DSC1 eindigt na winst glansrijk als tweede
DSC1 verslaat, met flink wat mazzel, Caissa-Eenhoorn en eindigt daarmee als 2e!
Had je ons gevraagd naar de verwachtingen voorafgaand aan het seizoen hadden we gezegd handhaving en een gezellig seizoen. Na 9 rondes eindigen we echter op een ongedeeld 2e plaats en balen we stiekem toch een beetje dat we niet hebben kunnen stunten in de 8e ronde tegen Kennemer Combinatie. Maar niet getreurd, we hebben het sowieso onwijs gezellig gehad!
Nadat we de vorige ronde hadden verloren van KC, waren de kampioensaspiraties weer de kast in gestopt. De laatste ronde wilden wij de 2e plaats veilig stellen en dat mochten we proberen tegen Caissa-Eenhoorn. Dachten we twee weken geleden nog naar Amsterdam te moeten, toen we beter keken zagen we dat we toch echt naar Hoorn (beter gezegd Zwaag) moesten! Ai, dat was even balen, want dan is 12.00 beginnen toch best nog vroeg opstaan. Gelukkig kregen we een paar dagen van te voren te horen dat het toch om 13.00 begon. De wekkers konden, tot opluchting van velen, een uurtje later worden gezet.
Als je schaakt kom je nog eens ergens in Nederland. Zo ook deze keer. Zodra je Amsterdam voorbij bent, kom je uiteindelijk terecht tussen de koeien en schapen, in het weiland. Net toen ik dacht een bouwvak terrein op te rijden zagen Lisa en Smaranda de speelzaal; voor mijn gevoel in de middle of nowhere. Stond daar opeens toch een mooie speelzaal en de koffie/thee stond al klaar!
De klokken werden in werking gesteld en lange tijd was er geen zinnig woord over te zeggen hoe het af zou gaan lopen. Smaranda wist, na een goede pot, het eerste punt binnen te slepen tegen invaller Abel Romkes. Midden op het bord wist ze opeens de witte dame te vangen en haar tegenstander tot opgave te dwingen. Niet veel later kon Talitha een halfje toevoegen. De opening kwam ze erg lekker uit, en ik had het idee dat ze erg goed stond. Helaas werd er niets concreets gevonden. Ze won wel een pion, maar hierdoor kreeg haar tegenstander Ronald Ritsema zoveel actief spel dat niet veel later door eeuwig schaak tot remise werd besloten.
Jp (tegen Jerrel Thakoerdien) kreeg een aparte opening op het bord, en het was lastig in te schatten hoe het stond. Hij offerde een pion voor actief stukkenspel, maar zag geen goede of winnende voortzetting. Toen hij het idee had dat hij overspeeld zou worden in het centrum besloot hij tot actie en probeerde er dwars doorheen te gaan; daarbij zag over het hoofd dat er een stuk instond en die was hij dan ook kwijt. Op miraculeuze wijze kon hij nog eeuwig schaak geven. Ikzelf speelde tegen Sjors Broersen en kwam goed uit de opening. Nadat ik diverse keren en mooie loperzet had gemist werden er veel stukken afgeruild en ontstond een gelijke stelling. Ik had hier tevreden moeten zijn met remise, maar besloot op winst te spelen en kreeg de deksel meteen op mijn neus. Daarmee stond het weer gelijk: 2-2 en de bovenste 6 borden nog bezig.
Toen ik een rondje maakte vond ik het er niet goed uitzien. Lisa, Joram, Chiel en Joost waren allen aan het keepen. Sebastiaan stond beter, en Sten minder dacht ik.
Bij Joost (tegen Martijn Monteban) ging het lange tijd gelijk op, maar ergens in het middenspel raakte hij een pion kwijt. Het toreneindspel wat ontstond met een pion minder was wel aan hem besteed en dit hield hij keurig remise. Niet veel later kwamen ook Chiel (tegen Arne Moll) en Joram (tegen Arlette van Weersel) melden dat ze remise hadden gespeeld. Nog steeds een gelijke stand, maar dat waren al weer een paar mindere stellingen die werden gehouden!
Daarna zette Sebastiaan ons op voorsprong door te winnen van Daan Zult. Sebastiaan kwam beter uit de opening, maar zat al vrij vroeg in de partij krap in zijn tijd. Hij kon drukken op de koning van zijn tegenstander, maar Daan kreeg het voor elkaar om met een toren en dame om de onderste rij van Sebastiaan te komen. Zag er allemaal erg gevaarlijk uit. Gelukkig hield Sebastiaan zijn hoofd koel en wist een winnende aanval op te zetten! 3,5-4,5
Hierna werd het nog spannender. Om de 5 minuten wisselde de voorspellingen van winst, naar verlies, naar toch gelijk spel. Dat wij uiteindelijk aan het langste eind trokken, was meer geluk dan wijsheid.
Lisa was al lang aan het keepen, en het leek erop als ze het eindspel zou gaan verliezen. Haar tegenstander, Ron Deen, liet zich echter foppen. Hij had wel een h-pion en loper meer (tegen alleen een koning van Lisa), maar dat was de verkeerde hoekloper en dus theoretisch remise! Minimaal gelijkspel dus!
Ondertussen was duidelijk geworden dat het eindspel van Sten heel slecht was. Zijn tegenstander, Henk-Jan Visser, had het goed gespeeld en leek snel op winst af te stevenen met twee vrijpionnen. Sten gooide maar alles naar voren, om nog wat te kunnen compliceren. Zijn tegenstander speelde hierop niet de sterkste zetten en Sten kwam dichterbij een remise.. Op een gegeven moment was het echt remise, maar Henk-Jan dacht dat hij nog aan het winnen was en trok daarom niet aan de noodrem. Toen kon Sten zelfs nog het volle punt pakken! Een gigantische schwindel, en dat leverde ons nog de winst op! En dus eindigen we op een ongedeelde 2e plaats in de 1e klasse!
Na afloop zijn we met z’n allen Hoorn ingegaan en daar gegeten bij ‘Koning Pannenkoek’. Hier besloten dat Sten niet alleen ‘Koning van de wedstrijd’ is geworden, maar ook ‘Koning pannenkoek’! Iets met vulpen, overhemd en yoghurt.. De insiders weten wel waar het over gaat :).
Een mooi seizoen om lang te blijven herinneren! Ik wil bij dezen graag alle spelers en invallers van DSC1 bedanken voor hun inzet en gezelligheid! Extra complimenten aan Chiel en Sten die beiden 7 uit 9 wisten te scoren!
Daarnaast nog even een speciaal woord voor mijn mede-teamcaptain (en voor de buitenwereld de formele teamcaptain) JP. Zoals velen wel weten is JP een drukke man. Werken, kroegen en dan is de tijd alweer op. Want werken zoals JP doet, dan kunnen er niet veel… Als ik dacht lang gewerkt te hebben, en na het sporten pas laat thuis was om daarna JP nog eens te bellen over de wedstrijd, kreeg ik toch vaak het verzoek om over een uurtje even terug te bellen. Want meneer zat nog op kantoor. Dit jaar heeft JP besloten om voor het laatst teamleider te zijn, wat ik natuurlijk erg jammer vind, want met wie moet ik nu dan 45 minuten bellen om de optimale opstelling vast te stellen (deze kwestie is inmiddels opgelost, waarover later meer)? JP bedankt voor al het werk wat je voor het eerste hebt gedaan!! Als teamleider zullen we je missen, maar gelukkig blijf je wel gewoon met ons meespelen :) .
Tot volgend jaar!
