Delfts Schaakforum (http://www.delftseschaaksite.nl/wbb/index.php)
- DSC Forum (http://www.delftseschaaksite.nl/wbb/board.php?boardid=14)
--- Externe competitie (http://www.delftseschaaksite.nl/wbb/board.php?boardid=20)
---- Seizoen 2009-2010 (http://www.delftseschaaksite.nl/wbb/board.php?boardid=147)
----- DSC1 zeer gelukkig voorbij Rotterdam 2 (http://www.delftseschaaksite.nl/wbb/threadid.php?threadid=3269)


Posted by jpfox on 21-11-2009 at 23:40:

DSC1 zeer gelukkig voorbij Rotterdam 2

In de derde ronde van de KNSB-competitie kroop het eerste achttal van DSC door het oog van de naald. Met minimaal verschil werd Rotterdam teruggewezen: 4½-3½

Martine kreeg een stelling met tegenovergestelde rochades. Hierbij liep wit eigenlijk vrij soepel door de zwarte verdediging. Martine kon al vrij snel de stad in Glimlach (0-1)
De volgende uitslag liet lang op zich wachten, door dat de tegenstander van Talitha erg lang doorspeelde. Talitha was al binnen een zet of 15 al twee pionnen voorgekomen, en dit breidde ze uit naar 4 pionnen, maar ook dit moest zij bewijzen. Ze maakte het nog even spannend door te promoveren naar omgekeerde toren. Bovengetekende gaf de arbiter gauw een dame, maar een tegenstander die kwaad wil kan claimen dat dit gewoon een toren is.(1-1)

De andere uitslagen lieten tot na de tijdcontrole wachten geloof ik. Ik had zelf echter het gevoel op de winst te moeten spelen - en Joram had deze opdracht zelfs echt gekregen. Reden hiervoor was een aantal mindere stellingen, met name dat Jan-Pieter hopeloos leek te staan. Een pion achter en zijn stelling leek verruineerd. Het bleek echter niet gemakkelijk om de 'final blow' to te dienen. Met enkele goede zetten wist JP echter de aanval te neutraliseren en leek materiaal te gaan winnen. Dit bleek een meevaller: (2-1). Deze voorsprong werd uitgebreid met een tweede meevaller. Invaller en clubkampioen Jan-Peter van Zandwijk leek aanvakelijk wat minder te staan, maar hij wist zichzelf terug te vechten. Ik begreep dat de witspeler het te mooi wilde doen en het deksel op de neus kreeg. (3-1). Niet veel later voegde Pauline nog een halfje hier aan toe. Volgens mij stond Pauline lange tijd erg prettig. Aanvankelijk had zij een IQP positie met activiteit rondom die isolani. Na een ruil op c3 stond d4 echter weer gedekt en leek wit prettige druk te hebben. Blijkbaar echter niet genoeg. (3½-1½).

De koek was nu echter een beetje op. Joram was al niet goed uit de opening gekomen, maar had dit overleefd doordat zwart een onnodig stukoffer deed. Na deze tweede kans kreeg hij de opdracht om op de winst te spelen, maar dit resulteerde uiteindelijk in een onverantwoorde poging met stukverlies als gevolg. Ook Lisa stond slecht. Vanuit de opening leek ze alleen te kunnen toezien hoe wit de druk langzaam opbouwde. De tijdcontrole werd nog net gehaald, maar er resteerde een eindspel met een kwaliteit minder geloof ik. Helemaal zeker weet ik dit alles ook niet, aangezien ikzelf teveel tijd nodig had gehad om alle problemen de baas te blijven. Dankzij enkele gemiste krachtzetten door wit bleef ik overeind, maar van mijn geplande winstpoging kwam weinig terecht. In tijdnood won ik aanvankelijk een pion, gaf deze terug, gevolgd door een paar grafzetten. Ik haalde de tijdcontrole net, maar daarna resteerde een lastige stelling.

Lisa en Joram verloren helaas (3½-3½), dus de druk kwam nu op die stelling. Na de tijdcontrole had ik eerst nog enige hoop op een koningsaanval, maar dit bleek niet realistisch. Daarom bood ik remise aan, maar dit mocht niet aangenomen worden. Ik lette vervolgens niet goed op en verloor een belangrijke pion. Toen wit een kwaliteit kon winnen had ik mentaal al opgegeven. Versteeg gaf na de partij aan dit wel gezien te hebben. Waarom hij dit niet speelde, geen idee. Dit was echter geen probleem geweest als hij even later niet een vol stuk in de aanbieding had gedaan. Waarschijnlijk zag hij over het hoofd dat zijn dame nog steeds in stond. Zo kreeg DSC1 eigenlijk twee matchpunten in de schoot geworpen.

De individuele uitslagen

 DSC12107-Schrijvers Rotterdam 220724½-3½
1Martine Middelveld2090-Mohammed Taha Yasen22620 - 1
2Joram op den Kelder2324-Michiel Besseling21990 - 1
3Jan-Peter van Zandwijk2054-Rogier van Arkel21781 - 0
4Pauline van Nies2130-Andrzej Pietrow2084½-½
5Martin Glimmerveen2101-Henny Versteeg19331 - 0
6Talitha Munnik2048-Marc Schroeder20581 - 0
7Lisa Hortensius2014-Edwin Vreugdenhil19840 - 1
8Jan-Pieter Vos2091-Wim de Paus18811 - 0


(Verslag: Martin Glimmerveen)


Posted by Martin on 22-11-2009 at 01:39:

Even een kort verslag:

<knip>

edit: Verplaatst naar nieuwsbericht. Dank, Martin! (René)


Posted by Joram op den Kelder on 22-11-2009 at 13:22:

Enigszins een gestolen overwinning... Op grond van de stand op de borden gedurende de gehele wedstrijd was 4-4 of 3½-4½ winst voor Rotterdam een logischer uitslag geweest.

Zelf speelde ik weer een slechte partij, zoals ik eigenlijk het hele seizoen op alle fronten (internen, extern, rapid, blitz) al zwak aan het schaken ben. Om positief te beginnen: ik slaagde uitstekend in mijn missie om niet in tijdnood te komen. In de opening kon ik snel wat zetten doen, en deed dat ook - misschien zelfs te snel. In de gesloten stelling waarin ik terechtkwam was het ene tempo dat ik in de opening verloor niet een heel groot probleem. Helaas ging ik daarna niet beter schaken. Tegen het einde van de opening dacht ik vrij lang na over een profylaxe tegen een mogelijke zwarte aanval. Dit kon ik op twee manieren uitvoeren: of tegelijkertijd mijn damevleugel ontwikkelend, of spelend met stukken die al ontwikkeld waren. Natuurlijk koos ik voor het tweede - misschien moet ik wat beter luisteren als ik mijn stap-5-leerlingen lesgeef. Op zich ging dit nog wel: na het logische zwarte vervolg kon ik de stelling openen en structureel voordeel krijgen ten koste van een zwarte aanval, die ik waarschijnlijk goed kon houden doordat de zwarte damevleugel ook nog onontwikkeld was. In plaats van hier even op te rekenen (tijd genoeg), schoof ik snel de stelling dicht, in de veronderstelling de zwarte stukken terug te kunnen jagen. Dit klopte niet: ik bleek op zetdiepte 1 een stap-1-truc te hebben gemist (sla een ongedekt stuk) én op zetdiepte 2 een stap-2-truc (gepend stuk geen goede verdediger). In de beste variant voor zwart die ik zag zou ik geen compensatie voor een gevaarlijke zwarte aanval hebben en erg slecht staan.

Gelukkig besteedde mijn tegenstander heel veel tijd aan het uitrekenen van een stukoffer, waarvan ik al in de vooruitberekening had gezien dat ik het niet goed kon aannemen. Uiteindelijk speelde hij het inderdaad, maar goed was het niet: door het offer gewoon niet aan te nemen, won ik meerdere tempi ten opzichte van de eerder genoemde variant met aanval voor zwart. Ik kon opgelucht ademhalen: de stelling leek me nu binnen de keepmarge. Toen kreeg ik door dat ik moest winnen! Mijn tegenstander had net de zetten herhaald, om af te wijken ging ik met mijn koning naar het centrum in plaats van mijn koningsvleugelpionnen te beschermen. Ik hoopte maar zo veel mogelijk spel in de stelling te houden: mijn tegenstander had veel minder tijd dan ik.

Ik bleef op zich goed verdedigen, en een paar zetten later kwam een kritiek moment in de partij. Ik kon vrij geforceerd afwikkelen naar 2 torens + 5 pionnen tegen toren + loper + paard + 3 pionnen. Dit leek me objectief het beste: vanwege mijn zwakke pionnenstructuur zou zwart nog wel licht beter staan, maar veilig binnen de remisemarge. Ik moest echter nog steeds winnen, dus deed iets anders, waarna zwart beter bleef staan. Dit bleek achteraf geen verstandige keuze. Eerst misten zowel mijn tegenstander als ik allebei een handigheidje waarmee ik kon voorkomen dat mijn koningsvleugel verzwakt werd. Met rapidtempo voor mij tegen snelschaaktempo voor mijn tegenstander speelde mijn tegenstander vervolgens betere zetten dan ik: ik speelde a tempo op verkeerde momenten en gebruikte tijd op verkeerde momenten, namelijk toen het al mis was... Op zet 39 ofzo verloor ik in de complicaties een stuk zonder noemenswaardige compensatie.

Helaas, gegokt en verloren - in het teambelang?! Wat schertst mijn verbazing, toen ik na de 40e zet met de ruïnes van mijn gefaalde winstpoging op het bord een blik opzij wierp op het scorebord, en we opeens 3½ punt hadden! Een paar partijen waren onverwacht in ons voordeel geeindigd, waardoor mijn winstpoging dus niet nodig was geweest achteraf. Een blik op de drie borden leerde mij dat Lisa en ik glad verloren stonden en Martin slecht. Lisa en ik verloren inderdaad, Martin verloor een pion en ik berustte al in een teamnederlaag, totdat Martin opeens binnenkwam omdat zijn tegenstander een aangevallen dame niet had weggehaald! Weliswaar sneuvelde Martins dame ook, maar de resterende stelling met stuk meer voor Martin was eenvoudig gewonnen. Zijn tegenstander gaf ook meteen op. "Door het oog van de naald" was inderdaad een goede beschrijving voor de Houdini-achtige prestatie van DSC1 afgelopen zaterdag!

__________________
The greatest mistake a man can make is to be afraid of making one.


Posted by jpfox on 22-11-2009 at 15:50:

Het eerste kende een lastige middag in het denksportcentrum. We kwamen slecht uit de startblokken. Wellicht lag het 's ochtends door Martin Glimmerveen voorgeschotelde ontbijt iets te zwaar op de maag.. Knipoog Slechts Talitha Munnik kon op een (duidelijk) voordeeltje bogen. Verder hadden Pauline van Nies en Martin gelijke stellingen, maar de rest kwam mijns inziens (soms iets, soms duidelijk) minder uit de opening.

Met name Martine Middelveld zal deze middag snel willen vergeten. Aan het eerste bord speelde ze tegen de sterke Taha Yasen, die haar vanuit de opening overspeelde. Na vijf kwartier kon ze richting stad; 0-1.

Niet lang daarna trok Talitha op bord zes de stand gelijk. Ze won één pion, toen een tweede, toen een derde en toen een vierde. Hoewel het heel eventjes lastig was geweest, speelde ze een zeer overtuigende partij, met recht de beste van de dag.

Inmiddels begonnen de overige borden mij wel zorgen te baren. Joram op den Kelder werd aan het tweede bord optisch langzaam weggedrukt, terwijl ook invaller (voor de invaller) Jan Peter van Zandwijk aan het derde bord slecht stond. Pauline van Nies stond wellicht iets beter, maar mijns inziens zou ze zich niet uit de remisemarge kunnen ontworstelen. Martin stond niet slecht, maar zijn koning stond niet zo veilig en voorzichtig schatte ik dit bord op remise in. Lisa Hortensius gebruikte zeeën van tijd en stond ook wat gedrukt.

Op het laatste bord speelde ik (Jan-Pieter Vos) met wit een dubieus gambiet. Mijn tegenstander investeerde flink wat tijd, maar vond de weerlegging achter het bord en offerde vervolgens sterk een kwaliteit. Hierdoor stond mijn hele middag in het teken van verdedigen. Hoewel iedereen mijn stelling al had opgegeven, zag ik geen knock-out en wist ik steeds met enig kunst- en vliegwerk overeind te blijven. Het breekpunt in de partij vond plaats toen ik een stukkenruil niet beantwoorde met terugslaan, maar in plaats daarvan een sterke loper afsneed van de verdediging. Opeens sloeg de aanval niet meer door en hingen er teveel stukken, waardoor ik materiaal won en rustig kon consolideren; 2-1. Ook in de analyse konden we geen winst vinden, alhoewel de computer in de cruciale fase een aantal malen van +3 naar -3 zwiept. Een fragment volgt wellicht nog.

Opeens sloeg het even om. Jan Peter stond eerst gedrukt, toen slecht en daarna ging het wel. Hij vroeg of hij remise mocht aanbieden als het nodig was, deed het volgens mij niet en tructe opeens zijn tegenstander; 3-1, dat is nog eens een supersub (twee dagen eerder won hij ook al voor DSC4)!

Vervolgens bleek er voor Pauline inderdaad niet meer in te zitten dan een halfje, waardoor we met een 3½-1½ voorsprong de tijdcontrole doorkwamen.

De overgebleven borden voorspelden echter niet veel goeds. Joram had vanwege het teambelang veel risico genomen en liep in een eindspel met veel stukken nog op het bord naar voren met zijn koning. Dit leidde tot stukverlies op de veertigste zet. Ook Lisa had in de tijdnoodfase te veel schade opgelopen en speelde tegen beter weten in door in een verloren stelling. Daarnaast had ook Martin in tijdnood wat steekjes laten vallen, waardoor wit een tastbaar voordeeltje had verkregen. Het was echter het enige bord waar we nog op een halfje konden hopen. De prognose was dus niet erg positief.

Inderdaad verloren Lisa en Joram en probeerde Martin een halfje uit het vuur te slepen. Zijn remiseaanbod werd echter terecht geweigerd en zijn tegenstander kon een kwaliteit winnen. Om onduidelijke redenen deed hij dit niet (ik begreep dat hij het wel had gezien), maar hij stond nog steeds beter. Toen ik wat later in de analysezaal stond kwam de wedstrijdleider opeens naar me toe, met het verzoek het formulier te ondertekenen. Op de vraag wat de uitslag was antwoordde hij dat we hadden gewonnen! Toen Martin vervolgens binnen kwam met de mededeling dat zijn tegenstander had geblunderd was alles duidelijk.

Aldus een 4½-3½ overwinning, zij het met de kanttekening dat deze wel erg gelukkig tot stand kwam. Het zijn echter dit soort wedstrijden die een seizoen maken of breken en feit is dat we met 5 mp uit 3 wedstrijden voorlopig tweede staan.

Tot slot wil ik invaller Jan Peter nogmaals bedanken voor zijn inzet en zijn bereidheid op zo'n korte termijn te willen spelen. Op naar de volgende wedstrijd, uit tegen koploper Kennemer Combinatie 1 op zaterdag 12 december!


Posted by Martin on 22-11-2009 at 21:41:

Even een kleine toelichting op de beslissende partij gisteren:

Versteeg - Glimmerveen

In de opening krijgt wit niet veel, maar ik verzuim iets aan de zwakke witte velden rond mijn koning te doen, waardoor wit toch nog druk krijgt. Wit springt daar niet helemaal goed mee om, maar het kost mij wel veel tijd om het optimaal te verdedigen. Zo rond de 30e zet had ik al enige zetten tijdnood, maar win ik wel een pionnetje op c5, waarna er geen problemen meer zijn:

Diagram
 








Ik moet nog wel een beetje op de witte velden bij mijn koning letten, maar dat is geen probleem. Zetten als Pc5 en Td7 dringen zich op.
Ik doe echter enkele slechte zetten met mijn dame.

Een paar zetten later ziet het er zo uit:
Diagram
 








Ik heb h7 terug gegeven om mijn stukken weer uit de knoop te halen. Nog steeds niet veel aan de hand, en opnieuw dringt Td7 zich op. Maar opnieuw ga ik slechte zetten met mijn dame doen.... Die stond juist prima, maar goed.

Op zet 39 had het fout kunnen gaan:
Diagram
 








Ik heb zojuist 39... Td8-d2 gespeeld. Dit ziet er natuurlijk leuk uit, maar ik had beter gewoon b6-b5 kunnen doen. Dit voorkomt de 'aankrantende zet' a4, valt de dame aan en dekt de pion. Na Td2 zag ik meteen dat het foute boel was: 40. Pg4! wint eigenlijk meteen. In de analyse bleek dit ook te kloppen. 40... Df4 41. De6 bijvoorbeeld.
Wit koos gelukkig voor 40. Tf1...

Na de tijdnood dacht ik even een mataanval te kunnen gaan opbouwen, maar na enig nadenken bleek dit lastig te zijn. Ik probeerde dus een remiseaanbod, maar dit werkte uiteraard niet. Ik maakte ook nog een fout, vergat een paardzet (vork), die mij de belangrijke pion op e5 kostte met versterking van het initiatief voor wit. Dit leek uit te monden in kwaliteitsverlies:
Diagram
 








Ik dacht hier dat 48. Pf7+ Dxf7 49. Db6+ een kwaliteit won. Dit wordt echter voorkomen door 49... Pc6, maar het is niettemin hopeloos na 50. Qxc6+ Qg6 51. Dxa4

Wit koos echter voor 48. Pc4 Pg6 49. Pe3 Pf4 Je kunt het proberen natuurlijk. Dreiging: ...Pe2+ en ...Dh4++.
50.Pf5+ Kg6 51.Tb1! Pe6 52. Pe7+? Kf7
Diagram
 








De 52e zet leek Joram en mij de eerste fout, maar het paard gaat niet verloren. Wit heeft de 'redding' 53. Da7! (Fritz). We hadden wel gezien dat Dxh5+ binnen de remisemarge zit en dat geldt ook voor Df5.

Wit deed nu echter twee matchpunten cadeau met 53. Pd5?? Pxc5 Wit geeft het op.
0-1


Oef.


Posted by Van Dop on 22-11-2009 at 22:59:

Een advies aan Joram: neem opdrachten om op winst te spelen niet te serieus.
Misschien moet ik van het advies een opdracht maken. Ja!

__________________
Mopper


Posted by Martin on 23-11-2009 at 08:42:

Moppersmurf, het gesprek ging ongeveer zo:
Joram: "Captain, moet ik winnen of remise maken?"
Captain JP en Martin in koor: "Winnen!"

Hieruit bleek niet dat Joram dacht dat hij zou verliezen als hij zou doorspelen. Bovendien telde iedereen de stelling van JP nog als een nul, dus zag het er niet erg goed uit.


Posted by Joram op den Kelder on 23-11-2009 at 13:54:

Nou, in mijn beleving ging het gesprek ietsje anders.

Joram: "MOET ik winnen?!" (intonatie: moet ik perse winnen, aarzelende blik)
Vervolgens tegelijkertijd
Martin: "JAAA!!!"
JP: "Ja, zeker!" (zonder twijfel)

De les die ik hieruit kan trekken is dat communicatie bij een remiseaanbod wat uitgebreider moet, bijvoorbeeld zo:
Joram: "Ik sta slecht en mijn tegenstander heeft net de zetten herhaald. Moet ik doorspelen in duidelijk mindere stelling in het teambelang?"

Overigens was gezien de stand op de andere borden op dat moment het antwoord waarschijnlijk evengoed geweest:

Captain: "Ja, absoluut, we staan op verlies".

Hoewel de methode beter had gekund, was het resultaat dus misschien wel hetzelfde gebleven. Trouwens, voor zover dat nog niet duidelijk was: ik geef het feit dat ik op winst moest spelen niet de schuld van mijn nederlaag. Ik ben er zelf bij en speel gewoon slecht op het moment. Het hielp natuurlijk niet, dat is alles...

__________________
The greatest mistake a man can make is to be afraid of making one.


Posted by Walter on 23-11-2009 at 15:10:

Goed gedaan!

Overleg met de captain is natuurlijk prima.
Stukje kansberekening: Als je 1 trekking uit de hele populatie van mogelijke scores van de afzonderlijke partijen en hun onderlinge wisselwerking wilt weggooien, dan moet je gewoon een nieuwe trekking uitvoeren. En dan had Joram een remise, maar hadden Jan Pieter, Jan Peter en Martin wellicht wel verloren.
(Analoog de postcode loterij: als er in jouw straat een prijs valt en jij hebt -terecht- niet meegespeeld, dan hoef je je niet rot te voelen: Als je wel had meegedaan, dan was er een ander statistisch werkelijkheid en was de prijs waarschijnlijk niet in jouw straat gevallen. Je straatgenoten mogen jou dan wel op hun blote knietjes bedanken!)

Dus door remise af te slaan, een stuk team-spirit te tonen en vervolgens te verliezen heeft Joram statistisch gezien een belangrijk steentje bijgedragen aan de overwinning.


Posted by jpfox on 23-11-2009 at 20:22:

Mijn perceptie van het geheel was weer wat anders, namelijk: "Kan ik rustig naar remise freewheelen of moet ik nog wat proberen?", zoals ook Pauline later vroeg overigens. Behoudens zeer uitzonderlijke gevallen (laatste partij, kampioenschap dan wel degradatie, etcetera) hoef je mijns inziens geen onverantwoorde winstpogingen te doen. Maar goed, dit zijn wel de dingen die een teamwedstrijd zo leuk maken (al is het uiteraard wel zuur als je op zo'n manier verliest).


Posted by Van Dop on 24-11-2009 at 00:24:

De overwegingen van Walter Anema, daar moet ik nog een paar dagen over nadenken. Ik zal een paar deskundigen moeten raadplegen, ik snap het nog niet helemaal, vrees ik.
Maar omdat ik niet meedoe in de loterij is de kans vergroot dat mijn straat een prijs wint. Ik ben een potentiële weldoener, Dank je Walter.

__________________
Mopper


Posted by jpfox on 24-11-2009 at 09:24:

En het verslag van Rotterdam:

Quote

Schrijvers Twee laat winst glippen
Artur Rongen

In de derde ronde stond DSC1 uit Delft op het programma. Een tegenstander met mogelijkheden. Opvallend bij dit team is dat er vier dames mee spelen. Op basis van de rating zou de uitslag 4-4 kunnen worden. Maar eerst moest nog even gespeeld worden.

Huibert was er ditmaal niet bij en in ‘good old Henny’ hadden we een gedegen vervanger.

Edwin kon het kennelijk moeilijk vinden en begon met een kwartier minder op de klok. Gegeven het feit dat hij vaak in tijdnood komt leek dat geen goed voorteken.

Bord 1 werd een rapidpartij. In de ruilvariant van het damegambiet wist Mohammed beter de weg en schoof zijn tegenstandster binnen 23 zetten over de rand van het bord. Zij had het er warm van gekregen en was overigens niet de enige. 1-0

Marc kreeg aan 6 de langzame versie van het Spaans te bestrijden. Bij zet 12 kreeg hij visioenen met d5. Hij dacht in een soort Marshall opstelling met aanval te komen. De combinatie leidde tot het verlies van twee pionnen zonder aanval (voor zwart wel te verstaan). Hij had gelijk op kunnen geven, maar spartelde nog enige tijd door tot genoegen van zijn tegenstandster. 1-1.

Wim aan 8 kreeg een koekje van eigen deeg. Zijn tegenstander zette de partij aanvallend op en keek niet te veel naar hout. Een kolfje naar Wims hand zou je denken. Lange tijd ging het prima en met simpele zetjes zou groot voordeel verkregen kunnen worden. Helaas werd de wilde weg gekozen met foutkansen. Wim maakte de laatste en kon opgeven. 1-2.

Aan 4 kwam de Panov van de Caro Kann op het bord. Andrzej verdedigde nauwkeurig. Kreeg zelfs een klein voordeel, maar toen hij dit weer inleverde was de vrede getekend. 1½- 2½.

Aan bord 3 voltrok zich voor ons een drama en ook voor Rogier zelf. De hele partij zat hij aan de goede kant, gebruikte veel tijd, maar kwam steeds beter te staan. Steeds moest zwart zien te keepen in een onmogelijke stelling. Vele wegen hadden tot de winst geleid, echter Rogier koos niet de eenvoud. Geniepig werd al verdedigend g2 op de korrel genomen. Toen de stand gelijk getrokken was bood zwart opgelucht remise aan, wat Rogier weigerde en liet volgen door de verliezende zet. In plaats van de verwachte gelijke stand keken we aan tegen een 3½-1½ achterstand.

Michiel aan 2 ging vanwege de stand in de wedstrijd een opgelegde remisekans uit de weg. In een Slavische partij koos hij voor een stonewall opbouw. Toen hij de kans kreeg de stelling met e5 te openen moest wit vechten om in de strijd te blijven. Iets te vlug werd een paard op f2 geschijnofferd, terwijl verderde druk verhogen met Df6 waarschijnlijk beter was. Hij speelde het voortreffelijk en won rond de tijdnood op de 40e zet een stuk. De rest van de partij was zweten en techniek. Het moest wel nog even gebeuren. Hij deed dat bekwaam. 3½-2½.

Edwin aan 7 speelde in hoog tempo, hetgeen binnen de kortste keren zowaar tijdvoorsprong opleverde. In een Colle opbouw van het damegambiet kende zijn opponente niet de juiste aanpak en kwam slecht te staan. Rond de 40e zet was duidelijk dat ook dit een één zou worden. In een ingesnoerde stand wachtte zij de genadeklap niet af en gaf op. 3½-3½.

De laatste partij werd gespeeld door Henny aan 5. In een Nimzoindische opbouw kreeg hij het betere van het spel. Zwart moest zich verdedigen met een tochtige koningsstelling. Het spel wisselde wat en gelet op de stand bood zijn tegenstander remise aan. (zij hadden toen reeds 3½ punt). Henny weigerde terecht en kreeg loon naar werken. In gewonnen stand blunderde hij tot ontsteltenis van zichzelf en alle aanhangers, waardoor DSC alsnog aan het langste eind trok.

Velen hadden een slechte avond, waaronder de teamleider.


Posted by Richard on 24-11-2009 at 23:06:

het geluk lacht het eerste toe. slechte wedstrijden winnen is het kenmerk van kampioenen Ja!

Powered by: Burning Board Lite 1.0.1 © 2001-2004 WoltLab GmbH
English translation by Satelk