18-05-2021 10:33

Forum: Algemeen [DSC]

Wat een verschrikkelijk nieuws. Zo jong, zo oneerlijk.

Men zegt wel eens dat je bij stille krachten pas ziet wat zij allemaal deden, als ze er niet mee zijn. Dat was bij Arno onmogelijk, want hij deed zo ontzettend veel dat je daar niet omheen kon. Van de grote activiteiten tot aan de kleine dingen (chips achter de bar), Arno droeg overal aan bij.

Maar ook op persoonlijk vlak stond Arno altijd en overal voor iedereen klaar. De voorbeelden hierboven en die ongetwijfeld nog zullen volgen, zeggen genoeg en zijn voor iedereen herkenbaar.

Sterkte aan vrienden en familie.

DSC-K2 ontsnapt (niet) met winst 09-03-2020 12:38

Forum: Externe competitie

Op een mooie zaterdag verzamelden wij ons in Leiden, geboortestad van Rembrandt van Rijn. Vol goede moed begaven wij ons naar de speellocatie. Deze is vergeven van geheimen. Licht en geluid, mysterieuze schilderijen op de muren: het zou vandaag een ware uitdaging worden. Na een hartelijke ontvangst door de wedstrijdleider werden wij in de arena losgelaten. Wij werden nog even gewezen op een recent door een ander team gevestigd record, die de buit in mum van tijd hadden binnengehaald. Dat willen wij ook, besloten wij. En toen begonnen we.

Al snel bleek dat we dat record uit ons hoofd moesten zetten. De stellingen waren vergeven vol raadsels en obscure materiaalverhoudingen. We moesten deze interessante puzzels gaan oplossen, maar waar te beginnen? Bram meende de sleutel al snel te hebben gevonden. Helaas kon hij zo snel geen slot vinden, waar dit op paste. Dat zou even duren. Sten was al tijden naar het bord aan het staren. Maar ook hij kwam niet verder. Onno dan? Beheerst de mogelijkheden verkennend, vrijdagavond al in training geweest en toen glansrijk geslaagd, leek nog wel even goed op weg. Talitha, bedachtzaam als we haar kennen, droeg ook haar steentje bij. Joram wilde aanvankelijk kijken wat vandaag van hem werd verwacht, maar al snel wist hij waar het om draaide. Sebastiaan, peinzend als we hem altijd kennen, zat in zijn eigen focus. En ondergetekende ziet vaak best aardige dingen, maar de uitvoering laat dan weer te wensen over.

Na verloop van tijd kregen Joram en Sten de ridders op het oog. Zouden deze dan tot de oplossing leiden? Enige tijd dachten we dat. Met zwaard en al trokken zij ten strijde. Langzamerhand ontrafelde het team de geheimen die deze uitdaging met zich bracht. Een team, een taak. Alles werd onder de loep genomen. Bram meende al een mat in drie te zien, maar dat viel even tegen. Maar uiteindelijk bleek dat Talitha gewoon de juiste zetten deed. Dat was een belangrijke sleutel tot ons succes. Anderen maakten zich drukker om dominantie op de lichte en donkere velden. Het balletje kan immers raar rollen. We boekten snel vooruitgang. Maar nog altijd was de strijd niet gestreden.

Joram was zich volledig bewust van alles wat zich op het speelveld afspeelde en nam een belangrijke stap. Maar inmiddels zaten we in tijdnood. Sten was opgehouden te noteren, maar niemand die daar oog voor had. Hoe konden we als overwinnaar naar buiten stappen? Weinigen zagen het. Met de vlag op vallen vond JP de oplossing. Het winstplan bestond uit een aantal stappen, mits die maar in de juiste volgorde werden genomen. Maar helaas, JP haalde de zetten door elkaar en de vlag viel. 10 seconden verwijderd van de zege, zo dichtbij, maar zo ver weg.

De escape room was een slechte generale, de uitvoering bij LSG – om de koppositie – daarentegen was goed en ook voor het publiek onderhoudend. Joram maakte een pionnetje buit en schoof de partij extreem zakelijk richting winst. Bram boekte een mooie eindspeloverwinning. Martine, ’s ochtends nog afwezig, won ook (ik weet niet hoe). Sten en Talitha bleven met hun gedachten bij de ochtend hangen. Bij Sten was er niet zo veel aan de hand, maar hij verloor zich in de complicaties en liet zijn dame insluiten, Talitha liet zich in tijdnood beetnemen. 3-2 voor dus, met JP, Onno en Sebas nog bezig. Winst was nodig voor de koppositie. Sebas stond slecht, JP heel goed tot gewonnen en Onno had 3 pionnen voor een stuk met mooie kansen. Maar als er iets mis gaat verlies je zo’n stelling ook heel makkelijk.

Helaas bleef ook JP hangen in de misère van de ochtend. Met verschillende winsten voor het uitkiezen, vlak voor de tijdnood, koos hij voor de moeilijkste oplossing. Dat leidde tot een eindspel L+pi tegen 3pi (met ander materiaal nog op het bord). Na vijf slechte zetten op rij waren de bordjes verhangen en werd het 3-3. Pech dus, maar op de andere borden hadden we over geluk niet te klagen. Onno won het eindspel op fraaie wijze, maar bleek achteraf nog een dot van een remisekans weg te hebben gegeven. En dan Sebas, liefhebber van elke minuut die hem op het bord is gegund. Hij verdedigde een eindspel KDT2pi (voor zijn tegenstander) tegen KDTpi voor hem. Zijn koning vond een veilig heenkomen in nota bene het centrum, waar deze zo’n vijftig zetten lang werd bestookt door de vijandelijke toren en dame. Op enig moment miste wit een opgelegde kans, waarna het weer zo doorging. Nog een uur lang omgeven door zo’n dertig toeschouwers bleef Sebas in volle focus. Uiteindelijk liet zijn tegenstander eeuwig schaak toe, waardoor we met 3,5-4,5 wonnen en de eerste plek overnamen!

Een mooie dag in Leiden dus. Over 3 weken wacht ons DD-thuis.

DSC-K2 verslaat Erasmus 04-02-2020 18:58

Forum: Externe competitie

DSC2 – Erasmus 1 was voor ons team een ouderwets typische wedstrijd, zoals we die in ons kampioensseizoen twee jaar terug eigenlijk bijna altijd hadden: lang weinig aan de hand, maar geconcentreerd spelend en rond de tijdcontrole op vele borden toeslaan.

Naar de belangrijke wedstrijd tegen LSG 3 toe voelt dat goed, want het was alweer even geleden dat de teamleiders zo’n gerust gevoel heb ervaren.

Grootste winst van de dag was echter de terugkeer van Martine, die tot haar spijt enkele ronden moest laten schieten. En met een fraai punt ook!

Een verslag van bord tot bord:
Bord 1 (Sten): Ik besloot al vrij snel na de opening om mijn stukken richting de witte koning te dirigeren en a la Bosboom mijn h-pion naar voren te gooien. Dit speculatieve spel pakte goed uit want de witte koning kwam al snel op de tocht te staan. In de fase hierna wist ik niet te profiteren waardoor wit alles bij elkaar kon houden. In de tijdnood wist mijn tegenstander mij voor grote verassingen en moeilijkheden te stellen waardoor ik een vol stuk blunderde. In plaats van me meteen uit mijn lijden te verlossen, koos hij voor dameruil. Waardoor ik, nadat de tijdcontrole gehaald was, tegen een totaal hopeloze stelling mocht aankijken. De stelling was zo ontzettend hopeloos dat ik besloot mijn tegenstander wat te drinken aan te bieden. Dat heeft blijkbaar geholpen want tientallen zetten later won ik ver in het toreneindspel de partij! Later in de bar, stelde Joost Michielsen me de gewetensvraag: wat heb je liever: goed gespeeld maar toch verloren of slecht gespeeld en toch gewonnen? Uit ervaring kan ik nu vertellen dat dat laatste, stiekem toch wel goed voelt.

Bord 2 (Joram): Zat in slaperige toestand achter het bord en speelde mijn beroerdste partij van de afgelopen 15 jaar. Einde.

Bord 3 (Onno): Ik speelde tegen meneer Vrolijk. Dat was al een aangenaam begin, al ging het er in de partij serieus aan toe. Na zet 12 ging ik in de denktank. Ik was nog niet geheel ontwikkeld, terwijl mijn tegenstander dat beter gedaan had. Door een slimme tussen zet van hem kwam hij een pion voor, maar deed dit wel onhandig. De dames bleven op het bord en ik kreeg kansen. Het werd zelfs erg kansrijk voor mij, aangezien hij zijn pion gratis aanbood. Toch maakte ik een misser en kreeg hij meer spel dan ik had gedacht. Na een lang paard en pionnen eindspel besloten we vrede te hebben met een remise.

Bord 4 (Bram): Ik was als eerste klaar. Ik werd een beetje verrast door de opstelling van mijn tegenstander, die met een paar nauwkeurige zetten met zwart minstens gelijk spel uit de opening had kunnen halen. Hij zette z'n stukken echter net wat onhandig neer waardoor ik zijn stukken uit het centrum kon verdrijven en daarna door het midden kon breken. Een tegenstoot van hem leidde niet tot het gewenste resultaat: ik kwam twee pionnen voor te staan en won daarna nog een stuk.

Bord 5 (Martine): Met zwart mocht ik, na een paar rondes overgeslagen te hebben, aantreden tegen Arno van Houten. In een Franse opening, waarvan ik de theorie ergens vaag dacht te herinneren, offerde ik na dame-ruil een kwaliteit. Dit leverde een gelijke stelling op. In een poging van wit om een pion te dekken, kwam zijn koning op het midden van het bord (veld e4) wat in de verdrukking. Mijn tegenstander zag zich genoodzaakt om de kwaliteit terug te offeren, waarna een iets betere stelling voor mij overbleef. Na een mindere zet van wit wist ik met een leuke combinatie een stuk te winnen. Het resterende eindspel was eenvoudig gewonnen.

Bord 6 (Sebastiaan): Ik speelde tegen de heer Flanders, een naam die tot de verbeelding spreekt voor liefhebbers van wielerklassiekers. In de opening slaagde ik er in om mijn type gesloten stelling te krijgen, met positioneel een klein minnetje dat gecompenseerd werd door stukken op de belangrijke velden die prettige druk uitoefenden, en keuze uit meerdere plannen. Het was dus zaak zoveel mogelijk stukken op het bord te houden en de stelling langzaam te verbeteren. Mijn tegenstander consolideerde lange tijd uitstekend, maar werd daarna gedwongen zijn koningstelling te verzwakken. Toen hij dacht zelf het initiatief te kunnen nemen, kon ik tactisch profiteren van de opgebouwde druk en won met een combinatie.

Bord 7 (Talitha): Voor aanvang van de partij vertelde mijn tegenstander dat we eerder tegen elkaar hebben gespeeld. Zijn geheugen blijkt beter dan het mijne, want inderdaad speelden we in 2006 remise. Inmiddels ben ik twee keer zo oud en heb ik een lagere rating... Anyway, opnieuw ging het lang gelijk op. Toen ik in tijdnood belandde, hadden we nog maar twee stukken geruild (dame en paard). En toen ging mijn tegenstander onverwachts de fout in. Hij verloor direct twee pionnen en hoewel hij er nog eentje terug won, was het eindspel voor mij makkelijk gewonnen.

Bord 8 (JP): Ik speelde een lekker originele pot waar ik met wit twee open lijnen voor mijn torens creëerde, ten koste van dubbelpionnen en mijn ontwikkeling (gelukkig waren de dames wel geruild). Vervolgens gooide ik alles naar voren en pas toen besloot ik maar eens te ontwikkelen. Ik kwam de zwarte stelling binnen en kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel.

In totaal 6,5-1,5 dus en daarmee staan we tweede op een matchpunt achter LSG 3. Uit in Leiden spelen we de volgende ronde om de koppositie!

T DSC Delft 2 2121 Erasmus 1 1912 6œ 1œ
1. Sten Goes 2193 Pieter Sturm 1949 1 0
2. Joram op den Kelder 2300 Eric Hoogenes 1988 0 1
3. Onno Verbaken 2117 Olivier Vrolijk 2005 œ œ
4. CM Bram van der Velden 2202 Peter Torczynski 1930 1 0
5. Martine Middelveld 2030 Arno van Houten 1851 1 0
6. Sebastiaan Smits 2120 Cander Flanders 1872 1 0
7. Talitha Munnik 1918 Leo de Jager 1870 1 0
8. Jan-Pieter Vos 2087 Wim Posthumus 1833 1

DSC-K2 start met overwinning 29-09-2019 15:46

Forum: Externe competitie

Zonder groots te spelen heeft het tweede een degelijke overwinning geboekt. In Zoetermeer werd Botwinnik met 5-3 verslagen.

Na vorig seizoen uit de tweede klasse te zijn gedegradeerd, mogen we het weer een niveautje lager proberen. Op papier als ratingfavoriet met serieuze concurrentie van LSG 3 en Promotie 1, dat overigens in dezelfde zaal speelde. Maar vorig jaar waren we 5e op rating en werden we laatste, dus zelf zien we ons niet zozeer als favoriet.

Dat neemt niet weg dat we gisteren wel gemiddeld 200 ratingpunten meer op de borden brachten en een overwinning er dus in moest zitten. Het ratingoverwicht uitte zich niet ontzettend, getuige de zes halfjes. Het eerste halfje van JP was nog wel prima (zwartremise tegen hun sterkste speler), maar professor Elo had op de andere borden her en der nog wel een paar punten verwacht. De realiteit was echter dat zeker Sten en Onno niet mochten klagen over het eindresultaat. Martine, Talitha en Sebastiaan hadden een partij waarin het evenwicht nooit echt verbroken werd, al was de partij van Sebastiaan nog wel spannend.

Gelukkig waren daar nog Bram en Joram die simpelweg beter waren dan hun tegenstander. Hun partijen duurden lang, maar de uitslag stond nooit ter discussie. Al met al dus een degelijke overwinning en hopelijk zijn we nu warmgedraaid voor de rest van het seizoen, dat op 2 november verder gaat met een thuiswedstrijd tegen Overschie.

DSC-K2 leeft nog 15-04-2019 18:05

Forum: Externe competitie

Met een 5,5-2,5 winst op hekkensluiter Landau Axel heeft DSC2 de laatste strohalm gegrepen. Winst in de laatste ronde volstaat nu voor handhaving.

De opdracht was duidelijk: winnen en zoveel mogelijk bordpunten halen. Talitha was op vakantie. Nu zijn we met zijn negenen, maar compleet waren we nog steeds. ’s Ochtends moest Onno zich helaas afmelden. Gelukkig kon er snel worden doorgeschoven en kon Wim bij ons invallen, waarvoor dank!

Voor deze ronde had Landau slechts nog een theoretische kans op handhaving. Met vier invallers werd die kans alleen nog maar kleiner. Toch kwam de 1-0 op het bord voor de gasten. Martin was het slachtoffer. Op het oog stond hij de hele partij gedrongen en moeilijk. Hoe het uiteindelijk verloren ging weet ik niet, maar 1-0 achter was het.

Vervolgens was het aan JP om de 1-1 op het scorebord te zetten. Dat ging echter stukken moeilijker dan het ratingoverwicht van 300 punten suggereert. Lang was het gelijk, of stond JP zelfs minder. Hij had echter één voordeel: een flinke tijdsvoorsprong. De strategie werd daarmee in tijdnood te compliceren en die slaagde bij de eerste tactische mogelijkheid.

Bram zette ons vervolgens op voorsprong. Hij kwam op het oog ontzettend goed uit de opening. Naarmate de partij vorderde bleek de stellingen lastiger dan gedacht. Niettemin hield hij het betere van het spel en zijn tegenstander zag zich genoodzaakt tot een wanhoopsoffer, maar zonder succes.

Sten moest daarna met remise genoegen nemen. Naar eigen zeggen kwam hij met een licht voordeeltje uit de opening, maar gaf hij het vervolgens in één zet weg, waardoor hij voor remise moest gaan.

Wim zette vervolgens het volgende punt op het scorebord. Vanuit de opening had hij al ruimtevoordeel. Rustig aan verzamelde hij nog een paar positionele voordeeltjes. In al moeilijke stelling liet zwart een combinatie toe.

In dezelfde minuut sleepte Martine de (team)winst binnen. Met zwart was zij vanuit de opening langzaamaan beter komen te staan. Wit gooide zijn pionnen naar voren en vervolgens wist Martine de witte koning in het midden te houden. Dat voordeeltje mondde uiteindelijk uit in een punt.

4,5-1,5 en nog twee partijen te gaan. Sebastiaan had een veelbelovende stelling opgebouwd door een tussenzetje in het middenspel. Winst leek slechts een kwestie van tijd. Sebastiaan wikkelde af naar een eindspel dat nog steeds gewonnen moest zijn, maar vervolgens begon de motor te haperen. Een groot voordeel werd steeds kleiner en de stelling glipte door zijn vingers. In een stelling die misschien al wel remise was produceerde hij tot overmaat van ramp ook een enorme blunder, waarna zelfs de stukken de doos konden. Typisch zo’n partij om de komende tijd geen stuk meer aan te raken.

Het slotakkoord was gelukkig wel voor ons. Joram had een partij waarin de dames al snel werden afgeruild. Een traag, gelijk middenspel volgde. Uiteindelijk werd het een toreneindspel en dan begin ik het punt meestal toch al een beetje te tellen. Ook ditmaal, het is gewoon een genot om Joram eindspelen te zien spelen. Met een fluwelen techniek zette hij dan ook de 5,5-2,5 op het scorebord.

Ondanks deze winst staan we nog steeds op de 9e plaats, één bordpunt achter Oegstgeest. Oegstgeest mag tegen Zukertort Amstelveen, de nummer zeven. Omdat we meer bordpunten hebben dan Zukertort, betekent dat winst van ons handhaving betekent, ongeacht de uitslag tussen deze twee ploegen. Ook bij gelijkspel en zelfs verlies zijn er nog scenario's waarin we ons handhaven, maar winst is de enige manier waarop dat zeker is. Een uitgelezen mogelijkheid om in ronde 9 voor het eerst dit seizoen eens echt te knallen!

DSC1 wint derby tegen DD 1 13-12-2015 13:28

Forum: Externe competitie

DSC1 heeft in Den Haag de derby tegen DD 1 met 4½-5½ gewonnen. Het team blijft daarmee ongeslagen en staat nu gedeeld tweede op twee matchpunten van het favoriete Apeldoorn.

Een oud-kantoorgenoot van mij verliet enige jaren geleden de advocatuur en bezwoer het haar oude beroepsgroep zo moeilijk mogelijk te maken. Zij werd de cliënt waaraan zij zelf altijd zo’n hekel had gehad: brutaal, onrealistisch qua deadlines en altijd zeuren over de declaratie. Op een soortgelijke missie ben ik onbewust als oud-teamleider. Aan het begin van het seizoen al voor drie wedstrijden afgemeld, vanwege werk nog een keer op vrijdagmiddag, dan opeens weer een wedstrijd wel kunnen maar je voor een andere wedstrijd afmelden, makkelijk remise geven, en dan ook nog eens te laat met het verslag.

Het leven van een teamcaptain gaat niet over rozen. Als oud-captain weet ik daar alles van. De planning aan het begin van het jaar, het contacteren van teamleiders en wedstrijdleiders, het maken van een opstelling, het beoordelen van remise-aanboden, het ergeren aan mensen die dat negeren, uitslagen door-SMS’en (welk wedstrijdnummer?) en de individuele uitslagen doortikken. Vervolgens nog anderen achter de broek aanzitten voor het verslag. Leuk, teamleider zijn.

Maar het kan kennelijk erger, ook als teamcaptain. Sebastiaan vertrok rond 11.00 ’s ochtends uit Den Bosch, maar arriveerde pas na 14.00 uur in Den Haag. Er was iemand voor de trein gesprongen en dat legde het treinverkeer plat. Van de – aantoonbaar – geplande aankomst rond 12.30 uur was weinig meer over. Gelukkig kent de KNSB een Richtlijn Overmacht. Als je een half uur voor aanvang plant aan te komen en de wedstrijdleider tijdig informeert (ook een half uur voor aanvang) dat je te laat komt, kan de wedstrijdleider een beroep op overmacht honoreren. In het geval van Sebastiaan betekende dit dat zijn tijdstraf beperkt bleef tot een kleine twintig minuten. Een keurige oplossing. (Mijn eigen reis was overigens zo’n drie uren korter geweest. Ik woon namelijk letterlijk om de hoek. Een beroep op overmacht was in mijn geval wat lastiger geweest. Doe mij altijd zo’n uitwedstrijd!)

Afgezien van deze hick-up begon de wedstrijd, overigens tegen DD, geruisloos. Letterlijk, want tot mijn grote verbazing slaat men niet meer op de gong. Dat wil overigens niet zeggen dat een stille middag werd. Vooral de vitrines doen nog denken aan de goede oude tijd waarin J.H. Donner nog clubkampioen werd. Verder is het Nationaal Schaakgebouw helaas vooral verworden tot een oude, bloedhete en vooral luidruchtige bende. Het laatste onderhoud lijkt te stammen uit de jaren zeventig, als eerbetoon aan het eerste clubkampioenschap van mijn tegenstander. Elke stap is hoorbaar en potentieel storend als je in gedachten bent. Jammer dat een gebouw met zo’n historische waarde zo afbrokkelt, al zal dat ongetwijfeld ook financiële oorzaken hebben.

Ook figuurlijk begon de wedstrijd geruisloos. Joram besteedde veel tijd aan theorie en dommelde eerst figuurlijk (miste een mooie kans op voordeel) en vervolgens letterlijk in slaap. Tijd voor de noodrem en het eerste halfje, wel aan bord 1 tegen Blokhuis. Niet veel later volgde ik zijn voorbeeld. Dickhoff had wat ruimteoverwicht maar geen aanknopingspunten en bood remise aan. Net op tijd bedacht ik dat ik niet meer zelf in charge ben op dat vlak – het was pas mijn tweede wedstrijd van het seizoen. Ook na consultatie van de teamleidster had ik geen concrete redenen om te weigeren en daarmee stond er 1-1 op het scorebord.

Wederom kwam er een remise bij. John van der Wiel speelde tegen Lisa een dubieuze variant tegen de Taimanov, waarbij hij drie stukken tegen een dame offerde. Lisa kwam volgens mij best prima te staan, maar kon in de eindstelling prima leven met de remise. Keurig resultaat.

Zo leek de vierde 5-5 in de maak. Zeker toen Talitha ook remise speelde. Een wat slechter eindspel werd keurig remise gehouden en zo werd het 2-2. Helaas bleef dat niet lang zo. Martine had een off-day en werd zonder tegenspartelen naar de slachtbank geleid. Tot overmaat van ramp mocht ze ook nog eens geen Cola Light. Die waren wel voorhanden, maar alleen voor Van der Wiel..

Vervolgens kwam Sten remise overeen. Tegen IM Gelpke stond hij lange tijd goed tot misschien wel gewonnen. Een en ander werd vooral veroorzaakt door Gelpkes bizarre openingsopzet. Maar een schaker kan zich soms veel permitteren, zo ook in dit geval. Sten koos een of twee keer een suboptimale voortzetting en remise was het resultaat.

2,5 – 3,5 achter en nog vier borden bezig. Allereerst maakte Sebastiaan de gelijkmaker. Ondanks de stress en twintig minuten achter speelde hij een puike partij. Hij ving het initiatief van Van Assendelft op, nam het zelf over, maakte een pionnetje buit en won fraai. Mooie pot!

Joost zorgde vervolgens voor de voorsprong. Tegenstander Otten hield de partij lang binnen de remisemarge, maar dat was niet genoeg. Mijn indruk is dat het ging zoals zo vaak gebeurt: te snel de remise willen forceren en daardoor het deksel op de neus krijgen. Joost pakte en pionnetje tijdens een koningswandel en speelde het eindspel uit.

Chiel moest kort daarna zijn koning omleggen. In een schuifpartij besloot hij in min of meer gelijke stelling een pion te offeren. Veel stond daar niet tegenover en langzaam maar zeker wist Werksma de partij naar zich toe te trekken.

Het moest toen van Matthieu komen. Hij had lang goed gestaan, maar was in een eindspel beland dat lastig te winnen viel. In tegendeel: op enig moment had Prakken middels een fraaie schwindel kunnen winnen. Het merendeel van de teamgenoten wachtten op de remise, maar Matthieu liet zien waar hij zo goed in is: diep rekenen en blijven zoeken naar die mogelijkheden. Een fraaie overwinning!

Daarmee eindigden we met een 5,5-4,5 winst. Hierdoor staan we met 5 mp gedeeld tweede (vijfde op bp). We blijven daarmee goed uit de onderste regionen, waar we op basis van rating thuishoren. Dat biedt perspectieven voor het nieuwe jaar!

(Verslag: Jan-Pieter Vos)

	DD	2217	-	DSC1	2214	4½-5½
1	FM Edgar Blokhuis	2302	-	Joram op den Kelder	2260	½-½
2	GM John van der Wiel	2391	-	Lisa Hortensius	2174	½-½
3	Arie Werksma	2223	-	IM Chiel van Oosterom	2366	1 - 0
4	Martijn Otten	2157	-	IM Joost Michielsen	2395	0 - 1
5	FM Gerrit Prakken	2195	-	FM Matthieu Freeke	2357	0 - 1
6	Rogier van Egmond	2148	-	Martine Middelveld	2103	1 - 0
7	IM Peter Gelpke	2332	-	Sten Goes	2257	½-½
8	Ronald Dickhoff	2126	-	Jan-Pieter Vos	2094	½-½
9	Jan-Joost Lindner	2075	-	Talitha Munnik	1970	½-½
10	Sjoerd van Assendelft	-	-	Sebastiaan Smits	2168	0 - 1

DSC1 verliest slag om kampioenschap 12-04-2015 10:19

Forum: Externe competitie

In de achtste ronde van de KNSB-competitie heeft DSC1 helaas haar meerdere moeten erkennen in Kennemer Combinatie 1. In het directe duel om de eerste plaats werd het 4-6. Met 2 mp en 3,5 bp achter is het kampioenschap uit zicht.

Natuurlijk, KC was favoriet. Tegenover hun twee GM’s, vier IM’s, één FM en een gemiddelde rating van 2360 konden wij ‘slechts’ twee IM’s, één FM en een gemiddelde rating van 2200 stellen. Maar goed, met onze teamspirit komen we natuurlijk een heel eind! We hadden daarbij het geluk dat onze zorgvuldig uitgewerkte opstelling, met dank aan het openingsonderzoek van Sten, bijna perfect uitviel. Daaraan heeft het niet gelegen.

Even heeft een overwinning er in gezeten. Sten speelde Miguoel Admiraal zoek en vervolgens bracht Chiel de stand zelfs op 2-0 door een even knappe overwinning op David Klein. Bovendien stonden Joram en ik niet slecht. Het zou toch niet..?

Kort daarna moest Joost echter zijn koning omleggen tegen Quinten Ducarmon en had een kwaliteitsoffer van Talitha niet het gewenste effect. Christov Kleijn bleek een maatje te groot. Toen Daan in het Veld vervolgens Matthieu wist te neutraliseren en de overige stellingen overwegend waren voor Kennemer Combinatie, ging het sprookje helaas langzaam uit.

De jarige Martine - ze trakteerde op koekjes en snoep - ging er langzaam af tegen Wouter Spoelman en vervolgens bleek Ali Bitalzadeh sterker dan Sebastiaan. 2,5 - 4,5 dus, drie mindere stellingen en de wetenschap dat 5-5 eigenlijk niet voldoende was. Lennart Dek forceerde remise tegen Lisa en vervolgens lukte het Joram en mijzelf met enig geluk nog om inmiddels slechte stellingen naar de remisehaven te navigeren. Daarmee werd de uitslag 4-6. Tegen zo’n sterke tegenstander geen slecht resultaat, maar je hoopt toch op dat wonder. Helaas, ze waren gewoon beter.

Felicitaties aan KC, en wij gaan proberen in de laatste ronde de tweede plaats veilig te stellen. Anders dan we dachten doen we dat over twee weken niet tegen Caissa in Amsterdam, maar tegen Caissa Eenhoorn in Hoorn. We gaan nog een keertje op reis!

	DSC1	2214	-	Kennemer Combinatie	2371	4 - 6
1	Martine Middelveld	2135	-	GM Wouter Spoelman	2568	0 - 1
2	IM Chiel van Oosterom	2376	-	GM David Klein	2498	1 - 0
3	Talitha Munnik	1996	-	IM Christov Kleijn	2413	0 - 1
4	FM Matthieu Freeke	2343	-	Daan in 't Veld	2220	½-½
5	Sebastiaan Smits	2112	-	IM Ali Bitalzadeh	2400	0 - 1
6	IM Joost Michielsen	2393	-	IM Quinten Ducarmon	2489	0 - 1
7	Joram op den Kelder	2275	-	Rob Duijn	2243	½-½
8	Sten Goes	2245	-	FM Miguoel Admiraal	2390	1 - 0
9	Jan-Pieter Vos	2074	-	IM Tea Lanchava	2269	½-½
10	Lisa Hortensius	2194	-	Lennart Dek	2223	½-½

DSC1 zet zegereeks voort tegen Philidor Leeuwarden 13-12-2014 19:45

Forum: Externe competitie

DSC1 heeft haar thuiswedstrijd tegen Philidor Leeuwarden ruim gewonnen en behoudt de leiding in de 1e klasse A met 8 uit 4.

In de vierde ronde van de KNSB-competitie wist het eerste wederom een overwinning bij te schrijven. Dat zag er na een aantal uren spelen bepaald niet naar uit. Ik verloor kansloos zonder ook maar een moment serieus te hebben willen nadenken en Lisa stond al na acht zetten verloren. Invaller Jaap (bedankt!) boekte een snelle remise en zo stond het virtueel al snel ½-2½. De overige borden gaven bepaald geen aanleiding tot al te veel hoop op een goede afloop.

Gelukkig scoorde Sten tegen Eddie Scholl na een moeizame opening een fraai punt. Leuk was overigens dat Scholl mij mijn notatieboekje overhandigde. Dit had ik vorig jaar in Leeuwarden laten liggen. Matthieu speelde Sparenberg langzaam zoek en toen stonden we 2½-1½ voor. Daarbij stond Lisa inmiddels ook niet meer zo verloren.

Chiel speelde tegen Mighiel de Jong een moeilijke partij, maar opeens was het remise, Talitha won een partij uit een stuk tegen Etmans, Joost stond volgens mij ook niet geweldig, maar speelde het eindspel beter dan Van der Lijn en toen stond het 5-2, met Lisa, Joram en Martine nog bezig.

Joram had aanvankelijk een betere stelling, raakte onderweg ergens een pion kwijt maar zelfs toen was het eindspel misschien nog beter. Er zaten echter teveel schaakjes in de stelling en toen werd het remise.

Martine stond eerst goed, toen niet en toen blunderde zwart. Martine offerde een stuk (dat was of remise, of het won, en beide resultaten waren voor ons op dat moment genoeg) en won. Tot slot kwam Lisa steeds beter te staan. Ze ging nog op zoek naar de winst, vond die niet en berustte toen in remise.

7-3 dus, keurig resultaat. Op naar de vijfde ronde tegen Zukertort, waar wij een aanval op de koppositie kunnen verwachten.

Talitha, Jaap, Martine en Lisa en op de achtergrond JP en Joost

De teamleider kijkt gespannen toe of zijn ploeggenoten zijn nederlaag kunnen compenseren

Chiel moet een beetje op zijn tijd letten

Martine en Lisa

Jeanette nam de eerste paar uur de bar weer in bezit (samen met Herman)

DSC1 begint het seizoen goed 28-09-2014 14:37

Forum: Externe competitie

DSC1 is het seizoen 2014/2015 goed begonnen. In de thuiswedstrijd tegen het min of meer gelijkwaardige Purmerend stond na zo'n vijf uur spelen een fraaie 7-3 uitslag op het scorebord.

Ten opzichte van vorig seizoen is het eerste aanzienlijk versterkt. Joost Michielsen en Chiel van Oosterom zijn teruggekeerd op het oude nest. Als gevolg daarvan is Martin Glimmerveen verhuisd naar het derde. Ik sta formeel niet opgesteld, maar zal in het eerste spelen.

Dan de poule. In 1A steekt Kennemer Combinatie huizenhoog boven iedereen uit (al kwam het gisteren met 5-5 goed weg), op eerbiedige afstand gevolgd door Wageningen en Zukertort Amstelveen (beiden plm. 2250). In de gemiddelde ratings 2200-2220 komen wij, Philidor 1847, Purmerend en Caissa-Eenhoorn. Niet ver daarachter (2189 gemiddeld) komt Max Euwe, Groninger Combinatie is met een gemiddelde van 2169 ook maar 50 punten van ons verwijderd en tot slot komt SOPSWEPS29, dat er elk jaar toch weer in slaagt zich te handhaven. Het ligt dus allemaal dicht bij elkaar en ons doel is een plek in het linker rijtje te bemachtigen.

Dan de wedstrijd. Purmerend kwam met één invaller op, terwijl bij ons Smaranda Padurariu wegens studieverplichtingen had moeten afzeggen. Iets na enen werden de klokken aangezet en konden we beginnen. Aan onze zijde hadden slechts zes spelers plaatsgenomen, aangezien de rest slachtoffer werd van een verkeerd rijdende buschauffeur in de snelbus van Den Haag Holland Spoor naar Delft (er reden geen treinen). Tien minuten later kwamen de dames binnen, nog eens twintig minuten later Joram op den Kelder, en toen waren we compleet.

Gedurende de wedstrijd had ik het idee dat de teams niet veel op elkaar zouden toegeven. Een paar borden beter, een paar minder, maar over het algemeen weinig aan de hand. Ik maakte me voornamelijk zorgen over de stand van zaken bij Joram, die met een half uur minder was begonnen en vervolgens ook nog eens zeeën van tijd gebruikte.

Na zon drieënhalf uur spelen mocht ik de eerste uitslag van het seizoen op het scorebord zetten. Tegenstander Van Mil haalde met wit weinig uit de opening en daardoor bereikte ik een comfortabele en vermoedelijk ook objectief betere stelling. Een concreet vervolg zag ik niet, negatieve ervaringen met een te optimistische behandeling van het betreffende stellingstype had ik wel en daarom besloot ik tot zetherhaling.

Inmiddels was op de meeste borden de tijdnoodfase bereikt. Dat ging mis bij Joram, maar op een andere manier dan je zou vermoeden. De zettenteller op de klok was klaarblijkelijk zo ingesteld dat het extra half uur al na dertig in plaats van de voorgeschreven veertig zetten werd toegekend. Dit leidde tot consternatie. Joram had nog anderhalve minuut voor tien zetten, zijn tegenstander een kwartier tot twintig minuten, maar toen kwam het half uur er dus te vroeg bij. Toen de arbiter de klokken per ongeluk ook nog eens verkeerd corrigeerde, leidde een en ander tot wat - begrijpelijk - gemor van Purmerendse zijde, omdat Joram zo wel erg veel extra bedenktijd kreeg. Ik vraag me af of hij daar veel aan heeft gehad, want het was in de ontstane consternatie moeilijk om te denken en zodra de klok zou worden aangezet, zou Joram bepaald weinig tijd hebben om zijn concentratie te hervinden. Wat er ook van zij, tegenstander Spaans bood remise aan en hoewel Joram dacht wat beter te staan, nam hij het maar aan: 1-1.

Inmiddels zag ik op de resterende borden iets meer plusjes dan minnetjes en dacht ik aan een bescheiden overwinning. Mijn verwachting werd waarheid, met dank aan ons gulden middenrif. Allereerst Martine Middelveld aan bord zes. Nieuwe baan, druk, weinig slaap, treinvertraging, bus verkeerd, te laat, kortom ingrediënten voor een snelle nul aanwezig. Zo niet vandaag, want Martine besloot tot simple chess, verminkte de zwarte structuur van tegenstander Blees, maakte twee pionnen buit en tikte het resterende eindspel simpel uit.

Matthieu Freeke bereikte aan het vijfde bord (met zwart) al snel een comfortabele stelling met tijdvoorsprong op. Tijdvoorsprong leidde langzaamaan tot een betere stelling en een betere stelling werd een winnend eindspel. Weinig op aan te merken, chapeau.

Sten Goes kreeg weer eens een diepgaand theoretisch verhaal op het bord, tegenstander Bakels offerde wat pionnetjes, dacht toen lang na, had onvoldoende compensatie en werd langzaamaan van het bord getikt. 4-1!

Ondanks deze comfortabele voorsprong was ik er niet geheel gerust op. Talitha Munnik stond duidelijk minder, Joost Michielsen was in een voor hem moeilijk eindspel beland en Sebastiaan Smits was al een tijdlang aan het keepen tegen een tegenstander met 200 punten meer. Lisa Hortensius stond gelijk tot iets minder en Chiel van Oosterom had een beter eindspel, waar ik wel vertrouwen in had, maar waar de technische klus nog aanzienlijk was.

Talitha gaf vervolgens op. Ze stond lange tijd minder na een sterke zet van haar tegenstander, Smits, te hebben gemist. Hoewel ze de boel nog wat wist te compliceren, was het onvoldoende en kwam de nul. Toen stond het 4-2.

Joost wist vervolgens remise te maken. Na lange tijd vrij aardig te hebben gestaan, raakte hij ergens het spoor bijster en had Hopman met de witte stukken en een aanzienlijk veldoverwicht alle gelegenheid rustig op zoek te gaan naar de winst. Hoewel Joost enkele bange momenten beleefde, was een concrete winst niet voorhanden en toen Joost de kans kreeg, offerde hij zijn paard voor wat pionnen om zo de remise binnen te slepen.

Lisa liet vervolgens weer eens zien wat vechtlust is. Toen ze een eindspel met ongelijke lopers op het bord kreeg, leek de remise aanstaande. Mensen die Lisa wat langer kennen, weten dat de partij dan nog lang niet voorbij is. En inderdaad: ze hield de stelling zo complex mogelijk, kreeg ergens een klein kansje en greep dat. Een miniem voordeeltje in nog steeds remisestelling werd iets groter, nog iets groter, nog wat groter en opeens bleek de stelling voor tegenstander De Weerd te lastig om remise te houden. Grote klasse, en wederom matchwinner.

Vechtlust kan ook Sebastiaan Smits niet ontzegd worden. Met de zwarte stukken beleefde hij een lastige middag tegen Kerigan, overgekomen van Paul Keres. Op een gegeven moment had Kerigan twee verbonden vrijpionnen. Sebastiaan wist zijn eigen vrijpion echter tot promoveren te brengen, waarna Kerigan een stuk moest geven. Het resterende eindspel van b- en f- en g-pion (Kerigan) tegen paard (Sebastiaan) was ontzettend ingewikkeld en leidde uiteindelijk tot remise.

Het slotakkoord was voor Chiel van Oosterom. Langzaamaan kreeg hij wat positionele voordeeltjes tegen Piet Peelen. Die voordeeltjes leidden uiteindelijk tot pionwinst en een positioneel overwicht, maar ook in de technische fase was secuur spel nodig. Na zessen wist Chiel nog twee pionnen buit te maken en toen Peelen in reeds verloren stelling nog eens blunderde, kon Chiel de felicitaties in ontvangst nemen.

Een 7-3 uitslag dus tegen een min of meer gelijkwaardige tegenstander, keurig om mee te beginnen! Op naar de volgende wedstrijd, waar we het in Café Batavia op gaan nemen tegen SOPSWEPS'29.

KNSB Bekerfinale - wie wil mee? 21-05-2014 22:00

Forum: Toernooien & activiteiten

Beste clubgenoten,

Op donderdag 29 mei a.s. zal een historische gebeurtenis plaatsvinden! DSC zal deelnemen aan de landelijke bekerfinale! We zullen de strijd aanbinden met SISSA, Paul Keres en HMC.

Het festijn zal in Wychen, onder de rook van Nijmegen plaatsvinden. Nadere info volgt (die heb ik ook nog niet ontvangen). 's Ochtends is de eerste ronde (halve finale), 's middags de finale/kleine finale.

Middels dit bericht wil ik inventariseren wie er als fan mee wil. Ik heb begrepen dat dit inmiddels redelijk wat mensen zijn. Het is Hemelvaartsdag, dus de meesten hebben vrij :-) Hierbij heb ik twee vragen:

1. Wil je mee?
2. Heb je op Hemelvaartsdag eventueel een auto ter beschikking?

11-05-2014 21:45

Forum: Seizoen 2013-2014

Talitha corrigeert me:

"JPeee er klopt niks van de beschrijving van mijn partij! Ik had een sterk middenspel waarin ik die pion won en de koning van mijn tegenstander op de tocht kwam te staan. Ik stond gewonnen, maar miste de winnende zet en kwam in een eindspel met een pluspion die ik niet kon behouden. Mijn tegenstander kwam dus goed weg met een remise en ik baal "

DSC1 verslaat ESG Dr. Max Euwe met grote cijfers 10-05-2014 18:19

Forum: Seizoen 2013-2014

Op mijn computer staat nog een onafgerond conceptverslag van de wedstrijd tegen Wageningen, waarin ik onder meer aandacht besteed aan mijn partij tegen Timman. Dat verslag gaat niet verder komen dan de status waarin het nu verkeert, dus hierbij een samenvatting: we verloren hard en tegen Timman spelen is vooral leuk omdat je dat later op je werk kunt vertellen. Omdat de concurrentie had verloren, waren we veilig.

In die wetenschap traden wij gisteren aan tegen ESG/Dr. Max Euwe 2 uit Enschede. Voor ons stond er niets meer op het spel. Voor Max Euwe ook niet: met nul matchpunten uit de eerste acht wedstrijden was het team al gedegradeerd. Daarnaast vond dit weekend de Batavierenrace plaats en had Max Euwe vier invallers nodig. Voor andere teams zou dit wellicht het sein zijn geweest een aantal borden open te laten, maar zo niet Max Euwe, dat ons zelfs verzocht partijen vooruit te mogen spelen. Wat een liefhebbers, zo kan het dus ook!

De twee tijdens het OGD Weekendtoernooi vooruitgespeelde partijen kenden een voor ons goede afloop. Joram op den Kelder had aan het tweede bord de witte stukken tegen Anne Veltman, teamcaptain van Max Euwe. Joram verkreeg een positioneel voordeeltje en buitte dat redelijk eenvoudig uit. Zo stond het 1-0. Een dag later speelde Smaranda Padurariu tegen Kambiz Sekandar. Als ik het goed heb begrepen, kreeg ze een zware aanval over zich heen. Die sloeg op de een of andere manier niet door, en toen waren de rollen omgedraaid en haalde Smaranda het punt binnen.

Met een 2-0 voorsprong begonnen wij gisteren dan ook aan de wedstrijd. Max Euwe kwam verzwakt op, maar zonder borden leeg te laten. Binnen een uur stond het 3-0. De tegenstander van Sten Goes dacht in de opening een truc te hebben. Hij werd echter zelf getruct en verloor een stuk. Sten liet er geen gras over groeien en ging aan het bier.

Hoewel zich in het verloop van de wedstrijd steeds meer voordeeltjes aan onze zijde ontwikkelden, liet de volgende uitslag nog even op zich wachten. Ik meen dat het Matthieu was die de 4-0 op het scorebord zette. Met het loperpaar en de actievere stukken wist hij de partij een voordelig eindspel in te loodsen. Toen hij een pionnetje had buitgemaakt en de tweede weldra zou vallen, geloofde zijn tegenstander het wel.

5-0 werd het aan het bord van Sebastiaan, die een ratingvoordeel van 1000 punten had. Vanuit Enschede als achtsteteamspeler op weg naar Delft om eigenlijk op voorhand kansloos in te vallen in een wedstrijd waarin niets meer op het spel staat, dat is nu clubliefde. Vanuit Zutphen naar Delft voor het spelen van een KNSB-pot, een volledige vrije dag opofferen van de twee dagen die je als yuppenstel wekelijks voor elkaar hebt en bij terugkomst begroet worden met de vraag "heb je goed geschaakt, schat" overigens niet minder. De partij duurde lang, maar de uitslag stond nooit ter discussie.

Topscorer Lisa - 6 uit 9! - haalde de winst binnen, ditmaal met een halfje. Voor mijn gevoel kwam ze wat gedrukt uit de opening. Ze gebruikte veel tijd, hield de boel bijeen en tegenstander Scho besloot dan maar voor remise te gaan.

Martine bracht het volgende punt binnen. Aan de zwarte kans van een afruilfrans is het altijd goed zoeken naar kansen, ook tegen invallers, in dit geval een jonge Spanjaard (spa red please). Martine besloot ditmaal tot een wat inferieure, ongebalanceerde openingsopzet in de hoop dat het foutje zou komen. Het duurde lang voordat Brunet een echte onnauwkeurigheid beging, maar toen dit het geval was, greep Martine de controle en gaf zij deze niet meer af. 6,5-0,5.

Ook ik mocht een punt aan het totaal toevoegen. Dat gebeurde in een weinig hoogstaande partij. Beiden slechts drie uur slaap, ik vanwege uitspattingen in het Haagse nachtleven, zij vanwege deelname aan de Batavierenrace, rustige opening, alle ingrediënten voor een snelle remise aanwezig. Ik besloot gek te doen, verwaarloosde mijn ontwikkeling en ging voor een snelle koningsaanval. Die werd eenvoudig gepareerd maar wat resteerde was een stelling met een schijnbaar plusje voor mij. Dat plusje viel echter nogal tegen en na wat verwikkelingen ontstond een gelijk eindspel. Er zat nog wel wat spel in de stelling en daarbij had ik een grote tijdsvoorsprong. Ik kreeg uiteindelijk een voordeeltje, maar dat had niet genoeg mogen zijn:

Open Kampioenschap van Utrecht van 30 mei t/m 1 juni 06-05-2014 11:36

Forum: Toernooien & activiteiten

Van 30 mei a.s. tot en met 1 juni a.s. vindt het jaarlijkse Open Kampioenschap van Utrecht weer plaats. Voor meer informatie, zie paulkeres.nl/oku.

20-04-2014 16:36

Forum: Toernooien & activiteiten

De partijen van de A-groep zijn prima live via de website te volgen hoor!

18-04-2014 20:44

Forum: Toernooien & activiteiten

Zie ik het goed, dan is de link naar de live-partijen van groepen B, C en D niet correct. De correcte link lijkt http://api.livechesscloud.com/live/76a68...98-917fff9a845f

18-04-2014 10:18

Forum: Seizoen 2013-2014

In elk geval is de finaledag 29 mei a.s. Dat is Hemelvaartsdag. We hebben dus alle tijd om het bekerteam te supporteren in Wychen (onder de rook van Nijmegen)! Komt allen!

16-04-2014 07:39

Forum: Seizoen 2013-2014

WOW!!! Gefeliciteerd!!!!!!!!

15-04-2014 22:40

Forum: Seizoen 2013-2014

Het verslag is nog in bewerking. Wie wil zien hoe Timman korte metten met mij maakte, verwijs ik naar https://www.youtube.com/watch?v=AQLuCguQUV4

DSC1 verliest maar is veilig 13-04-2014 01:26

Forum: Seizoen 2013-2014

In Wageningen leed DSC1 een kansloze 7-3 nederlaag tegen de plaatselijke schaakclub. Omdat Purmerend (zoals verwacht) niet won van SISSA, zijn we evenwel veilig! Een nader verslag volgt.

10-03-2014 11:58

Forum: Seizoen 2013-2014

Teamgenoten: als jullie nog geschikte fragmenten hebben, plaats ze gerust!