Delftse SchaakSite - Nobel in het schaakspel

Hangmat

Terwijl ik door het raam van onze treincoupé kijk zie ik een druilerig landschap voorbijtrekken. Zij heeft een trui aangetrokken en zit met opgetrokken knieën tegenover mij een lees-lekker-weg-feel-good-roman te lezen van een nogal sentimenteel aangelegde Engelse auteur. ‘When Harry met Sally’ in pocketformaat, zeg maar. Ikzelf zit met een puzzelboek op schoot. ‘Koningsaanval, toegang’, en een goed verstaander begrijpt wat voor puzzeltjes het hier betreft.

We zijn op weg naar Toscane. U weet wel, van de Renaissance, The Teenage Mutant Ninja Turtles, Firenze en van een scheve toren. Nee, niet onze broeders uit Pijnacker, die van Pisa, u weet wel. Van dat domme spelletje uit Ron’s Honeymoon quiz. Toscane, met van die terracotta dakpannen. Van de ansichtkaarten, met de strakblauwe luchten, mooie landschappen en rustige steden. Toscane is het cliché van Italië in het kwadraat.

Maar helaas, de realiteit is weerbarstig. In ieder geval het weer. Niks strakblauwe lucht, niks zon. We zijn op weg naar een camping die we op een kaart van onze Duitstalige Marco Polo-gids hebben gevonden. U weet wel, Marco Polo was die Italiaan uit de middeleeuwen die reisverslagen schreef over het verre Mongolië, maar naar alle waarschijnlijkheid nooit de Alpen overgestoken is. Een mening die me ooit een ruzie met een temperamentvolle Italiaan opleverde. (Geen Toscaan trouwens)

Gelukkig is de relatiteit soms slechts kort weerbarstig. Op de camping aangekomen (na een wandeling van twee uur berg op, de Marco Polo was niet erg betrouwbaar) fleurde het weer op om ons de rest van onze vakantie goed gezind te blijven.

Nu was ik ook wel toe aan vakantie. Ik had juist een week schaken in Dieren achter de rug, een inspannend jaar voor DSC en mijn nieuwe baan vergde ook veel van me. Behalve het opzetten van de tent, twee lange fietstochten en de dagelijke wandeling berg af en op (wat natuurlijk veel minder ver is als je in één keer goed loopt) hebben we ons dan ook vooral niet ingespannen.

Een aantal middagen zat ik dan ook heerlijk tegen onze boom - nu ja, ‘onze’ - de eerder gememoreerde puzzeltjes te maken. Heerlijk. Zo’n 600 stellingen heb ik opgelost tijdens mijn vakantie. Elke keer als ik de oplossing zag voelde ik mijn Elo stijgen. Gezien mijn huidige resultaten wat misleidende gevoelens, maar ja. Dat wist ik toen nog niet.

Twee andere bezigheden - het koken onder primitieve omstandigheden en het ‘mensen-kijken’- heeft de vakantievreugde tot misschien wel nog grotere hoogte doen stijgen. Hoe vermakelijk, mensen die worstelen met tenten? Enorm vermakelijk!


Zo mogelijk nog leuker is de worsteling met de hangmat. Onze Duitse overbuurvrouwen hadden zeer lang nodig alvorens hun exemplaar ‘sierlijk’ tussen twee bomen gespannen was. En toeval bestaat niet: Juist op het moment dat ik dát gadesloeg, kreeg ik een diagram onder ogen dat mijn kijk op het schaken verbreedde, me het gevoel gaf dat ik het schaakspel beter ging begrijpen: deze stelling vind ik vanaf dat moment een typisch voorbeeld van een hangmat!

de Delftsche SchaakClub
de grootste, actiefste en gezelligste schaakclub van Delft

jeugd [ma 18:30-20:00]
Er is op 5 niveau's schaaktraining. Daar­na is er competitie, of een van de vele andere activiteiten.

senioren [ma 19:45-01:00]
De grote interne competitie heeft schakers van elk niveau. Ook zijn er veel andere activiteiten.

copyright
© 2002-400 Delftsche SchaakClub

powered by
WoltLab GbR, Tjip BV & 2B Insite

software
FirstClassWebsite v1.6.1124.1
DSS v2.9.0701.1
WoltLab Burning Board
GNU WebChess

statistieken
Nedstat Basic  nedstat

disclaimer, privacy politiek, sitemap