DSC5 eindigt met nederlaag in de middenmoot
Theoretisch konden we nog kampioen worden met DSC5, maar realistisch werd het nooit. Als was het maar omdat een ruime overwinning er nooit heeft ingezeten. Uiteindelijk verloren we (zelfs) met 3-5.
Degradatiekandidaat Lierse 1 had moeten winnen van RSC-Belgisch Park 1 en Schaakhuis 1 moest SHTV 2 verslaan. Ook een achterstand in bordpunten moest worden weggepoetst. Lierse had geen schijn van kans...
Onze tegenstander was daar zeer content mee, want hierdoor konden zij niet meer degraderen (dat was overigens net zo onwaarschijnlijk als dat wij kampioen zouden worden).
We begonnen met zeven man. Mark Versteeg was te laat, en zijn achterstand in tijd in combinatie met een weinig kansrijke stelling werd remise overeen gekomen.
De andere borden gaven echter een prima beeld te zien. Zowel Diederik van Heigen, Corniel Nobel, als Martin Velrome tekenden voor een duidelijke plus. Nancy Kirana stond iets beter, René Torenstra had een kleine heksenketel op het bord getoverd en de rest stond niet minder.
Het voordeel van Diederik verwaterde echter langzaam, en de pion die hij eerst leek te winnen, bleef toch in vijandelijke handen. Remise leek beide partijen de beste optie.
René Torenstra balanceerde op randje van de afgrond. Naar een fout van zijn tegenstander nam hij resoluut over en won.
Corniel wist zijn voordeel verder uit te bouwen. Op het moment dat hij echter mat dacht te geven ging hij de fout in. hierdoor ging het niet mat en stond hij een kwaliteit achter. Zijn tegenstander speelde het daarna niet handig waardoor Corniel alsnog won.
Nancy en Martin hadden zich in de tussentijd behoorlijk in de nesten gewerkt, en ook teamleider Simon Broos en Reinier Heeres waren in zwaar weer verzeild. Uiteindelijk moesten ze er alle vier aan geloven.
Al met al kunnen we terugkijken op een gemiddeld seizoen. Derde op de ranglijst, ver uit het zicht van de koplopers, vierde op bordpunten. De meeste spelers scoorden ongeveer op rating. Positieve uitzondering is Nancy. Zij scoorde 4 uit 5.
