Delftse SchaakSite - In memoriam

Leo, geboren op 13 september 1927 werd in 1983 lid van DSC en is dat tot zijn dood gebleven. Hij had altijd al lid van een schaakclub willen zijn, had er toen - op bijna 56-jarige leeftijd - tijd voor.

Van begin af aan viel hij op door zijn open rondborstige stijl in de omgang met andere leden van de vereniging en zijn bereidheid om het spel verder te leren en zijn diensten aan te bieden.
Leo toonde zich een zeer trouw clublid, kwam praktisch elke maandagavond en heeft DSC lange tijd gediend als materiaalcommissaris (ook lang een bestuursfunctie), een functie die hij nauwgezet uitoefende.
Bijna elke avond kwam hij om kwart voor zeven binnen, fiets aan de hand, wegzetten, en dan naar boven om de spullen uit de kast te halen en voor iedereen klaar te zetten.
DSC eerde zijn inzet voor de vereniging door hem in 2006 te benoemen tot lid van verdienste.

Leo was niet de beste schaker van de club, maar dat heeft 'm nooit gedeerd. Hij had veel plezier in het spel, kon zeer taai tegenspelen, zodat als hij moest opgeven toch met trots kon vertellen hoeveel zetten hij het had uitgehouden tegen die sterke tegenstander.
Iets nieuws leren wilde hij altijd en hij was een fanatiek deelnemer aan de seniorentrainingen, maakte zelfs huiswerk en kwam dat dan een week later bespreken. Ik herinner me, dat hij toen hij tijdens de eerste training de uitgedaagd werd zijn schaakdenken te onderzoeken, spontaan uitriep: Ik denk altijd Positief!!. Wat ik na al die jaren met hem op de club alleen maar kan beamen. Leo zocht altijd naar lichtpunten, ook al moest hij al het overige ervoor negeren.

Wat ik verder van hem herinner: de trots waarmee hij vertelde wat hij allemaal bereikt had tijdens zijn leven en vooral wat zijn dochter wel niet presteerde. En de trots op zijn fysiek: bij elke weersgesteldheid ging hij met de fiets naar de club, tot de laatste keer toe. Hem herhaaldelijk zeggen dat hij om zichzelf moest denken was niet aan hem besteed.

Leo onderhield 2 grote moestuinen, kon stevig schelden op allerlei soorten onkruid en was een goed tuinder, ook op dit terrein met veel inzet. Nog een paar jaar geleden kwam ik hem lopend door de stad tegen op weg naar Den Hoorn om een nieuw glas te laten zetten in een raam van 1,5 bij 1 meter, zodat hij een lage kas weer kon afdekken. Hij moest ook weer terug met dat gevaarte.
Hij schilderde ook: lange tijd heeft hij op de Vrije Academie schilderlessen gevolgd en thuis kon je zijn resultaten bewonderen.

De laatste jaren klaagde hij dat het niet meer zo gemakkelijk ging en dat kon je als je hem op de fiets zag stappen alleen maar beamen.
Zijn schaakactiviteiten namen niet af. Als er geen interne of externe competitie te spelen was, zag je Leo tot diep in de avond ontelbare potjes spelen tegen met name Jan Torenstra in de kleine zaal.

Dat hij zo plotseling is overleden is een schok, voor mij persoonlijk en voor de vereniging. Wat zal ik hem missen! DSC verliest in hem een trouw clublid en een markante persoonlijkheid.

Gerard Bilars

Nieuws & condoleances
delftseschaaksite.nl