DSC3 reeds veilig
Door een 3½-4½ overwinning op SO Rotterdam 2 is het derde al verzekerd van een plaats in de KNSB competitie van volgend jaar. Dankzij vrouwe Fortuna werd een overwinning geboekt en klassebehoud veilig gesteld.
Op 4 was Seth de eerste die een halfje binnenhaalde. De opening was nogal wild, hoewel theoretisch waarschijnlijk bij beiden bekend. De stelling van wit oogde prettiger, met nogal wat druk op de damevleugel, maar toch koos wit het zekere voor het onzekere door een vroeg remise-aanbod. Uiteraard hoefde Seth daar niet lang over na te denken.
Daarna haalde ik een halfje binnen. De opening met wit had ik verprutst, zeker nadat ik een veilige manier van gelijkspel bereiken miste door een zetverwisseling (gebrek aan concentratie?). De stelling was dermate complex dat mijn tegenstander zeeen van tijd gebruikte en maar niet de weg naar een mataanval kon vinden. Of die er was zal een verdere analyse moeten uitwijzen, maar in tijdnood gekomen (hij had nog 33 seceonden voor 12 zetten) koos hij voor herhaling van zetten.
Daarna was het Roland die een vol punt kado kreeg. Zijn tegenstander had een sterke koningsaanval ontketend en zag dit beloond met pionwinst. Ook bij hem leek toen de concentratie wat weg te vallen, want hij liet vlak daarna zijn dame insluiten. Zijn stelling leek echter zo stevig dat hij zich dit nog kon permitteren ook. Een vesting leek hem een halfje op te leveren, totdat Roland besloot zijn dame te ruilen voor toren en paard. Zijn tegenstander dacht dat het in elk geval verloren was en gaf op. Ofwel hij had dit perfect ingeschat en is een eindspel-virtuoos ofwel hij was zwaar teleurgesteld en had geen zin het te gaan uitrekenen, maar feit is dat pas in de post-mortem, met hulp van niemand minder dan GM Hans Ree, bleek dat het inderdaad verloren was. Maar dan moest Roland het wel heel secuur spelen en op de tempi letten.... Kortom: vrouwe Fortuna liet voor het eerst van zich horen die middag.
Daarna was het Henrik die zijn strijd moest staken, hoewel het er nog even op leek dat hij ook een halfje moest kunnen binnenhalen. Zijn tegenstander was met wit veel beter uit de opening gekomen en had daarbij een pion gewonnen. Toen deze naar een eindspel van 
+5
vs 
+4 afwikkelde leken er toch nog plotseling kansen op remise voor Henrik in te zitten. Toch bleek wit het goed te hebben ingeschat en zeer nauwkeurig de partij naar winst te voeren.
Ook Arno kreeg op het oog een mindere stelling op het bord maar wist bekwaam de aanval op zijn koning af te slaan. Omdat wij op dat moment op een aantal andere borden een betere stelling hadden was het remise-aanbod acceptabel voor Arno. Een gelijkspel voor het team was het minste dat wij verwachtten.
Daarna brak de tijdnoodfase aan en gebeurde er van alles bij de partij van Kees. Deze had tijdelijk een stuk geofferd maar wist dat zijn tegenstander bij goed spel de aanval van wit zou moeten kunnen keepen. Dit leek ook op een remise uit te draaien, maar de tijdnood werd zijn tegenstander fataal. Uitgerekend zijn 40e zet was een blunder van jewelste. In plaats van de stelling verder te verdedigen maakte zijn dame een rare manoeuvre naar b1, zijn koningsstelling volledig onverdedigd latend. Daarna was het een koud kunstje voor Kees om mat in 4 aan te kondigen. Met opnieuw dank aan vrouwe Fortuna dus....
Met 3½ punt en een veel betere stelling op 1 voor Ciprian was de winst ineens binnen handbereik.
Onze topspeler had in de opening met een fraaie combinatie een pion gewonnen en had deze vrijgespeeld naar b5. Ook de witte stukken waren veel actiever dan de zwarte en bleven optimaal samenwerken. Met een kleine combinatie wikkelde hij af naar eindspel van elk een 
en 3. Hij had goed berekend dat zijn koning makkelijk de zwarte stelling kon binnen wandelen en daar een beslissende pion zou gaan winnen. De slotstelling van +
vs +. was dan ook gewonnen voor hem. De winst voor DSC3 en daarmee klassebehoud (doelstelling aan begin van dit seizoen) was een feit! Proost!
Als laatste was Pieter klaar die helaas een zeer sterke tegenstander had getroffen die de opening voortreffelijk had gespeeld. De aanval op de koningsvleugel die Pieter had opgezet was veel minder sterk dan het overwicht van wit op de damevleugel. De enige manier om onder de druk op die vleugel uit te komen kostte onze bord-2 speler materiaal en later ook de partij. Hoewel hij het nog wel enige tijd probeerde was er geen ontkomen meer aan. Een nul als slot van een zeer gelukkige middag voor ons.
De volgende ronden kunnen we vrijuit spelen. Een lekker gevoel... Dat is (voor mij als teamleider) de laatste jaren weleens anders geweest...
Hieronder de individuele uitslagen:
| SO Rotterdam 2 | ? | - | DSC3 | ? | 3½-4½ | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Edwin Vreugdenhil | 2087 | - | Ciprian Padurariu | 2179 | 0-1 |
| 2 | FM Etienne Goossens | 2273 | - | Pieter Buzing | 2118 | 1-0 |
| 3 | Marc Schroeder | 2045 | - | Lucien van de Lisdonk | 2040 | ½-½ |
| 4 | Henny Versteeg | 1951 | - | Seth van der Vegt | 1961 | 1/2 |
| 5 | Gerard Kastelein | 1830 | - | Arno Wiersma | 1964 | ½-½ |
| 6 | Marius Strijdhorst | 1926 | - | Henrik Tamerus | 1934 | 1-0 |
| 7 | Arthur Rongen | 1804 | - | Kees Voorberg | 1958 | 0-1 |
| 8 | Joop Elderhorst | 1832 | - | Roland ten Have | 1976 | 0-1 |
