Botwinnik 4 - DSC8, 2,5-5,5
Ben ik zojuist gearriveerd bij Botwinnik voor onze wedstrijd tegen hun vierde team, zit net aan een heerlijk kopje espresso, gaat mijn telefoon. 'Ja, met Wiebe, ik sta ergens in Zoetermeer en weet niet waar ik moet zijn. Sta voor de deur van hun penningmeester, zijn adres stond op de site'.
Lekker is dat. Nog tien minuten te gaan voor aanvang van de wedstrijd, is onze eerste bordspeler plotseling de laatste. Ik spring in de auto, mijn navigatiesysteem geeft aan dat Wiebe ergens 7,5 kilometer van me vandaan staat, op hetzelfde adres waar Edgar vanaf het Denksportcentrum naar toe had willen rijden. Ik bedenk me onderweg naar Wiebe dat het achteraf wel handig was geweest als Edgar ook naar die penningmeester zou zijn gereden, had hij Wiebe mooi mee kunnen nemen.
Vijftien kilometer later arriveren we op de speellocatie van Botwinnik. Inmiddels is de wedstrijd begonnen. Ik hoor achteraf dat de wedstrijdleider van de avond onvermurwbaar was geweest. Hij had niet willen wachten op ons.
De klok heeft al ruim tien minuten gelopen. Kortom, het achtste had zich uitstekend voorbereid op deze belangrijke wedstrijd. Want deze avond zijn de bordpunten waar het om gaat. Winnen zullen we wel, maar wel graag met ruime cijfers. Alleen dan houden we zicht op een theoretische kans op promotie.
Eerlijk gezegd heeft de tijdsachterstand mijn partij niet in de weg gezeten. Al vrij snel won ik die terug, omdat ik met wit een mij bekende opening speelde waar mijn tegenstander veel tijd voor nodig had. Uiteindelijk kwamen we met ieder nog twintig minuten op de klok remise overeen, meer zat er deze avond niet in.
Met een remise potje was ik niet de enige, naast mij speelden Bert van der Willik, Rob Scherpenisse, Fred Laeven en Wybe Sierksma dit ook. Alleen René Poots, Simon Dirkse en Edgar Huisman gingen met een vol punt naar huis. Uiteindelijk werd het dus een mooie overwinning, wel met de kanttekening dat we op pad gingen voor een winst van minstens 6-2.
Herman Zonderland
