende toreneindspel kon winnen.”

Lisa gaf net vóór de ronde aan dat ze zich niet zo lekker voelde. Vervelend om dan te moeten schaken. Gelukkig zijn we van Lisa gewend dat ze zelfs op zulke momenten gevaarlijk is voor haar tegenstander. Vorig jaar won ze bijvoorbeeld met knallende hoofdpijn een belangrijke partij. Deze keer werd het een goede remise. Lisa: “Ik kreeg Frans op het bord en kwam prima uit de opening. Zwart had wat moeite met ontwikkelen door zijn slechte witveldige loper. Hij offerde echter op het goede moment zijn e6 pion, waarna we een eindspel met torens en ongelijke lopers overhielden”

Dit betekende een geweldige tussenstand: 5-1! De overwinning zat al in ons hoofd (wanting), iets wat altijd gevaarlijk is! De resterende partijen zagen er ook niet allemaal even rooskleurig uit.

Dat gold niet voor de partij van Matthieu. In een Wolga gambiet had hij langzaam maar zeker de druk op de koningstelling van zijn tegenstander opgevoerd. Net op het moment dat hij de genadeklap kon uitdelen met een mooie winstvariant, haperde de machine echter waarna hij helaas nog verloor. Zonde!

Talitha had een grotendeels evenwichtige partij: “Door eigen toedoen kwam ik wat gedrukt te staan. Dit werd lastig op het moment dat ik in tijdnood kwam. Toen mijn tegenstander een pion sloeg, kwam ik erachter dat ik een zet had gemist in mijn berekening. Uit de analyse blijkt dat ik op dat moment had kunnen afwikkelen naar een stelling met weliswaar een pion minder maar verder alleen nog zware stukken op het bord. Dat was een stuk kansrijker geweest dan de partij. Hierin hield mijn tegenstander vijf pionnen en een loper over en had ik een paard en vier pionnen. Dit speelde hij goed uit.” Dit betekende drie nullen op rij, de tweede opvallende lange rokade (na die hele bijzondere van Joost) van de dag. Daar kwam die wanting-gedachte weer: tijd om de genadeklap uit te delen! Maar ook in de volgende partij bleef die nog uit.

Het doel van mijzelf voor vandaag was een kortere partij te spelen dan de vorige ronde. Iets wat gezien de 6,5 uur en om en nabij de 160 zetten van toen wel haalbaar zou moeten zijn. Het goede nieuws was dat in Delft de zaal in ieder geval niet om 18:30 uur dicht zou gaan... Het doel werd bereikt, maar de partij voelde wel dubbel zo lang. In een Trompovsky haalde ik met zwart een aantal zetten door elkaar, waarna ik de hele middag tegen een passieve stelling aan moest kijken. Dat had een stuk actiever gekund in de beginfase van de partij, zoals mijn buurvrouw en liefhebster van Franse structuren na afloop terecht aangaf. Nu kon ik alleen maar hopen (wanting) op een te optimistische doorbraak van mijn tegenstander, maar die bleef helaas achterwege. Na geduldig manoeuvreren werden de actieve stukken van mijn tegenstander mijn koning uiteindelijk te veel.

De tussenstand was dus in korte tijd behoorlijk nadelig voor ons veranderd, van 5-1 naar 5-4. Als laatste was David nog bezig, die ons dit seizoen al vaker gered heeft en een zeer goede reputatie heeft opgebouwd. In een normale Siciliaan zag David een aantal schoonheidsprijswaardige varianten die helaas nét niet werkten. Hierdoor kwam hij in een soort wanting-modus terecht die hem er toe bracht de stelling dynamisch te veranderen. Dit bleek een kleine overschatting van zijn kansen te zijn, waarna Davids centrumpion verloren ging. Na een afwikkeling kwam hij in een dame-eindspel terecht met een pion minder. Dit was precies het moment waarop de tussenstand op 5-4 gebracht werd er het erop aan zou komen. Na een keer bijna gefopt te worden toen hij dacht dat de remise binnen was (wanting), slaagde David na nauwkeurig verdedigen erin dit eindspel toch remise te houden.

Ondanks de altijd op de loer liggende schaakzonden, slaagde DSC1 er dus knap in om de 5,5-4,5 veilig te stellen en zo was de kleinst mogelijke overwinning een feit. Hiermee kunnen we de rest van het seizoen met opgeheven hoofd tegemoet, te beginnen in Wageningen in het nieuwe jaar!

 DSC12227-UVS22425½-4½
1IM Chiel van Oosterom2362-FM Jaap Houben23281 - 0
2FM David van Kerkhof2338-GM Maarten Solleveld2508½-½
3Sten Goes2213-Lukas van der Linden22571 - 0
4FM Matthieu Freeke2343-CM Luuk Peters21420 - 1
5IM Joost Michielsen2394-IM David Miedema23371 - 0
6Lisa Hortensius2193-Jan Pijkeren2120½-½
7Talitha Munnik1947-FM Joost Retera22680 - 1
8Martine Middelveld2057-Guido van Mierlo2130½-½
9Sebastiaan Smits2192-Dennis Arts21340 - 1
10Joram op den Kelder2234-CM Anton van Rijn21951 - 0

Onderwerp: DSC1-Purmerend
Sebastiaan

Antwoorden: 2
Bekeken: 14978

DSC 1 bindt EGGERT Purmerend aan de gelijkspellenkar 21-03-2016 15:47 Forum: Externe competitie

Een externe wedstrijd van DSC1 is simpel samen te vatten. Er worden 10 partijen gespeeld op 64 velden en aan het einde staat het 5-5...

Op 19 maart stond de zevende ronde op het programma. Een thuiswedstrijd tegen EGGERT Purmerend. De opstelling was meer dan een week van tevoren al gereed en tot tevredenheid van de teamleiders bleef deze tot op de wedstrijddag intact. Deze ronde betekende ook het debuut van Stewart Haslinger. Ons OGD Prinsenstad weekendtoernooi was al enkele keren bij hem goed in de smaak gevallen. Van het een kwam het ander en zaterdag speelde hij zijn eerste wedstrijd voor DSC1. Stewart bekroonde zijn debuut met een snelle winst op bord 2.

Het beloofde een gewone DSC1 zaterdag te worden. Maar toen mijn broer Benjamin na een uurtje onverwacht met een Ralph Inbar grijns op zijn gezicht binnen kwam lopen, wist ik hoe laat het was. Meer hierover later.

Terug naar de 10 partijen. Talitha op bord 3 was als eerste klaar. Ze speelde met zwart naar eigen zeggen een dubieuze zesde zet die een tempo koste. Als gevolg hiervan kon ze eigenlijk alleen hopen dat wit dit tempo zou verspelen, maar Kerigan speelde nauwkeurig en hield de zwarte koning in het midden. Toen Talitha toch tot rokade besloot - andere opties waren er ook niet - kon ze zes zetten later opgeven.

Hierna volgde een geruisloze winst van onze debutant Stewart. Tegenstander Hopman decentraliseerde zijn paarden op jacht naar de witte a-pion, welke door Stewart werd geofferd ten gunste van een grote ontwikkelingsvoorsprong. Vervolgens won hij vrijwel geforceerd een pion terug met behoud van centrale dominantie, waardoor hij een mooie aanval kon opzetten. De slotstelling is zeker de moeite waard en zou zoals gezegd niet misstaan op een postzegel. Zie ook hieronder.


 


Chiel had ondertussen niet de juiste opstelling voor zijn stukken kunnen vinden tegen Enrico Blees. Een verschil in activiteit bouwde zich op, waardoor de aanval die laatgenoemde plaatste uiteindelijk niet te stoppen was.

De score werd weer gelijkgetrokken door Matthieu, die voorspellende gaven bleek te hebben. Hij was de ochtend namelijk wakker geworden met het idee dat hij vast een Grünfeld op het bord zou krijgen. Op weg naar Delft nam hij zich voor geen risico’s te nemen en een zo lang mogelijke partij te spelen. Toen de Grünfeld ook daadwerkelijk op het bord kwam, koos Matthieu voor het solide 3. g3. Zwart speelde alsnog d5 en sloeg met de dame op d5. Matthieu besteedde relatief veel tijd aan het vinden van een weerlegging, maar dit viel tegen. Na 20 zetten hij nog 18 minuten over, maar gelukkig ook een stelling waarmee hij wel raad wist. Dit resulteerde uiteindelijk in een punt. Het slot van de partij is na te spelen op dit forum

Joost kreeg een scherpe opening op het bord die hij lang geleden goed bestudeerd heeft. Toen zijn tegenstander een ongebruikelijke zet speelde was hij te nonchalant en kwam hij in een slecht eindspel terecht. De witspeler had inmiddels wel al bijna al zijn tijd verbruikt. In tijdnood zette hij zijn stukken onhandig neer, waarna Joost een stuk won. Dit bleek nog allerminst duidelijk te zijn, maar nadat zijn tegenstander de weg naar remise miste kwam hij langzaam maar zeker los en trok de partij naar zich toe. Een belangrijk punt voor het team, maar ook voor Joost zelf, die hiermee boven de 2400 zal komen en en-passant de bijbehorende k-factor 10 veilig stelt. Een mooie mijlpaal!

Sten had met zwart een prettig positioneel voordeel in de Najdorf tegen Yong Hoon de Rover. Zwart had een sterk paard op e5 staan en de witte stukken waren gebonden aan de verdediging van de zwakke h2 pion. Bovendien had Sten ook nog eens 40 minuten voordeel op de klok. Hij begon langzaam maar zeker het voordeel uit te buiten, maar het koste hem erg veel tijd om de goede zetten te vinden. Zijn tijdsindeling tijdens de partij leidde ertoe dat Sten in grote problemen kwam na een sterk kwaliteitsoffer van mijn tegenstander. Niet lang daarna kon hij opgeven.

Ikzelf kreeg met zwart een variant tegen waarvan ik al twee keer eerder had bedacht dat ik die nog eens moest nakijken. Altijd fijn zulke déjà vu’s . Desalniettemin kreeg ik een prettige drukstelling en spel tegen wits koning. Zoals gebruikelijk investeerde ik echter zeeën van tijd voor elke zet, waardoor ik na 20 zetten nog maar minder dan tien minuten had. In mijn tijdnood sloeg ik een remiseaanbod af (na een korte blik uitgewisseld te hebben met de teamleider, jawel!), maar vervolgens probeerde ik de zaken te veel te forceren. Ik besloot een toren in te laten staan om met drie units richting zijn koning te gaan, uiterst speculatief. Het pakte echter goed uit, mijn tegenstander miste de beste verdediging en gaf een stuk terug waarbij ik toch aanval behield. Dit leverde nog meer materiaal op en uiteindelijk ook de partij.

De tussenstand was nu 4-3 in ons voordeel, met JP, Lisa (uiteraard) en Martine nog bezig. JP voelde zich eigenlijk te ziek om te spelen. Dat heeft de hele zaal kunnen merken, waarvoor hij via deze weg zijn excuses wil aanbieden. Ik vond het echter klasse dat hij er was en er ook nog eens vol voor ging in zijn partij. Ondertussen was hij bezig een remiseachtig toreneindspel met een pion meer uit te melken. De tegenstander verdedigde stug en was zelfs niet onder de indruk van JP’s imponerende hoestkannonades. De partij eindigde dan ook in remise.

Lisa heeft dit seizoen duidelijk de meeste vlieguren op de teller staan. Ook dit keer was het weer een lange partij. Ze deed met zwart al vrij vroeg in de partij een onhandige zet, waardoor ze in de opening 2 tempi verloor. Dit zorgde ervoor dat ze de rest van de partij achter de feiten aanliep en Piet Peelen speelde het eindspel goed uit.

Direct hierna kwam het goede nieuws dat Martine het laatste halfje voor de 5-5 binnengesleept had. Ze speelde met wit tegen Lucas van Mil en de opening ging niet helemaal zoals gepland. Door enkele mindere zetten kon ze de rest van de middag tegen een slechtere stelling aankijken. De tegenstander pakte gelukkig niet helemaal door en hierdoor Martine wist een iets mindere, maar houdbare stelling te bereiken. Helaas kwam er toen weer een mindere zet uit en was ze genoodzaakt om in een eindspel met een pion minder wederom in de keepmodus te gaan. Hier slaagde ze in!
En zo kon de vijfde 5-5 in zeven rondes op het scorebord genoteerd worden. Een resultaat waar we tevreden mee mogen zijn, aangezien we nu zo goed als veilig zijn.

Hiermee was de dag nog niet op zijn einde. Onze Ralph Inbar had namelijk nog een verrassing in petto. Ik werd verrast met een kostuum dat ik de rest van de avond mocht aantrekken in het kader van een vrijgezellenavond met het team. De tegenstander keek dan ook enigszins verbaasd op toen ik na afloop plotseling als koning inclusief Kingbas kroon de zaal kwam binnenlopen. Het bericht dat er over een maand een huwelijk op de planning stond zorgde voor wat verheldering.
Over de rest van de avond kan ik zeggen: what happened in Delft, stays in Delft. En ik had een behoorlijk hoge K-factor nodig om de avond winnend af te sluiten. Mijn complimenten voor Ralph Inbar en zijn secondanten, die het koninklijke programma zeer origineel en leuk in elkaar gezet hebben!

DSC Delft (2238) EGGERT Purmerend (2230) 5 - 5
1. Lisa Hortensius (2174) - IM Piet Peelen (2303) 0 - 1
2. GM Stewart Haslinger (2497) - FM Pieter Hopman (2354) 1 - 0
3. Talitha Munnik (1970) - IM Demre Kerigan (2392) 0 - 1
4. IM Chiel van Oosterom (2366) - Enrico Blees (2230) 0 - 1
5. Sten Goes (2257) - Yong Hoon de Rover (2274) 0 - 1
6. FM Matthieu Freeke (2357) - Giel Spaans (2176) 1 - 0
7. IM Joost Michielsen (2395) - Nicky Law (2217) 1 - 0
8. Martine Middelveld (2103) - Lucas van Mil (2072) ½ - ½
9. Sebastiaan Smits (2168) - Anton Bakels (2064) 1 - 0
10. Jan-Pieter Vos (2094) Wim Luberti (2219) ½ - ½

Onderwerp: DSC1-Purmerend
Sebastiaan

Antwoorden: 2
Bekeken: 14978

DSC1-Purmerend 20-03-2016 09:44 Forum: Externe competitie

Een externe wedstrijd van DSC1 is simpel samen te vatten. Er worden 10 partijen gespeeld op 64 velden en aan het einde staat het 5-5...

Op 19 maart stond de zevende ronde op het programma. Een thuiswedstrijd tegen EGGERT Purmerend. De opstelling was meer dan een week van tevoren al gereed en tot tevredenheid van de teamleiders bleef deze tot op de wedstrijddag intact. Deze ronde betekende ook het debuut van Stewart Haslinger. Ons OGD Prinsenstad weekendtoernooi was al enkele keren bij hem goed in de smaak gevallen. Van het een kwam het ander en zaterdag speelde hij zijn eerste wedstrijd voor DSC1. Stewart bekroonde zijn debuut met een snelle winst op bord 2.

Het beloofde een gewone DSC1 zaterdag te worden. Maar toen mijn broer Benjamin na een uurtje onverwacht met een Ralph Inbar grijns op zijn gezicht binnen kwam lopen, wist ik hoe laat het was. Meer hierover later.

Terug naar de 10 partijen. Talitha op bord 3 was als eerste klaar. Ze speelde met zwart naar eigen zeggen een dubieuze zesde zet die een tempo koste. Als gevolg hiervan kon ze eigenlijk alleen hopen dat wit dit tempo zou verspelen, maar Kerigan speelde nauwkeurig en hield de zwarte koning in het midden. Toen Talitha toch tot rokade besloot - andere opties waren er ook niet - kon ze zes zetten later opgeven.

Hierna volgde een geruisloze winst van onze debutant Stewart. Tegenstander Hopman decentraliseerde zijn paarden op jacht naar de witte a-pion, welke door Stewart werd geofferd ten gunste van een grote ontwikkelingsvoorsprong. Vervolgens won hij vrijwel geforceerd een pion terug met behoud van centrale dominantie, waardoor hij een mooie aanval kon opzetten. De slotstelling is zeker de moeite waard en zou zoals gezegd niet misstaan op een postzegel. Zie ook hieronder.



Chiel had ondertussen niet de juiste opstelling voor zijn stukken kunnen vinden tegen Enrico Blees. Een verschil in activiteit bouwde zich op, waardoor de aanval die laatgenoemde plaatste uiteindelijk niet te stoppen was.

De score werd weer gelijkgetrokken door Matthieu, die voorspellende gaven bleek te hebben. Hij was de ochtend namelijk wakker geworden met het idee dat hij vast een Grünfeld op het bord zou krijgen. Op weg naar Delft nam hij zich voor geen risico’s te nemen en een zo lang mogelijke partij te spelen. Toen de Grünfeld ook daadwerkelijk op het bord kwam, koos Matthieu voor het solide 3. g3. Zwart speelde alsnog d5 en sloeg met de dame op d5. Matthieu besteedde relatief veel tijd aan het vinden van een weerlegging, maar dit viel tegen. Na 20 zetten hij nog 18 minuten over, maar gelukkig ook een stelling waarmee hij wel raad wist. Dit resulteerde uiteindelijk in een punt.


Joost kreeg een scherpe opening op het bord die hij lang geleden goed bestudeerd heeft. Toen zijn tegenstander een ongebruikelijke zet speelde was hij te nonchalant en kwam hij in een slecht eindspel terecht. De witspeler had inmiddels wel al bijna al zijn tijd verbruikt. In tijdnood zette hij zijn stukken onhandig neer, waarna Joost een stuk won. Dit bleek nog allerminst duidelijk te zijn, maar nadat zijn tegenstander de weg naar remise miste kwam hij langzaam maar zeker los en trok de partij naar zich toe. Een belangrijk punt voor het team, maar ook voor Joost zelf, die hiermee boven de 2400 zal komen en en-passant de bijbehorende k-factor 10 veilig stelt. Een mooie mijlpaal!

Sten had met zwart een prettig positioneel voordeel in de Najdorf tegen Yong Hoon de Rover. Zwart had een sterk paard op e5 staan en de witte stukken waren gebonden aan de verdediging van de zwakke h2 pion. Bovendien had Sten ook nog eens 40 minuten voordeel op de klok. Hij begon langzaam maar zeker het voordeel uit te buiten, maar het koste hem erg veel tijd om de goede zetten te vinden. Zijn tijdsindeling tijdens de partij leidde ertoe dat Sten in grote problemen kwam na een sterk kwaliteitsoffer van mijn tegenstander. Niet lang daarna kon hij opgeven.

Ikzelf kreeg met zwart een variant tegen waarvan ik al twee keer eerder had bedacht dat ik die nog eens moest nakijken. Altijd fijn zulke déjà vu’s . Desalniettemin kreeg ik een prettige drukstelling en spel tegen wits koning. Zoals gebruikelijk investeerde ik echter zeeën van tijd voor elke zet, waardoor ik na 20 zetten nog maar minder dan tien minuten had. In mijn tijdnood sloeg ik een remiseaanbod af (na een korte blik uitgewisseld te hebben met de teamleider, jawel!), maar vervolgens probeerde ik de zaken te veel te forceren. Ik besloot een toren in te laten staan om met drie units richting zijn koning te gaan, uiterst speculatief. Het pakte echter goed uit, mijn tegenstander miste de beste verdediging en gaf een stuk terug waarbij ik toch aanval behield. Dit leverde nog meer materiaal op en uiteindelijk ook de partij.

De tussenstand was nu 4-3 in ons voordeel, met JP, Lisa (uiteraard) en Martine nog bezig. JP voelde zich eigenlijk te ziek om te spelen. Dat heeft de hele zaal kunnen merken, waarvoor hij via deze weg zijn excuses wil aanbieden. Ik vond het echter een klasse dat hij er was en er ook nog eens vol voor ging in zijn partij. Ondertussen was JP bezig een remiseachtig toreneindspel met een pion meer uit te melken. De tegenstander verdedigde stug en was zelfs niet onder de indruk van JP’s imponerende hoestkannonades. De partij eindigde dan ook in remise.

Lisa heeft dit seizoen duidelijk de meeste vlieguren op de teller staan. Ook dit keer was het weer een lange partij. Ze deed met zwart al vrij vroeg in de partij een onhandige zet, waardoor ze in de opening 2 tempi verloor. Dit zorgde ervoor dat ze de rest van de partij achter de feiten aanliep en Piet Peelen speelde het eindspel goed uit.

Direct hierna kwam het goede nieuws dat Martine het laatste halfje voor de 5-5 binnengesleept had. Ze speelde met wit tegen Lucas van Mil en de opening ging niet helemaal zoals gepland. Door enkele mindere zetten kon ze de rest van de middag tegen een slechtere stelling aankijken. De tegenstander pakte gelukkig niet helemaal door en hierdoor Martine wist een iets mindere, maar houdbare stelling te bereiken. Helaas kwam er toen weer een mindere zet uit en was ze genoodzaakt om in een eindspel met een pion minder wederom in de keepmodus te gaan. Hier slaagde ze in!
En zo kon de vijfde 5-5 in zeven rondes op het scorebord genoteerd worden. Een resultaat waar we tevreden mee mogen zijn, aangezien we nu zo goed als veilig zijn.

Hiermee was de dag nog niet op zijn einde. Onze Ralph Inbar had namelijk nog een verrassing in petto. Ik werd verrast met een kostuum dat ik de rest van de avond mocht aantrekken in het kader van een vrijgezellenavond met het team. De tegenstander keek dan ook enigszins verbaasd op toen ik na afloop plotseling als koning inclusief Kingbas kroon de zaal kwam binnenlopen. Het bericht dat er over een maand een huwelijk op de planning stond zorgde voor wat verheldering.
Over de rest van de avond kan ik zeggen: what happened in Delft, stays in Delft. En ik had een behoorlijk hoge K-factor nodig om de avond winnend af te sluiten. Mijn complimenten voor Ralph Inbar en zijn secondanten, die het koninklijke programma zeer origineel en leuk in elkaar gezet hebben!

DSC Delft (2238) EGGERT Purmerend (2230) 5 - 5
1. Lisa Hortensius (2174) - IM Piet Peelen (2303) 0 - 1
2. GM Stewart Haslinger (2497) - FM Pieter Hopman (2354) 1 - 0
3. Talitha Munnik (1970) - IM Demre Kerigan (2392) 0 - 1
4. IM Chiel van Oosterom (2366) - Enrico Blees (2230) 0 - 1
5. Sten Goes (2257) - Yong Hoon de Rover (2274) 0 - 1
6. FM Matthieu Freeke (2357) - Giel Spaans (2176) 1 - 0
7. IM Joost Michielsen (2395) - Nicky Law (2217) 1 - 0
8. Martine Middelveld (2103) - Lucas van Mil (2072) ½ - ½
9. Sebastiaan Smits (2168) - Anton Bakels (2064) 1 - 0
10. Jan-Pieter Vos (2094) Wim Luberti (2219) ½ - ½

Onderwerp: DSC1 laat opnieuw matchpunten liggen
Sebastiaan

Antwoorden: 2
Bekeken: 13741

29-11-2011 20:20 Forum: Seizoen 2011-2012

Het beknopte verslag van de tegenstander, met als mooie titel: 'Vianen/DVP houdt het hoofd koel tegen Delftse dames'.

Quote

Afkomstig van Toon van Lanen

Verslag schaakwedstrijd Vianen/DVP - DSC Delft

In de derde ronde van de KNSB klasse 2D heeft DVP goede zaken gedaan. De thuiswedstrijd tegen het gelijkwaardig geachte DSC uit Delft werd in winst omgezet. Het Delftse team bestaat maar liefst voor de helft uit vrouwelijke speelsters die allen tot de damestop van Nederland behoren.

Ivo Stork produceerde met zwart aan bord 7 direct na de opening enkele mindere zetten en liep al snel tegen een nederlaag op. Reiner Odendahl speelde met wit aan bord 2 en stelde direct na de opening in een benauwde stelling remise voor dat door zijn tegenstander werd aangenomen.

Dennis Kerstens trok met wit aan bord 4 de zaak weer overtuigend gelijk. In een Siciliaanse opening met 3.Lb5 wist hij een goede positie te bereiken die professioneel in winst werd omgezet. Ornett Stork speelde met zwart aan bord 1. Vanuit de opening verraste hij zijn tegenstander met een paardoffer. Er volgde een gecompliceerde partij en zijn tegenstander wist een goede verdediging achter het bord te vinden waardoor de tweede verlies partij voor DVP genoteerd kon worden.

Ulrich Dresen wist met zwart ternauwernood remise te bereiken aan bord 3 tegen een van de Delftse damestalenten. Toen Mark Agterberg met wit aan bord 8 een verdienstelijke winst scoorde was de tussenstand 3-3. Na 2 remises de eerste winst voor Agterberg die dit jaar DVP is komen versterken.

Ulrich Perschke had een benauwde opening meegemaakt en met kunst en vliegwerk wist hij met wit aan bord 6 de zaak in evenwicht te houden. Door nauwkeurig spel kwam hij 2 pionnen voor en winst leek slechts een kwestie van tijd. Echter de vijandelijke koning was er snel bij en remise was een feit.

Met 3.5-3.5 op het scorebord kon Toon van Lanen met zwart aan bord 5 de beslissing maken deze middag. Vanuit een Skandinavische opening had van Lanen een gelijke stelling bereikt. In het middenspel wist hij 2 paarden tegen een toren te winnen. Echter wit beschikte over een gevaarlijke vrije a-pion die de paarden verlamden. Met bijna alle tijd gebruikt bleek van Lanen over betere zenuwen te beschikken dan zijn tegenstandster in het eindspel en kon de middag met volle winst worden afgesloten. Met 5 matchpunten uit 3 wedstrijden deelt DVP de tweede plaats met 2 andere teams.


edit: Verslag gekopieerd

Onderwerp: DSC1 op Twitter
Sebastiaan

Antwoorden: 15
Bekeken: 17554

10-01-2011 20:47 Forum: Seizoen 2010-2011

Wat ook zou kunnen is op de DSC site aan de rechterkant een klein overzichtje te laten zien met de laatste DSC tweets.
Wordt steeds vaker gedaan op websites en het is wat makkelijker toegankelijk voor niet-twitteraars.

Zie voor een voorbeeldje:
www.alinalami.com

Onderwerp: DSC1 neemt 2 punten mee uit Helmond
Sebastiaan

Antwoorden: 9
Bekeken: 20411

10-01-2011 20:46 Forum: Seizoen 2010-2011

Joram, zoals verwacht is je broodtrommel vol groente in Helmond niet onopgemerkt gebleven. Prodent

Overzicht van 1 tot 8 van 8 resultaten

Powered by Burning Board Lite 1.0.1 © 2001-2004 WoltLab GmbH Nedstat Basic - Gratis web site statistieken. Eigen homepage website teller