DSC8 afgedroogd door DCSV
Vrijdagavond 12 november is het 8e letterlijk en figuurlijk door onze stadgenoten DCSV 1 afgedroogd. Een beetje nat door de regen werd vol goede moed begonnen, maar uiteindelijk werden we met 6½ - 1½ met een flink pak op onze donder mooi naar huis gestuurd.
De eindstand
Lito van Reede, Antoon Frehe en Jan van de Donk behaalden nog een half punt, de overigen werden nauwkeurig aan de kant geschoven. Alhoewel het optisch nog wel redelijk stond was een opvallend kenmerk van veel partijen dat de DSC-ers en masse met tijdnood kampten.
Vorig jaar zat DCSV1 ook bij ons in de groep. Ook toen moesten wij bij hen op bezoek in de kerker. En ook nu verloren we met serieuze cijfers. 6½ - 1½. Deze nederlaag geeft een vertekend beeld want de werkelijkheid was dat we lang best wel goed stonden. Tegen half 10 konden we 3 remises noteren en op zeker 4 van de 5 resterende borden stonden leuke stellingen.
Ik zag behoorlijk op tegen deze wedstrijd. Een beetje zoals ik de laatste tijd tegen elke wedstrijd op zie. Ik bak er weinig meer van tegenwoordig. Als ik snelschaak op het internet dan geef ik in de helft van de potjes mijn dame pardoes weg. Niet eens in de geest van: oops aftrekaanval. Maar gewoon, dat ik de dame neerzet op een veld waar hij zomaar geslagen kan worden. En dat dan pas zien als hij ook geslagen wordt. De oerkreten die dan in huis geslaakt worden zijn geheel in tegenspraak met de rustige kalme uitstraling die u van mij gewend bent. Vrouw en kind begrijpen werkelijk niet wat mij bezielt om toch steeds maar weer achter dat scherm te kruipen.
Voor het echie is het niet veel beter. Partijen worden door mij uitsluitend nog gewonnen als mijn tegenstander nog beroerder speelt dan ik. Toen ik dus om half zes van mijn werk naar huis liep, waarmee een kleine 25 minuten gemoeid zijn, was ik in mijn hoofd al vast bezig met de tekst voor mijn analyse die zou passen bij de nederlaag van deze avond. In mijn hoofd was het zo realistisch, dat ik pas bij het openen van de voordeur wakker werd en me realiseerde dat de wedstrijd nog gespeeld moest worden. En dan te bedenken dat ik zelf de indruk heb dat ik eigenlijk best een aardig spelinzicht heb. De grote lijnen zie ik vaak wel. Het zijn de details die me ontgaan. Lullige matjes, dames die in blijven staan. Dom rekenwerk zeg maar. Maar hoogstwaarschijnlijk is dit zelfbeeld ook fout.
Met mijn half rode lampje achter op mijn fiets sjeesde ik in de regen door delft en was net op tijd in de kerk. René vond echter dat ik er om half acht had moeten zijn. Gelijk heeft hij want dit hadden we inderdaad afgesproken. Had men op mij gewacht? Ik weet het niet maar de wedstrijd begon meteen toen ik binnen was. Ook wel eens lekker.
We begonnen met 3 remises. Ik denk dat Jan van de Donk het eerst remise had. Hij speelde met zwart op bord 2 tegen Rens ter Veen waar ik vorig jaar van verloren had. Veel heb ik er niet van gezien want ik speelde zelf nog. Volgens mij probeerde Rens iets over de open h-lijn maar gevaarlijk zag het er niet uit: ½ - ½.
Daarna volgende snel Lito en ik met remises. Bij Lito heb ik werkelijk geen idee hoe het ging. Hij speelde met wit op 7.
Ik speelde zelf met zwart op 4 mijn tegenstander koos voor het Spaans. Gelukkig weet ik er een beetje van en volgens mij ben ik nooit in problemen geweest. Tegen zet 15 had ik een goed gevoel. “I thought that by this time I had equalized”, zoals grootmeesters zo mooi kunnen zeggen.
De resterende zetten had ik een licht voordeel maar het resulteerde in een min of meer geforceerde afruil. Omdat ik geen duidelijk voortzetting zag besloot ik remise aan te bieden en dat werd geaccepteerd. Eerlijk gezegd verbaasde mij dit een beetje omdat de andere borden op dat moment bepaald redelijk voor ons stonden. Anyway, ik was wel blij met remise: 1½-1½.
Rob Scherpenisse speelde met wit op bord 5. Toen ik klaar was en ging kijken stond hij een paard achter, er dreigde mat achter de paaltjes en voor de rest was het ook niet best. Het ging vrij snel geforceerd mis: 2½ - 1½.
Simon Dirkse speelde met wit op bord 1. Ik had steeds de indruk dat hij wel aardig stond. Wat er gebeurd is weet ik niet precies maar op een gegeven moment was alles geruild op de torens na en pionnen aan beide kanten. Helaas stond zwart toen al met een toren bij Simon op de tweede rij en leek pionverlies onvermijdelijk. Soms lukt het nog wel om met een pion achter en verder alleen torens om de boel te redden maar vandaag helaas niet: 3½ - 1½.
Simon loopt een blauwtje
Edgar Huisman speelde op 3 met wit. Lange tijd stond er nog erg veel op het bord en ik kon er geen chocola van maken. Na een paar rondjes herken je veel stellingen meteen als je terug komt aan het tafeltje. Bij Edgar deze keer niet. het was veel te ingewikkeld. Wel mooi vond ik de zet e5-e6. Het verloor een pion maar veld e5 kwam mooi vrij voor het paard. Waarom Edgar er een toren neerzette begreep ik dan ook niet goed. In ieder geval bood zijn tegenstander kort daarop remise aan. Maar Edgar zei: “Ik speel nog even door (..) als je het niet erg vindt”, plantte vervolgens zijn koning op f1 en schoot daarmee een enorme bok. Typisch zo’n foute zet die ik ook alleen maar zie als ik niet zelf achter de stukken zit. Hierna ging het snel bergafwaarts: 4½ - 1#1/2.
Bert van der Willik, op 8 met zwart, had een bijzonder interessante stelling. Hij had veel materiaal geďnvesteerd. Twee stukken tegen 4 pionnen. Het gevolg was dat wits koningsstelling non-existent was en hij bovendien nog niet helemaal ontwikkeld was. Merkwaardig genoeg was er geen direct sluitende aanval op de koning.
Bert in overpeinzing
Zelfs een eeuwig schaakje zat er vreemd genoeg niet in, althans niet dat ik zo snel zag. Bert probeerde toch een aanval maar wit kon verdedigen en verder ontwikkelen tegelijkertijd. Het materiaalverschil was uiteindelijk te groot: 5½ - 1½.
En dan nog René Poots op bord 6 met zwart; onze captain. De leukste stelling van de avond. Heel erg lang bleven de heren nog onder 20 zetten dus we hebben lang kunnen genieten.
René beschouwt zijn stelling
Hoe het precies stond weet ik niet meer maar ik hoop dat René nog even de stelling op het web zet tussen zet 15 en 20. René gebruikte erg veel tijd en ik denk dat dat het probleem was. Ik ben erg benieuwd wat de computers van deze partij vinden. René bood in betere stand nog wel remise aan maar de captain van DCSV vond dat er wel doorgespeeld kon worden. Jammer, aan tijd ten onder.
6½ - 1½
De klok was niet de vriend van DSC deze avond
Zie ook het verslag van DSCV.
