18-05-2021 13:53

Forum: Algemeen [DSC]

Wat een gemis.. Ook voor mij zijn de al veel gezegde woorden over Arno herkenbaar. Bij het 'wie is er al aanwezig'-inventarisatierondje bovenaan de DSC-trap begroette zijn gezicht je altijd. Warm, vriendelijk, behulpzaam, geïnteresseerd, serieus en positief. Een heel mooi persoon. Heel veel sterkte gewenst aan alle naasten!

DSC-K2 naar drie 14-05-2019 23:46

Forum: Externe competitie

“Een uitgelezen mogelijkheid om in ronde 9 voor het eerst dit seizoen eens echt te knallen!” Met deze zin sloten we het vorige verslag af, want winst afgelopen zaterdag zou immers handhaving betekenen. Ook tegen Santpoort zat het er helaas niet in waardoor het tweede team volgend seizoen zal terugkeren in de derde klasse.

Watskebeurt?

Na de eerste ronde schreef onze tegenstander Schaakmat Westland: “DSC2 is zo’n team dat voor het kampioenschap kan strijden. Dat lieten ze zien door een stevige overwinning op ons te boeken met 5,5-2,5.” Het begon zo goed…

In ronde 2 volgde een nog stevigere overwinning, maar dan voor de tegenstander en uiteindelijke kampioen, LSG 2. We werden opgerold met 7,5-0,5 wat overigens wel ons leukste verslag van het seizoen opleverde dus ga dit vooral lezen, mocht je dat nog niet hebben gedaan: DSC2 heeft fijne schaakdag in Leiden.

Of we in de derde ronde waren hersteld van de klap mag u zelf beoordelen. Een gelijkspel tegen Zukertort Amstelveen 2 was het resultaat. Maar toen… Waar er met drie matchpunten in drie wedstrijden nog niks aan de hand was, was het dat wel met drie matchpunten in zeven wedstrijden. We sloten 2018 af met verliezen tegen De Wijker Toren (ronde 4) en DD (ronde 5). En hoewel we ons inmiddels in de degradatiezone bevonden, hadden we er nog alle vertrouwen in.

Minder vertrouwen was er in het verslag van de zesde ronde, dat nooit door de keuring is gekomen (hiervoor onze excuses). In een notendop: Oegstgeest was niet onder de indruk van onze tactische opstelling, genaamd “dubbel dame-offer”. We verloren de wedstrijd met 2-6, wat uiteindelijk ook tot onze degradatie heeft geleid.

Hoewel we de zevende ronde ook verloren tegen Messemaker 1847, waren onze kansen toen nog niet verkeken vanwege voor ons gunstige uitslagen bij mede-degradatiekandidaten. Door in de achtste ronde te winnen van S. Landau hadden we het tot het laatst in eigen hand.

Winnen dus van Santpoort was de opdracht. Op papier waren we gemiddeld 18 ratingpunten sterker; in matchpunten de helft zwakker. Van beide kanten geen creatieve opstellingen waardoor we op alle borden redelijk aan elkaar gewaagd waren. Zo ook geen hele gekke uitslag, 5-3, maar wel voor de verkeerde.

En waar het dan is misgegaan? Op Bram na zijn we dit seizoen allemaal in de min geëindigd. Ik weet niet hoeveel ratingpunten we in totaal hebben verloren, maar het zijn er veel. Er zijn echter alweer plannen gesmeed om deze in 2019-2020 knallend terug te winnen à la vorig seizoen. Van kampioen naar loser naar kampioen.

Kampioen DSC 2 wint laatste wedstrijd met 5-3 23-04-2018 22:12

Forum: Externe competitie

Kampioen DSC2 heeft de laatste wedstrijd met 5-3 gewonnen; met 17 matchpunten heeft het team in de eindstand liefst 5 punten voorsprong op de nummer 2.

En daarmee kijk ik als trotse teamleider terug op een succesvol seizoen :-)

Afijn, dan ben je na ronde 8 al kampioen en is het op de dag van die laatste ronde heerlijk weer. Sten, die het met zijn reis door Europa goed heeft bekeken, maakte zich enige zorgen om onze motivatie en wenste ons succes gevolgd door een “Hou de eer hoog!”

Wat JP daaronder verstaat, duurde niet langer dan 11 zetten: “De combinatie brakjes na een avond plezier/vakantie inkopen moeten doen/lekker weer/al kampioen zijn was een mooie aanleiding de witte stukken te benutten voor een snelle remise. De rest had het vooraf gehad over 8 snelle remises, maar uiteindelijk deed een goed voorbeeld niet goed volgen!”

Achteraf had ik ook beter een snel remiseaanbod kunnen doen, dan had ik mogelijk meer resultaat geboekt dan de nul die ik nu mocht bijschrijven. Echter wel na een leuke partij met veel mogelijkheden en tactische trucjes. In tijdnood ontweek ik een variant waarin ik dacht materiaal te verliezen. Echter zag ik over het hoofd dat ik dan de witte dame in had kunnen sluiten. Helaas niet gezien en het alternatief waarvoor ik koos, verloor vrij direct.

In de analyseruimte bereikte mij niet al te lang daarna het bericht dat we 3,5-0,5 voor stonden. Punten waren er voor Martine, Onno en Sebas.

Martine: “Mijn tegenstander Gerard van den Berg speelde met zwart het Hollands. Ik wist niet precies welk plan te spelen. Na twee zetten het ene plan gevolgd te hebben, stapte ik daarna over op een ander plan. Daardoor was ik te langzaam. Gerard kon snel een koningsaanval opzetten (ik vond het er erg eng uitzien; de engine blijft er rustig onder en geeft ongeveer een gelijke waardering), maar profiteerde niet optimaal. Hij koos voor een variant met pionwinst, maar had wat onderschat hoe snel mijn stukken actief konden worden. In het eindspel won ik snel de pion terug met een zeer goede stelling. Niet veel later won ik.”

Bij Onno ging er veel tijd verloren in de opening. “Na pakweg 15 zetten was reeds bijna 3 uur verstreken. Mijn tegenstander zette ik al snel onder druk. Hij had het beter kunnen doen, door mij een pion te laten winnen en voor meer spel te gaan. Hij koos voor een slechte pionnenstructuur. Mijn stukken kwamen de zwarte stelling binnen en snel daarna won ik materiaal en de partij.”

Sebas mocht aantreden tegen oude bekende Bob Jansen. “Bob en ik hebben vroeger de nodige robbertjes uitgevochten bij de Brabantse PK Jeugd en dat waren altijd partijen met veel dynamiek. Deze traditie werd nu ook voortgezet. Ik kwam met zwart in een variant die ik toevallig onlangs nagekeken had. Wit heeft wat ruimteoverwicht in een Franse structuur, maar mist de zwartveldige loper wat mij redelijk comfortabel spel geeft. In het middenspel gooide Bob de knuppel in het hoenderhok en stoomde met zijn pionnen door naar f5 en e6. De stelling was echter in dynamisch evenwicht, maar door een kleine onnauwkeurigheid van Bob kwam zijn paard op e6 in een eeuwige penning. In wederzijdse tijdnood kon ik de druk verhogen, na een kleine combinatie ging het stuk op e6 verloren en won ik de partij.”

Remisekoning dit seizoen was Martin met vijf keer een gelijk spel: “Ik leek met zwart wel lekker uit de opening te komen. Mijn tegenstander koos vervolgens voor een ruil, waarbij een van zijn pionnen onder schot kwam. Helaas kon ik die pion net niet winnen; waarna mijn voordeel optisch (b)leek. Wit kwam steeds beter te staan met zijn loperpaar. Wit ruilde m.i. de verkeerde pionnen, strafte waarschijnlijk een blunder van mij niet af, en ruilde daarna ook dames, waarna een moeilijk te winnen eindspel LL vs LP resteerde. Ik kon zelf hooguit nog wachten en counteren, dus ik besloot remise aan te bieden.”

Voor het team betekende dit in ieder geval één matchpunt in the pocket. Resteerde nog de partijen van Bram en Joram.

Bram mocht aantreden tegen de sterkste speler van De Combinatie 1: “Na de opening, waarin mijn tegenstander Egbert Clevers een tijdelijk schijnoffer van een pion had gebracht, had ik een solide stelling met potentiële druk tegen een geïsoleerde pion. Hij zette z'n echter stukken echter erg handig neer en in het middenspel moest ik opeens naar tactische middelen grijpen om niet onder de voet gelopen te worden. Dat ging aanvankelijk best wel aardig en ik had genoeg reden om zijn remiseaanbod op zet 32 te weigeren, vooral omdat hij in ernstige tijdnood zat. Toen gaf ik echter een pion weg, en voor de tijdnoodfase miste ik tot overmaat van ramp de beste afwikkeling naar het toreneindspel. Ik had moeten gaan voor een eindspel met voor hem een dubbele f-pion en een h-pion en voor mij een g- en h-pion met elk nog een toren op het bord. In plaats daarvan kregen we hetzelfde eindspel met elk nog een a-pion en dat was uiteindelijk niet te verdedigen. Een verdiende nederlaag.”

Helaas ook een nul voor Bram, maar we hadden er alle vertrouwen in dat Joram met zijn tot dan 100% score de teamwinst zou binnen slepen. “Na een wat onbedachtzame opening kreeg wit een gevaarlijke aanvalsstelling waarin zwart toch ook wel behoorlijk wat verdedigingsmogelijkheden had. Hoewel niet foutloos zag ik toch wat meer wendingen van tevoren aankomen, waardoor ik een gezien het type stelling niet onbelangrijke tijdsvoorsprong kreeg. Ik slaagde erin af te wikkelen naar een eindspel met een kleine materiaalvoorsprong van kwaliteit tegen pion. Wit zou op zich aardige remisekansen moeten hebben aangezien alle pionnen op één vleugel stonden, maar het was voor beide partijen toch niet zo eenvoudig. In een vervolg met wederzijdse onnauwkeurigheden wist ik uiteindelijk mijn voordeeltje te verzilveren en zo het beslissende bordpunt binnen te halen.”

De overwinning maakte Joram de absolute topscorer in klasse 3F met 9 uit 9 en een tpr van 2483, waarvoor petje af! Nog een leuk feitje is dat geen van de spelers meer dan twee keer heeft verloren. Al met al een mooie teamprestatie, waarbij ook een thank you aan onze invallers en aan Henrik voor het regelen van de invallers! Tweede klasse here we come!!

12-10-2016 00:37

Forum: Externe competitie

Hoewel afgelopen zaterdag de tweede ronde was, was het het eerste optreden van Lisa en mij als teamleiders. Tijdens de eerste ronde genoten wij van het mooie Peru, waar ze overal schaakspellen verkopen en we zelfs schaakstukken decoratief op het dak van een statig gebouw hebben zien staan. Vergeleken met de achtereenvolgende uren die we daar regelmatig in de bus zaten, was de afstand tot Klimmen een kippeneindje ;-) Daar mochten we het opnemen tegen nogal wat emmetjes: een GM, drie IM’s en drie FM’s. Met onze eigen emmetjes in het midden hoopten Lisa en ik dat we de juiste tactische opstelling hadden bedacht.

Dat betekende dat ik zelf op bord 2 zat, waar ik met zwart mocht aantreden tegen Christian Braun. De partij duurde misschien net iets langer dan de heenreis. Een onnauwkeurigheid in de opening kostte me de partij. Wit had pionnen op d4 en e4 terwijl ik mijn pionnen op d6 en e6 hield. De onnauwkeurigheid zorgde ervoor dat ik geen d5 meer kon spelen, waardoor mijn tegenstander dit op een goed moment zelf kon doen. Hierna kon ik vrij snel opgeven.

David was er al snel om de score gelijk te trekken. Op bord 6 speelde hij met zwart tegen de jonge Ruud van Meegen. “In de Sveshnikov wil je altijd graag de zet ...f5 spelen, in sommige gevallen zelfs twee keer per partij. In de Benoni ligt dat wat genuanceerder en op het moment dat ik afgelopen zaterdag ...f5 speelde, had wit één kansrijke zet. Dit was echter ook zijn enige zet en toen hij die naliet was de partij snel voorbij.”

Vervolgens eindigden de partijen van Chiel en Joram vlak na elkaar. Chiel: “Vanuit de opening besloot ik een aanval met Dh4, Lh6 en Pg5 op te zetten. Deze was echter niet zo gevaarlijk, wat mijn tegenstander o.a. aantoonde door koelbloedig hxg6! terug te slaan waar ik eigenlijk hoopte dat een verzwakking van de pionnenstructuur noodzakelijk zou zijn. Ik kwam dus serieus in het nadeel, maar mijn tegenstander pakte niet direct door. Dit gaf me de gelegenheid om twee afzijdige stukken naar de koningsvleugel over te brengen en dat maakte een groot verschil: mijn aanval bleek daarna wel doorslaggevend.”

Ook Joram had een jong iemand tegenover zich, Valentin Buckels. Dat jeugdspelers snel spelen, klopte in dit geval. Joram raakte snel out of book en kwam in een ingewikkelde stelling terecht met een uur minder. Zwart hield een overwegende stelling over en pareerde de witte tegenkansen. Een regelmatige overwinning voor de tegenstander was het resultaat. Tussenstand: 2-2.

Dit was het moment waarop ik me een beetje zorgen begon te maken over het eindresultaat. Joost stond goed, Sebas slecht, Sten had een moeilijke stelling en voor de dames leek remise het hoogst haalbare.

Best case scenario was dus eigenlijk een gelijkspel en daarvoor was een overwinning van Joost noodzakelijk. Die volgde gelukkig snel: “Na een Engelse opening werden de dames snel geruild waarna ik iets minder stond. Ik verdedigde nauwkeurig waardoor het mijn tegenstander niet lukte om zijn voordeel uit te breiden. Na nog wat stukkenruil vond ik een pionoffer om de zaken te compliceren in de tijdnoodfase. Ondanks dat mijn tegenstander nog tien minuten had, raakte hij het spoor bijster waarna ik gewonnen kwam te staan. Na de tijdnoodfase speelde ik het goede idee in de verkeerde volgorde, waardoor mijn tegenstander nog kansen had kunnen krijgen. Toen hij dit miste, zette ik hem mat.

Sten met zwart op bord 8: “Mijn Da5 in het Samisch werd niet al te ambitieus beantwoord met Da4. Ik had weinig keus en ruilde de dames om dan in ieder geval zijn paard van c3 te deplaceren. Toen wit vervolgens lang rokeerde, kon ik met tempo snel een aantal pionnen op de damevleugel naar voren gooien. Dit zag er veelbelovend uit. Zeker omdat er van de witte aanval op de koningsvleugel nog geen enkele sprake was. Ik had mijn aanval echter totaal verkeerd ingeschat en wit had een aantal goede verdedigingsmechanismes tot zijn beschikking die ik niet had gezien. De damevleugel werd vakkundig dicht geschoven door de witspeler en hij opende de aanval op de koningsvleugel. Toen het mij te heet onder de voeten werd, heb ik snel mijn koning geëvacueerd. Dit bleek nog net op tijd te zijn, want ik kon kort daarna de hele koningsvleugel afruilen. Hierdoor bleef een totaal gelijke stelling over, waarin de vrede al snel getekend werd.”

Sebas hield het nog aardig lang vol op bord 1: “Tegen GM Hausrath had ik in een rustige opening moeten blijven manoeuvreren. In plaats daarvan koos ik voor een ambitieuzer plan op de koningsvleugel. Dit gaf hem de mogelijkheid om sneller spel te krijgen op de damevleugel. Toen ik vervolgens een zetvolgorde verkeerd inschatte, belandde ik in een eindspel met een pion minder dat technisch verloren was. Dit speelde hij netjes uit.”

Martine speelde met zwart tegen Henk Temmink. Volgens mij is de opening die ze op het bord kreeg haar goed bekend met zowel wit als zwart. De stelling is nooit echt uit evenwicht geweest. Hooguit was de kans op een fout in het eindspel voor Martine iets groter, maar ze speelde het goed met als gevolg een remise. Dit bracht de stand op 4-4.

Achteraf had ik me misschien minder zorgen hoeven maken om het eindspel van Smaranda, maar bij Lisa was dit zeker niet het geval. Smaranda was als eerste van de twee klaar en liet ons blijven hopen op een gelijkspel. “Na een Franse opening was ik tevreden met mijn mooie paard op e5. Mijn tegenstander brak de stelling open met g5 en kwam goed te staan. Het eindspel maakte ik redelijk soepel remise.”

Lisa heeft vaak genoeg bewezen dat ze een eindspel kan keepen alleen is dit lang niet altijd tegen een IM. Ze stond achter in tijd maar wit begon steeds langer na te denken met een niet al te zelfverzekerde blik. De stelling was slecht voor Lisa, maar haar tegenstander leek het juiste plan niet te gaan vinden. Lisa over haar partij: “Ik kwam prima uit de opening. Ik koos na dameruil het verkeerde plan door mijn loper terug te trekken en mijn pionnen op de kleur van mijn loper te zetten. Toen de torens ook geruild werden, hield ik met allebei loper en paard en vijf pionnen een heel slecht eindspel over omdat mijn stukken heel passief stonden. Ik kon alleen maar verdedigen en gelukkig lukte het hem niet om de winst te vinden. Met drie keer dezelfde stelling kon ik remise claimen.” Opluchtinggg.

En zo zetten we onze 5-5 reeks weer voort! Met twee matchpunten voor het tweede team en zelf één matchpunt zijn we zeker niet voor niks naar het zuiden van Limburg gereden. Lisa en ik zijn al aan het broeden op de volgende tactische opstelling :-)

DSC1 speelt gelijk tegen sterk Voerendaal 08-10-2016 23:59

Forum: Externe competitie

Hoewel afgelopen zaterdag de tweede ronde was, was het het eerste optreden van Lisa en mij als teamleiders. Tijdens de eerste ronde genoten wij van het mooie Peru, waar ze overal schaakspellen verkopen en we zelfs schaakstukken decoratief op het dak van een statig gebouw hebben zien staan. Vergeleken met de achtereenvolgende uren die we daar regelmatig in de bus zaten, was de afstand tot Klimmen een kippeneindje ;-) Daar mochten we het opnemen tegen nogal wat emmetjes: een GM, drie IM’s en drie FM’s. Met onze eigen emmetjes in het midden hoopten Lisa en ik dat we de juiste tactische opstelling hadden bedacht.

Dat betekende dat ik zelf op bord 2 zat, waar ik met zwart mocht aantreden tegen Christian Braun. De partij duurde misschien net iets langer dan de heenreis. Een onnauwkeurigheid in de opening kostte me de partij. Wit had pionnen op d4 en e4 terwijl ik mijn pionnen op d6 en e6 hield. De onnauwkeurigheid zorgde ervoor dat ik geen d5 meer kon spelen, waardoor mijn tegenstander dit op een goed moment zelf kon doen. Hierna kon ik vrij snel opgeven.

David was er al snel om de score gelijk te trekken. Op bord 6 speelde hij met zwart tegen de jonge Ruud van Meegen. “In de Sveshnikov wil je altijd graag de zet ...f5 spelen, in sommige gevallen zelfs twee keer per partij. In de Benoni ligt dat wat genuanceerder en op het moment dat ik afgelopen zaterdag ...f5 speelde, had wit één kansrijke zet. Dit was echter ook zijn enige zet en toen hij die naliet was de partij snel voorbij.”

Vervolgens eindigden de partijen van Chiel en Joram vlak na elkaar. Chiel: “Vanuit de opening besloot ik een aanval met Dh4, Lh6 en Pg5 op te zetten. Deze was echter niet zo gevaarlijk, wat mijn tegenstander o.a. aantoonde door koelbloedig hxg6! terug te slaan waar ik eigenlijk hoopte dat een verzwakking van de pionnenstructuur noodzakelijk zou zijn. Ik kwam dus serieus in het nadeel, maar mijn tegenstander pakte niet direct door. Dit gaf me de gelegenheid om twee afzijdige stukken naar de koningsvleugel over te brengen en dat maakte een groot verschil: mijn aanval bleek daarna wel doorslaggevend.”

Ook Joram had een jong iemand tegenover zich, Valentin Buckels. Dat jeugdspelers snel spelen, klopte in dit geval. Joram raakte snel out of book en kwam in een ingewikkelde stelling terecht met een uur minder. Zwart hield een overwegende stelling over en pareerde de witte tegenkansen. Een regelmatige overwinning voor de tegenstander was het resultaat. Tussenstand: 2-2.

Dit was het moment waarop ik me een beetje zorgen begon te maken over het eindresultaat. Joost stond goed, Sebas slecht, Sten had een moeilijke stelling en voor de dames leek remise het hoogst haalbare.

Best case scenario was dus eigenlijk een gelijkspel en daarvoor was een overwinning van Joost noodzakelijk. Die volgde gelukkig snel: “Na een Engelse opening werden de dames snel geruild waarna ik iets minder stond. Ik verdedigde nauwkeurig waardoor het mijn tegenstander niet lukte om zijn voordeel uit te breiden. Na nog wat stukkenruil vond ik een pionoffer om de zaken te compliceren in de tijdnoodfase. Ondanks dat mijn tegenstander nog tien minuten had, raakte hij het spoor bijster waarna ik gewonnen kwam te staan. Na de tijdnoodfase speelde ik het goede idee in de verkeerde volgorde, waardoor mijn tegenstander nog kansen had kunnen krijgen. Toen hij dit miste, zette ik hem mat.

Sten met zwart op bord 8: “Mijn Da5 in het Samisch werd niet al te ambitieus beantwoord met Da4. Ik had weinig keus en ruilde de dames om dan in ieder geval zijn paard van c3 te deplaceren. Toen wit vervolgens lang rokeerde, kon ik met tempo snel een aantal pionnen op de damevleugel naar voren gooien. Dit zag er veelbelovend uit. Zeker omdat er van de witte aanval op de koningsvleugel nog geen enkele sprake was. Ik had mijn aanval echter totaal verkeerd ingeschat en wit had een aantal goede verdedigingsmechanismes tot zijn beschikking die ik niet had gezien. De damevleugel werd vakkundig dicht geschoven door de witspeler en hij opende de aanval op de koningsvleugel. Toen het mij te heet onder de voeten werd, heb ik snel mijn koning geëvacueerd. Dit bleek nog net op tijd te zijn, want ik kon kort daarna de hele koningsvleugel afruilen. Hierdoor bleef een totaal gelijke stelling over, waarin de vrede al snel getekend werd.”

Sebas hield het nog aardig lang vol op bord 1: “Tegen GM Hausrath had ik in een rustige opening moeten blijven manoeuvreren. In plaats daarvan koos ik voor een ambitieuzer plan op de koningsvleugel. Dit gaf hem de mogelijkheid om sneller spel te krijgen op de damevleugel. Toen ik vervolgens een zetvolgorde verkeerd inschatte, belandde ik in een eindspel met een pion minder dat technisch verloren was. Dit speelde hij netjes uit.”

Martine speelde met zwart tegen Henk Temmink. Volgens mij is de opening die ze op het bord kreeg haar goed bekend met zowel wit als zwart. De stelling is nooit echt uit evenwicht geweest. Hooguit was de kans op een fout in het eindspel voor Martine iets groter, maar ze speelde het goed met als gevolg een remise. Dit bracht de stand op 4-4.

Achteraf had ik me misschien minder zorgen hoeven maken om het eindspel van Smaranda, maar bij Lisa was dit zeker niet het geval. Smaranda was als eerste van de twee klaar en liet ons blijven hopen op een gelijkspel. “Na een Franse opening was ik tevreden met mijn mooie paard op e5. Mijn tegenstander brak de stelling open met g5 en kwam goed te staan. Het eindspel maakte ik redelijk soepel remise.”

Lisa heeft vaak genoeg bewezen dat ze een eindspel kan keepen alleen is dit lang niet altijd tegen een IM. Ze stond achter in tijd maar wit begon steeds langer na te denken met een niet al te zelfverzekerde blik. De stelling was slecht voor Lisa, maar haar tegenstander leek het juiste plan niet te gaan vinden. Lisa over haar partij: “Ik kwam prima uit de opening. Ik koos na dameruil het verkeerde plan door mijn loper terug te trekken en mijn pionnen op de kleur van mijn loper te zetten. Toen de torens ook geruild werden, hield ik met allebei loper en paard en vijf pionnen een heel slecht eindspel over omdat mijn stukken heel passief stonden. Ik kon alleen maar verdedigen en gelukkig lukte het hem niet om de winst te vinden. Met drie keer dezelfde stelling kon ik remise claimen.” Opluchtinggg.

En zo zetten we onze 5-5 reeks weer voort! Met twee matchpunten voor het tweede team en zelf één matchpunt zijn we zeker niet voor niks naar het zuiden van Limburg gereden. Lisa en ik zijn al aan het broeden op de volgende tactische opstelling :-)

DSC1 speelt opnieuw gelijk 13-10-2015 01:03

Forum: Externe competitie

De uitdaging voor DSC1 begon zaterdag met Nijmegen als locatie en begintijd 12:00 uur. Dat we bij aanvang met acht man present waren, was niet heel verrassend. Gelukkig schoof Matthieu niet veel later naast mij aan, waarna het wachten was op Joost. Die zat nog in zijn voorbereiding en had eerst een bezoek gebracht aan de oude speelzaal van UVS, alvorens ook hij achter het bord plaatsnam. We hebben het hier wel over de heren die als eersten een punt scoorden, maar daarover later meer.

Omdat JP en Joram andere verplichtingen hadden, viel Benjamin in op bord 2 en Martin op bord 6 - waarvoor onze dank! Martin kende naar eigen zeggen de opening niet zo goed, maar kon met planmatig spel een gelijke stelling bereiken tegen Dennis Arts. Martin probeerde de stelling te openen, maar zag vervolgens spoken en was bang zijn loperpaar op te geven. In plaats van het voortzetten van zijn ontwikkeling en het uitvoeren van zijn plan, besloot hij een pion te snacken. Dit had hij beter niet kunnen doen, gezien het grote voordeel dat wit hierna kreeg. Martin reageerde niet goed op een aanval van wit en moest midden op het bord zijn koning neerleggen (zie ook zijn analyse bij reacties).

Ook voor Matthieu zijn partij verwijs ik jullie graag naar de reacties. Zoals altijd goed op de hoogte van de theorie wist hij volgens mij redelijk soepel de score op 1-1 te brengen met een overwinning op Hans Klip.

Hierna speelde Chiel remise, verloor Ben en won Joost - alleen in welke volgorde precies moet ik jullie verschuldigd blijven.

De partij tussen Chiel en Joost Retera is volgens mij nooit uit balans geweest. Wel was het voor beide partijen oppassen met een redelijk open koningsstelling, ongelijke kleur lopers en de dames nog op het bord. Met gevaar voor eigen risico brak Chiel de koningsvleugel verder open met een pionoffer. Als hij echter nog wat wilde ondernemen, zou hij zelf mat gaan en dus was eeuwig schaak het resultaat.

Benjamin kreeg een gesloten middenspel op het bord waarin Paul Span met behulp van een pionoffer activiteit op de damevleugel probeerde te krijgen. Bij nauwkeurig spel van zwart had dit uiteindelijk maximaal het terugwinnen van een pion en een gelijke stelling kunnen opleveren. Onder tijdsdruk werd echter niet altijd de beste voortzetting gevonden, waardoor wit meerdere pionnen buit maakte en er voor Benjamin een verloren eindspel overbleef.

Joost deed in de opening een theoretisch bekend pionoffer. Zijn tegenstander Maarten Solleveld gaf de pion terug om zijn stukken te kunnen bevrijden, maar ging direct daarna de fout in. Dit resulteerde in een pluspion voor Joost, een voordeel dat hij niet meer uit handen gaf. Tussenstand: 2,5-2,5.

Wie beweert dat er betere momenten zijn voor Lisa om ziek te worden, heeft het mis. Alsof haar grote doorzettings- en uithoudingsvermogen nog eens vertweevoudigd wordt. Tegen Roy van den Hatert speelde ze in de opening een andere volgorde van zetten, waar hij gelijk gebruik van dacht te maken door zijn dame te activeren. Die dame bleek echter kwetsbaarder dan gedacht en om insluiten te voorkomen, moest hij een pion geven. Zwart koos voor een eindspel met ongelijke lopers en torens maar nadat Lisa nog een pion had gewonnen, bleek dit eindspel makkelijk gewonnen.

Martine en Talitha gaven de punten relatief makkelijk cadeau aan respectievelijk Anton van Rijn en Jaap Houben. Lange tijd was er voor beide dames weinig aan de hand, Martine stond geloof ik zelfs erg goed, maar daarna kwamen we allebei in een eindspel terecht wat niet meer te verdedigen viel. Zelf kon ik op twee manieren een stuk terugslaan waarbij ik had moeten kiezen voor de stelling waarin ik in een penning terecht kon komen, wat in de analyse niet erg bleek te zijn. De afwikkeling die ik koos, kostte me direct een belangrijke pion en de partij.

Inmiddels was de tussenstand 3,5-4,5 en had Jaap Amesz geclaimd in zijn partij tegen Sebas. Sebas kwam in de opening met een tijdelijk pionoffer dat ontwikkelingsvoorsprong en activiteit opleverde. Hierna kon hij afwikkelen naar een dubbeltoreneindspel waarin de koning van zijn tegenstander nog gevaarlijk in het midden stond en Sebas de pion met behoud van activiteit kon terugwinnen. Toen hij herhaling van zetten deed om de tijdcontrole te halen, claimde zijn tegenstander drie keer dezelfde stelling. Na reconstructie bleek dit onterecht en kon er worden doorgespeeld. Na zet 40 tijd voor Sebas om de stelling goed door te rekenen en wit in een matnet te laten lopen. Op de website van UVS lees je in het pleidooi van toffe Jaap onder andere hoe Sebas hem tot het inzicht heeft gebracht naar de sportschool te gaan. Een partijanalyse vind je er ook.

Met 4,5-4,5 was onze hoop gevestigd op Sten. Hij kwam erg goed uit de opening tegen Guido van Mierlo: één pion voor, loper tegen paard en een betere pionnenstructuur. Niets leek een overwinning nog in de weg te staan. Nadat alle stukken waren geruild, bleef er een eindspel over waarin Sten een loper + vier pionnen tegen paard + drie pionnen had. Dit leek extra gunstig omdat de zwarte pionnen keurig aaneengesloten waren (e7, f7, g6, h7) in tegenstelling tot die van de tegenstander die pionnen had staan op e2, e3 en g3). Er werd echter taai verdedigd en telkens werden er vervelende zetjes gevonden met het paard. Na anderhalf uur druk uitoefenen, moest Sten dan toch berusten in remise.

Met allebei een matchpunt werd er na afloop door de teams gegeten in hetzelfde restaurant. Een voordeel van om 12:00 uur beginnen, is dat er daarna nog genoeg tijd was voor een drankje in één van de gezellige cafés waar de battles op het schaakbord nog even door gingen.

edit: Ik heb het verslag toegevoegd aan het nieuwsbericht, Talitha, dank. RT

DSC1 wint in Enschede van SG Max Euwe 1 21-03-2015 20:20

Forum: Externe competitie

DSC1 heeft de wedstrijd in Enschede tegen SG Max Euwe 1 met 6,5-3,5 gewonnen. Daarmee wordt met nog twee ronden te spelen de gedeelde koppositie behouden; op 11 april volgt de topper tegen medekoploper Kennemer Combinatie 1.

De wekker ging vroeg zaterdag voor de wedstrijd tegen SG Max Euwe 1. Het was gemiddeld twee uur reizen naar wijkcentrum `t Ni-je Terphoes - en een wijkcentrum was het! Bij binnenkomst waren er meer jongeren in verkeershesjes dan schakers. Dit zorgde in het begin voor wat geluidsoverlast, maar ergernis werd omgezet in positieve energie - al was onze teamwinst geen makkelijke.

Bij aanvang was de stand 0,5-0,5, daar Joram op verzoek zijn partij vooruit gespeeld had tegen Frank Kroeze. Een goed resultaat en aan de rest van het team om hetzelfde neer te zetten. Overigens om mijn debuut als verslaggeefster wat te vergemakkelijken, laat ik hier en daar mijn medespelers aan het woord.

Als eerste volgde Matthieu het voorbeeld van Joram door met zwart remise te spelen tegen Bart Konijn. Vraag Matthieu over tien jaar hoe de partij ging en hij lepelt gerust de varianten nog een keer op.

JP maakte de 1,5-1,5 met een naar eigen zeggen genadehalfje tegen Alexander Baisakow. "Ik kwam passief uit de opening. Zo passief dat ik eigenlijk geen normale zetten had en uit arren moede maar met zetten als a7-a5, Ta8-a6 en Le7-d8 moest komen. Niet omdat die een doel dienden, maar omdat al het andere verloor. Wachten tot de klap komt dus, maar die kwam maar niet. Normaal het recept om er na zes uur alsnog af te gaan, maar na twee wat onhandige zetten van mijn tegenstander veranderde mijn stelling van heel slecht naar slechts wat minder. Toen het kort daarna nagenoeg gelijk leek, bood ik remise aan. Mijn tegenstander raadpleegde zijn Mannschaftsführer, dacht kort na, accepteerde de remise en versloeg me vervolgens in de analyse vanuit de slotstelling zo'n 25x achter elkaar :-)"

Sebas kon zijn reeks van drie winstpartijen helaas niet voortzetten en verloor van Kambiz Sekandar. Hij kwam met een klein plusje uit de opening en won een pion, maar zwart had compensatie in de vorm van activiteit. Sebas moest twee pionnen geven en kreeg hier het loperpaar en druk op de koning voor terug. In tijdnood werd deze druk echter wederzijds en was Kambiz de betere van de twee.

Ongeveer tegelijk waren ook Lisa en Martine klaar. Lisa kreeg een spannend middenspel op het bord waarbij zij een pionnenaanval leidde op de damevleugel en haar tegenstander Henk Bernink eentje op de koningsvleugel. Lisa had minder ruimte waardoor ze haar stukken niet goed kon laten samenwerken. Wit profiteerde hiervan en wist de partij binnen te halen met een geslaagde koningsaanval. Martine kon tegen Paul Bierenbroodspot geen voordeel bereiken in de opening. Lange tijd was de stelling in evenwicht, totdat haar tegenstander in tijdnood misgreep. Ons eerste hele punt was binnen, tussenstand: 3,5-2,5.


Sten had de zwarte stukken tegen Zyon Kollen en bereikte de volgende cruciale stelling:
<< diagram volgt nog >>
"Ik vond dat ik niet goed stond, omdat de witspeler al vrij ver gevorderd was met zijn pionnen op de koningsvleugel en mijn tegenspel nog niet echt op gang was gekomen. Hier vervolgde mijn tegenstander echter met h6? waarna ik met g6 de stelling kon sluiten en gewoon kon rokeren. Ik ruilde mijn paard voor de zwartveldige loper en ruilde dames, waarna een aangenaam eindspel met loperpaar overbleef. Uiteindelijk ging mijn tegenstander in een lastige stelling op zet 39 door zijn vlag, wat er voor zorgde dat ik de technische klus niet hoefde af te maken. Het feit dat hij zijn zetten noteerde met een pen van formaat komkommer, zou volgens sommigen de reden zijn dat mijn tegenstander door zijn vlag ging..." En zo kon deze roze talisman niet voorkomen dat de stand gelijk werd getrokken.

Kort nadat Sten had gewonnen, trad op mijn bord het buurmaneffect op. Ik (Talitha) kreeg met wit een Caro Kann op het bord en kon me een idee herinneren waarin wit een goed paard heeft tegen een geblokkeerde loper van zwart die op g6 staat met pionnen op f7, e6, f5 en bij voorkeur ook nog op h5. Mijn tegenstander Achim Buendgen hielp fijn mee met de uitvoering van dit plan wat mij een betere stelling gaf. Ik dacht even dat ik het punt al kon tellen na een mooi pionoffer, maar helaas was daar zo'n vervelende 'rook lift' met Ta8-a6 die alles dekte. Ook bij mij was het tijdnood waarin ik het plusje dat ik had verspeelde, maar ik kon wel druk blijven uitoefenen waardoor mijn tegenstander in korte tijd lastige keuzes moest maken. Ook hij ging voor het voltooien van de 40e zet door zijn vlag: 3,5-4,5.

Toen was het aan Joost en Chiel om de winst binnen te halen. Al in een vroeg stadium vond ik beiden beter staan, maar ik weet niet of de IM's daar ook zo over dachten. Joost haalde de teamwinst binnen door te winnen van Dinant Postma. Als laatste was Chiel bezig tegen Luc Compagnie: "Vanaf de 30e zet leek ik de partij naar me toe te gaan trekken, tot het moment dat ik een stuk won en dat met mijn dame of toren kon slaan. Slaan met de dame had relatief makkelijk gewonnen, maar ik sloeg met mijn toren wat er in de stelling die overbleef na de tijdnoodfase toe leidde dat mijn tegenstander remise had kunnen forceren met een eeuwig schaak mechanisme. Mijn tegenstander vond de juiste manier niet (was ook niet heel eenvoudig) en toen won ik alsnog." Dat bracht de eindstand op 3,5-6,5.

Zoals gezegd hebben we over drie weken de 'kampioenswedstrijd' tegen medekoploper Kennemer Combinatie 1. We kunnen alle support gebruiken 11 april, so be there!

04-11-2009 21:39

Forum: Seizoen 2009-2010

Mijn partij was ook beter dan verwacht haha. Het was eigenlijk een heel solide partij waarin Rybka steeds een = aan bleef geven.
Alleen op het eind had ik idd beter Pe5 kunnen doen (Martin dan Pf6, dan had ik een plusje gehad.

Volgende keer inderdaad gewoon met de volle tijd beginnen dan komen we er wel!

27-09-2009 11:13

Forum: Seizoen 2009-2010

Heejj,

even kijken hoe dit allemaal werkt hoor

Het klopt idd dat Lisa en ik beide tegengestelde rokades op het bord hadden, in allebei een Scandinavisch. Bij beiden kwam de tegenstander uiteindelijk niet echt tot een koningsaanval terwijl die van ons wel doorsloeg
Ik heb trouwens gecheckt of mijn tegenstander kon offeren en dat kon wel; dan had ik volgens Rybka een klein plusje gehad.

Leuk verslag btw!!