Novelty Destroyers 2- DSC5, 7 januari 2020
Novelty Destroyers 2- DSC5, 7 januari 2020
Er waren deze keer maar liefst twee vooruit gespeelde partijen en twee invallers nodig om acht partijen te kunnen spelen. Gelukkig waren de spelers van Novelty Destroyers erg behulpzaam bij het vooruit spelen, en kamen twee van hen daarvoor op ons verzoek naar Delft. Op 30 december, nog voor het oliebollentoernooi begon, speelde Victor van der Kloet met wit aan bord 8 met wit de eerste, helaas korte partij. Zijn tegenstander had zich toevallig dat weekend heel goed voorbereid op From’s gambiet: 1. f4 e5; 2. fe4: d6; 3. ed6: Ld6: en zodoende werd het Victor al snel zo moeilijk gemaakt dat hij moest opgeven; 1-0 Een week later speelde Mattia Bianchi met zwart aan bord 5 de tweede vooruitgespeelde partij, een de Hongaarse verdediging. Beide speler begingen nogal wat slordigheden, maar de positie bleef lang in evenwicht. Wit zocht de aanval op de damevleugel, maar sloot die vleugel op de 20e zet toch af. Daarmee liet hij zwart een krachtige aanval over de koningsvleugel uitvoeren, zonder tegenspel van wit. Na een paar onnauwkeurigheden in wits verdediging wordt het voor zwart eenvoudig om te winnen; 1-1
Op 7 januari werden de resterende zes partijen gespeeld, met twee invallers: Brent van Dusseldorp en Raymond Thomas. Brent won zijn partij, en Thomas verloor, waarmee de stand 2-2 werd. Nishant speelde met wit tegen een siciliaanse verdediging, de uitgestelde Alapin verdediging, en bereikte na 10 zetten een stelling met goed ontwikkelde stukken en een veilige koning. Volgens de computer +1½. Toch slaagde zwart er in om wat stukken te ruilen en een gelijke stelling te bereiken met bovendien een vrijpion op de d-lijn. Wits aanval op deze pion leverde uiteindelijk enkele voorwaartse stapjes van die pion op, en in het eindspel bleek deze pion fataal. Ook de klok was een probleem; wit had al na 25 zetten nog slechts 1 minuut… Op de 38e zet was promotie van de pion onvermijdelijk en wit moest opgeven); 3-2.
Tom Broekhuizen mocht het met de witte stukken opnemen tegen Ronny Lange. Ze speelden een Siciliaanse partij waarin Tom voor het eerst de Zagreb variant uitprobeerde tegen de Najdorf. Wellicht had hij dit beter eerst een keer in de interne kunnen doen, gezien het verloop van de partij. Zo liet hij het op de 10e zet na om een karakteristiek paardoffer te brengen op d5. Het zou niet meteen hebben gewonnen, maar de zwarte koning komt niet meer goed weg. Hierna had Tom het op zijn 11e en 12e zet op de damevleugel moeten zoeken, beginnend met a4. In de partij zocht ik het alleen op de koningsvleugel. Gelukkig maakte zwart ook wel wat fouten, waarna het op de 16e zet ongeveer gelijk stond.
Het werd verder een partij van wederzijdse fouten, waarbij zwart de overhand leek te krijgen. Maar op de 25e zet maakte zwart de grootste fout van de partij waarna de zwarte stelling niet meer te redden was: 3-3.
Nadat Ronald Kraakman ook remise maakte, stond het 3½-3½
Aan bord zes viel om kwart over elf de beslissing in een partij van Henk Stipdonk met zwart in een Benoni achtige opening die lang gelijk opging. Henk moest hardnekkig een zwevende pion op c6 verdedigen, en had lange tijd moeite om een loper die op a8 verzeild was geraakt, weer in het spel te brengen. Omstreeks de dertigste zet was de stelling in evenwicht, en wit bood remise aan. Omstreeks die tijd stond het er in veel partijen niet heel goed voor, dus Henk besloot door te spelen. Dat pakte goed uit, en toen zijn tegenstander in tijdnood was gekomen, bleek een blundertje van wit doorslaggevend; 4½-3½.
